Nuh Suresi 27. Ayet

Nuh Suresi, adını Hz. Nuh'tan alır ve bu surede, Nuh'un kavmine tebliğ ettiği mesajlar ve onlara yönelik Allah'ın uyarıları yer alır. Mekke döneminde inen bu sure, dinin özünü ve kavminin sapkınlığını gözler önüne sermektedir. Ayet 27, Hz. Nuh'un, kavminin kötü etkilerinden endişe ettiğini ve onları terk etmenin sonuçlarını vurguladığını ifade eder. Bu bağlamda, ayet, inançsız ve ahlaksız nesillerin yetişmesine yol açacak bir durum olarak sunulmaktadır. Nuh Suresi, Allah'ın mürşitlik görevini üstlenen Nuh'un, toplumunun sapkınlıklarını düzeltme çabalarını detaylandırır. Bu çabaların karşısında, Nuh'un kavmi sürekli inkar ve sapma içerisindedir. Ayet, bir liderin sorumluluklarını ve toplumsal etkilerini gözler önüne serer. İnanılmaz bir azapla uyarılan bu kavmin durumu, ahlaki çöküşü ve inançsızlığın sonucunda ortaya çıkan olumsuzlukları yansıtır. Kur'an'daki diğer surelerle de benzer temalara sahiptir. Bu sure, insanlık tarihindeki sapkınlık ve yönlendirmelerin sonuçlarını sorgulamakta ve bu yönde bir uyarı niteliği taşımaktadır.

Ayetin tecvid kuralları içerisinde, 'يَذَرُ' kelimesi 'idgam' kuralına uygun olarak okunur. Ayrıca, 'يُضِلُّونَ' kelimesinde uzatma (med) kuralları söz konusudur.

Ayet içinde geçen 'يَذَرُ', 'يُضِلُّونَ' ve 'فَاجِرٍ' kelimeleri Kur'an'da sıkça geçmektedir. Bu kelimelerin bu kadar fazla kullanılması, insan davranışlarının ve ahlaki durumların ele alınma ihtiyacından kaynaklanmaktadır. Özellikle, toplumsal sapkınlık ve ahlaksızlığın yaygın olduğu dönemlerde bu kelimeler aracılığıyla ikaz ve öğüt verme amacı taşınmaktadır. Bu durum, Hz. Nuh'un kavminin durumuna dair bir uyarı niteliği taşır.