Âl-i İmrân Sûresi 180. Ayet

Âl-i İmrân Suresi, Kur'an-ı Kerim'in Medine döneminde inmiş bir suresidir. Bu sure, Müslümanların inançlarını pekiştirmek, ahlaki değerlerini vurgulamak ve toplumun huzurunu sağlamak amacıyla çeşitli konuları ele almaktadır. Bu bağlamda, ayet 180, insanların Allah'ın kendilerine sunduğu nimetler konusunda cimrilik yapmalarına dair bir uyarı niteliğindedir. Ayet, cimrilik edenlerin bu tavırlarını kendileri için hayırlı bir davranış olarak düşünmemeleri gerektiğini belirtmektedir. Aksine, bu tutumun onların aleyhine olduğu ifade edilmektedir. Ayet, kıyamet günü bu cimriliğin sonuçlarının nasıl olacağına da işaret ederek, insanları bu tür olumsuz davranışlardan sakındırmaktadır. Bu, Müslümanların toplumsal dayanışma ve yardımlaşma anlayışını pekiştirmeye yönelik bir mesajdır. Ayrıca, ayette 'göklerin ve yerin mirası Allah'ındır' ifadesiyle, her şeyin nihayetinde Allah'a ait olduğu hatırlatılmakta, bu durum insanlara dünya malına karşı aşırı bağlı olmamalarını öğütlemektedir. Bu surede geçen genel temalar, inanç, ahlak, sosyal adalet ve Allah'a karşı sorumluluk gibi konuları kapsamaktadır.

Ayetin okunmasında bazı tecvid kurallarına dikkat edilmelidir. Özellikle 'قَلَّ' kelimesinde idgam durumu söz konusudur; bu kelimenin sonundaki 'ل' harfi, önceki harfe bağlanarak okunmalıdır. Ayrıca, 'يَعْلَمُ' kelimesi med harfi içerdiği için uzun okunmalıdır.

Ayet içerisinde geçen kelimelerin Kur'an'da farklı sayılarda geçmesi, bu terimlerin Kur'an'daki önemini ve vurgusunu göstermektedir. 'خَيْرٌ' ve 'شَرٌّ' kelimeleri, iyi ve kötü arasındaki mücadeleyi, ahlaki değerleri ifade ederken sıkça kullanılır. Aynı zamanda, 'قَلَّ' kelimesi cimrilik gibi olumsuz bir davranışı tanımlamak için tekrar vurgulanmaktadır. Bu kelimelerin sık kullanımı, toplumsal eşitlik, yardımlaşma ve ahlaki sorumluluk gibi konuların Kur'an'daki kritik önemi ile ilişkilidir.