Hakka Suresi 42. Ayet

Hâkka Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 69. suresidir ve Mekke'de indirilmiştir. Bu sure, ahiret, kıyamet ve insanın sonunu vurgulayan temalar üzerine yoğunlaşmaktadır. Özellikle, kıyametin büyük boyutlarını ve o günün dehşetini anlatırken, insanların bu olgular üzerindeki düşünmelerini teşvik eder. Ayet 42, bu bağlamda, vahyin ve Peygamber'in sözlerinin bir kâhinin sözü olmadığını vurgulayarak, insanların bu gerçeği kavramalarını teşvik eder. Bu ayet, insanlara gerçekleri dikkate alma ve düşünme çağrısı yapar. Hâkka Suresi genel olarak, kıyametin gerçekleşeceği anı, insanların o gün karşılaşacakları olayları tasvir ederken, inkar edenlerin tutumlarını da eleştirel bir biçimde ele alır. Bu sure, dini ve ahlaki mesajlar taşırken, insanları düşünmeye ve kendileriyle yüzleşmeye davet eder.

Ayetin tecvid kuralları açısından, 'كاهِنٍ' kelimesinde idgam yoktur ve 'يَفْكُرُونَ' kelimesi med ile uzatılarak okunmaktadır. Bu durum, ayetin melodik bir yapı kazanmasına yardımcı olur.

Kur'an'da geçen 'كاهِنٍ' kelimesi, 'kâhin' anlamında, birçok ayette sıkça kullanılmaktadır. Bu kelime, genellikle peygamberlik iddiasında bulunan kişilere atıfta bulunmak için kullanılır. 'قَلِيلًا' kelimesi ise, azlık anlamını taşır ve insanlar arasındaki ciddiyet eksikliğini vurgulamak için sıklıkla geçmektedir. 'يَفْكُرُونَ' kelimesi ise, düşünme eylemini ifade eder ve insanların iradesine ve aklına vurgu yapıldığı durumlarda sıkça yer almaktadır. Bu kelimelerin sık kullanımı, insanlara düşünmelerinin ve kâhin sözlerine ihtiyaç duymadıklarının hatırlatılması amacını taşımaktadır.