Leyl Suresi 11. Ayet

Leyl Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, insanın hayatındaki önemli değerleri ve ahlaki erdemleri vurgulayan bir yapıya sahiptir. 92. sure, genel olarak insanların dünya hayatındaki tutumları ve bunun ahirete yansımaları üzerinde durur. Bu surede, insanların mal, mülk ve diğer dünya nimetlerine olan düşkünlükleri ele alınırken, bu değerlerin geçici olduğu ve ahirette hiçbir kıymetinin olmayacağına dair uyarılarda bulunulmaktadır. Ayet 11, insanın ölümünden sonra geride bıraktığı mal varlığının, kişinin ruhsal durumunu etkilemeyeceğini ifade eder. Bu bağlamda, ayet, insanın aslında gerçek kurtuluşun ve asıl değerin ne olduğu konusunda düşünmesi gerektiğini hatırlatır. Sure boyunca, malın geçici bir değer olduğu, kalıcı olanın ise ahiret hayatı olduğu teması işlenmektedir. Leyl Suresi'nin genel yapısı, insanı ahlaki değerlere yönlendirme ve manevi bir aydınlanma sağlama amacı taşımaktadır.

Ayetin tecvid kurallarında, 'هَلَكَ' kelimesinde maddin idgamı ve 'مَالُهُ' kelimesinde de med ile ilgili kurallar geçerlidir.

Ayet içerisinde geçen kelimelerin, Kur'an'da tekrar eden sayısı, bu kavramların ne kadar önemli ve sıkça vurgulandığını gösterir. Özellikle 'مَالُ' (mali) kelimesi, ahiret hayatına dair birçok ayette geçerek, insanların dünya malına aşırı düşkünlüklerini eleştirmek amacıyla sıkça kullanılmıştır. 'فَائِدَةً' (fayda) kelimesi ise, bu malın geçici ve gerçek bir fayda sağlamayacağını ifade ettiği için az sayıda geçmesine rağmen derin anlam taşır. 'هَلَكَ' (helak oldu) kelimesinin kullanımı, insanların sonlarının ne olabileceğini sorgulatarak, okuyucunun dikkatini çekmektedir.