Fussilet Suresi 38. Ayet

Fussilet Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve ahlaki, dini öğretileri içeren bir suredir. Bu sure, genellikle Allah'ın birliğini, kudretini ve insanların O'na olan sorumluluklarını vurgulamaktadır. Ayet 38, insanların kibir ve büyüklük taslaması durumunda, Rabbinin yanında bulunan meleklerin sürekli olarak O'nu tesbih ettiklerini hatırlatarak, ululanmanın geçici bir durum olduğunu ve maneviyatın önemini vurgular. Bu ayet, insanları tevazu göstermeye ve Allah'a yönelmeye teşvik eder. Sure, genel olarak, Allah'ın büyüklüğüne, insanın acizliğine ve O'na olan bağlılığa odaklanmaktadır. Mekke döneminde inmiş olması, bu ayetin ve surenin, o dönemdeki inançsızlık ve kibirli tavırlara karşı bir uyarı niteliği taşıdığını göstermektedir.

Ayette, özellikle 'تَكَبَّرَ' (büyüklük taslamak), 'تَسْبِيحَ' (tesbih) ve 'مَلَائِكَة' (melekler) kelimeleri dikkat çekmektedir. Ayrıca, ayetin okunuşunda bazı tecvid kurallarına dikkat edilmelidir. Özellikle 'تَسْبِيحَ' kelimesinde med ve idgam uygulamaları mevcuttur.

Ayet içinde geçen 'تَكَبَّرَ' kelimesi, kibir ve gurur gibi insani duygularla ilgili olarak sıkça kullanılmakta, bu da insanların ruh hallerini ve davranışlarını betimlemek için önemlidir. 'تَسْبِيحَ' kelimesinin yaygın kullanımı, İslam inancında Allah'ı yüceltme ve anma eyleminin önemini vurgular. 'مَلَائِكَة' kelimesi ise, meleklerin varlığı ve Allah’ın kudretini temsil eder, bu yüzden sıklıkla geçmektedir.