Hakka Suresi 12. Ayet

Hâkka Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 69. suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, ahiret gününün gerçekliğini, kıyametin dehşetini ve insanların bu günle ilgili hazırlık yapmaları gerektiğini vurgular. Ayet 12, özellikle Nuh'un kavminin başına gelen felaketi hatırlatmakta ve bu olayın insanlara bir ibret olması gerektiğine dikkat çekmektedir. Genel olarak Hâkka Suresi, insanların geçmişteki kavimlerin başına gelen olaylardan ders çıkarmalarını teşvik eder. Bu surede, çeşitli kıyamet tasvirleri, Allah'ın kudretine ve insanların yargı günü için hazırlanmaları gerektiğine dair uyarılar yer almaktadır. Ayet, dinleyici ve okuyuculara tarihi bir olaydan çıkarılması gereken derslerin önemini, bellek ve hatırlama konusunda dikkat çekmekte, bu tür olayların sadece geçmişte kalmayıp, günümüz insanı için de önemli ibretler barındırdığını ifade etmektedir.

Ayet içinde kullanılan kelimeler, dinleyicilerin dikkatini çekmek ve bir anlam derinliği sağlamak amacıyla seçilmiştir. Örneğin, 'ibret' kelimesi, ders alma ve öğüt edinme anlamında kullanılırken, 'kulak' kelimesi dinleme ve anlama yetisini temsil etmektedir. 'Bellesin' kelimesi ise hatırlama ve akılda tutma eylemini vurgular.

Ayet içinde geçen 'ibret', 'kulak' ve 'bellesin' kelimeleri, Kur'an'da sıkça rastlanan terimlerdir. Bu kelimelerin sık kullanılması, insanlara ders alma, uyanma ve hatırlama konularında önemli mesajlar vermek amacıyladır. Özellikle ibret kelimesi, geçmişteki olaylardan çıkarılması gereken derslerin vurgulanmasında hayati bir rol oynar. Kulak kelimesi ise dinleme ve algılama yetisini sembolize ederken, bellesin kelimesinin kullanımı, bu olayların akılda kalması gerektiği mesajını taşır.