Nuh Suresi 4. Ayet

Nuh Suresi, Kur'an'ın 71. suresi olup Mekke döneminde indirilmiştir. Bu sure, Hz. Nuh'un kavmine hitap ettiği ve onları Allah'a ibadet etmeye çağırdığı bir dönemde, inançsızlık ve günahlar üzerine odaklanmaktadır. Ayet 4, Nuh'un kavmine yaptığı bu çağrının bir parçası olarak karşımıza çıkar. Nuh, insanları Allah'a ibadet etmeye teşvik ederken, Allah'ın bağışlayıcılığına ve belirli bir süreye kadar erteleme yetkisine vurgu yapmaktadır. Ayette, halkın günahlarını affetmesi ve onları belli bir süre yaşatması için Allah'a yönelmeleri gerektiği belirtilmektedir. Bu bağlamda, Nuh'un mesajı sadece bir uyarı değil, aynı zamanda umudun ve affın var olduğunu da ifade eder. Nuh Suresi, genel olarak Allah'ın kudretini, insanlar üzerindeki tasarrufunu ve ahlaki sorumluluğu vurgulayan bir yapıdadır. Ayet, insanlara bilgelik ve kavrayış kazandırmayı amaçlarken, bu bilgelik eksikliği durumunda karşılaşacakları sonuçlara da işaret eder. Nuh, kavmini bu şekilde uyarmakla birlikte, aynı zamanda Allah'ın takdirine de dikkat çekmektedir. Bu açıdan, ayet, insanlara kendilerini düzeltme fırsatı sunarken, Allah'ın iradesinin her zaman geçerli olduğunu hatırlatmaktadır.

Ayetin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları bulunmaktadır. Örneğin, 'يَغْفِرْ' kelimesinde med kuralı uygulanmakta ve uzun okuma gerektirmektedir. Ayrıca, 'أَجَلٍ' kelimesinde idgam uygulanmakta, bu da kelimenin akışını hızlandıran bir durumdur.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça yer almaktadır. 'يَغْفِرْ' kelimesi, Allah'ın bağışlayıcılığına vurgu yaparken, inananların günahlarının affedilmesi konusunu pekiştirir. 'يُؤَخِّرْ' kelimesi, Allah'ın takdir ettiği zamanın geldiğinde ertelemenin olmayacağını belirtmesi açısından önemlidir. 'أَجَلٍ' ise, belirli süre ve ecel kavramlarını temsil etmekte, bu da insanların hayatlarının sonuna dair bir hatırlatmada bulunmaktadır. Bu kelimelerin kullanımı, inananların Allah'a yönelmelerinin ve O'na güvenmelerinin önemi açısından sıkça vurgulanmaktadır.