Cuma Suresi 3. Ayet

Cuma Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak İslam’ın toplumsal boyutuna, insanları bir araya getiren değerlerin önemine ve Peygamber Efendimizin misyonuna vurgu yapar. Sure, özellikle Cuma günü yapılan toplu ibadetlere ve bu ibadetlerin toplumsal faydalarına dikkat çeker. Ayet 3 ise, Allah'ın elçisinin sadece mevcut topluma değil, henüz ona katılmamış, gelecekteki nesillere de gönderildiğini ifade eder. Bu bağlamda ayet, İslam mesajının evrenselliğini ve tüm insanlığa hitap ettiğini belirtmektedir. Ayetin geçtiği surenin bağlamında, İslam'ın yayılışına ve bu dinin zamanla nasıl geniş bir kitleye ulaştığına yönelik önemli bilgiler yer almaktadır. Ayet, Allah’ın aziz ve hakim sıfatlarını vurgulamakta, O'nun mutlak güç ve hikmet sahibi olduğunu belirtmektedir. Bu bağlamda, İslam'ın yalnızca belli bir zaman diliminde değil, her devirde geçerli olan bir mesaj olduğu, bu mesajın tüm insanlığa ulaştırılmasının da ilahi bir irade olduğu ifade edilmektedir.

Ayet içinde "أُميين" (ümmîler) kelimesinin tecvid kurallarında idgam özelliği bulunur. "رسول" (resul) kelimesinde ise med kuralı geçerlidir. Ayrıca, kelimelerin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken duraklar ve makharic (çıkış yerleri) önemlidir.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an’da toplamda ne sıklıkla kullanıldığı, onların genel temalarla bağlantılı olduğunu gösterir. Örneğin, "رسول" kelimesi sıklıkla peygamberlerin gönderilişi ve mesajlarının aktarımında kullanılırken, "أُميين" kelimesi ise toplumun okuma yazma bilmeyen kesimlerine atıfta bulunur. Bu kelimeler, İslam'ın sosyal boyutu ve mesajının evrenselliği üzerine derin anlamlar taşır. "حكيم" kelimesinin geçişi ise, Allah’ın hikmetine ve her şeyin en iyi biçimde yaratıldığına işaret eder. Bu kelimelerin sıkça kullanılması, İslam’ın temel kavramlarının sürekli vurgulanmasına olanak tanır.