Nuh Suresi 5. Ayet

Nuh Suresi, Hz. Nuh'un kavmine yaptığı daveti ve bu süreçte yaşadığı zorlukları anlatan bir Mekki suredir. Bu sure, Nuh peygamberin Allah’a olan bağlılığını, insanları birliğe ve doğru yola davet etme çabasını içerir. Nuh Suresi, insanların Allah’ın varlığını kabul etmeleri ve O'na yönelmeleri gerektiğini vurgular. Ayet 5, Nuh'un Allah’a yönelerek, kavmini gece ve gündüz davet ettiğini ifade eder. Bu durum, Nuh'un sabrını ve inancını göstermektedir. Sure, inkarcıların itaatsizliğine karşı Nuh'un kararlılığını ve sabrını yansıtır. Mekke döneminde inmiş olan bu sure, toplumda idoller ve yanlış inançlar karşısında doğru olanı savunmanın önemini belirtir. Ayrıca, Nuh'un halkıyla olan iletişimi ve onları doğru yola çağırma çabası, bu surede oldukça ön plandadır. Bu bağlamda, Nuh Suresi, dini tebliğin her koşulda yapılması gerektiğini ve sabrın önemini öğretir.

Ayetin Arapçasında dikkat çeken temel kelimeler arasında 'رَبِّ' (Rabbim), 'قَوْمِي' (Kavmim) ve 'دَعَوْتُ' (Davet ettim) yer almaktadır. Bu kelimelerde med ve idgam tecvid kuralları dikkate alınmalıdır. Özellikle 'رَبِّ' kelimesinde med ve 'قَوْمِي' kelimesinde ise idgam uygulanmaktadır.

Bu ayette geçen 'رَبِّ' (Rabbim), 'قَوْمِي' (Kavmim) ve 'دَعَوْتُ' (Davet ettim) kelimeleri Kur'an’da sıklıkla kullanılmaktadır. 'Rabbim' kelimesinin sık geçmesi, kulların Allah’a olan bağlarını ve O’na yönelişlerini göstermektedir. 'Kavmim' ise bireysel bir kimlik ile toplumsal bir sorumluluğu ifade eder. 'Davet ettim' ifadesi ise peygamberlik görevini ve tebliğ sorumluluğunu vurgular.