اٰلِ عِمْرٰنَ

Âl-i İmrân Sûresi

Âl-i İmrân Sûresi 1 . Ayet

الٓمٓۚ

١

Elif-lâm-mîm

Elif Lâm Mîm.

Âl-i İmrân Sûresi 2 . Ayet

اَللّٰهُ

لَٓا

اِلٰهَ

اِلَّا

هُوَۙ

الْحَيُّ

الْقَيُّومُۜ

٢

(A)llâhu lâ ilâhe illâ huve-lhayyu-lkayyûm(u)

Allah, kendisinden başka hiçbir ilah bulunmayandır. Diridir, kayyumdur.

Âl-i İmrân Sûresi 3 . Ayet

نَزَّلَ

عَلَيْكَ

الْكِتَابَ

بِالْحَقِّ

مُصَدِّقاً

لِمَا

بَيْنَ

يَدَيْهِ

وَاَنْزَلَ

التَّوْرٰيةَ

وَالْاِنْج۪يلَۙ

٣

Nezzele ‘aleyke-lkitâbe bilhakki musaddikan limâ beyne yedeyhi veenzele-ttevrâte vel-incîl(e)

O, sana Kitab'ı hak ve kendisinden öncekileri doğrulayıcı olarak indirdi. O, daha önce Tevrat'ı ve İncil'i insanlar için birer hidayet olarak indirmişti.Furkan'ı da indirdi. Şüphesiz, Allah'ın âyetlerini inkar edenler için şiddetli bir azap vardır. Allah mutlak güç sahibidir, intikam sahibidir.

Âl-i İmrân Sûresi 4 . Ayet

مِنْ

قَبْلُ

هُدًى

لِلنَّاسِ

وَاَنْزَلَ

الْفُرْقَانَۜ

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

بِاٰيَاتِ

اللّٰهِ

لَهُمْ

عَذَابٌ

شَد۪يدٌۜ

وَاللّٰهُ

عَز۪يزٌ

ذُوانْتِقَامٍ

٤

Min kablu huden linnâsi veenzele-lfurkân(e)(k) inne-lleżîne keferû bi-âyâti(A)llâhi lehum ‘ażâbun şedîd(un)(k) va(A)llâhu ‘azîzun żû-ntikâm(in)

O, sana Kitab'ı hak ve kendisinden öncekileri doğrulayıcı olarak indirdi. O, daha önce Tevrat'ı ve İncil'i insanlar için birer hidayet olarak indirmişti.Furkan'ı da indirdi. Şüphesiz, Allah'ın âyetlerini inkar edenler için şiddetli bir azap vardır. Allah mutlak güç sahibidir, intikam sahibidir.

Âl-i İmrân Sûresi 5 . Ayet

اِنَّ

اللّٰهَ

لَا

يَخْفٰى

عَلَيْهِ

شَيْءٌ

فِي

الْاَرْضِ

وَلَا

فِي

السَّمَٓاءِۜ

٥

İnna(A)llâhe lâ yaḣfâ ‘aleyhi şey-un fî-l-ardi velâ fî-ssemâ/-(i)

Şüphesiz yerde ve gökte Allah'a hiçbir şey gizli kalmaz.

Âl-i İmrân Sûresi 6 . Ayet

هُوَ

الَّذ۪ي

يُصَوِّرُكُمْ

فِي

الْاَرْحَامِ

كَيْفَ

يَشَٓاءُۜ

لَٓا

اِلٰهَ

اِلَّا

هُوَ

الْعَز۪يزُ

الْحَك۪يمُ

٦

Huve-lleżî yusavvirukum fî-l-erhâmi keyfe yeşâ(u)(c) lâ ilâhe illâ huve-l’azîzu-lhakîm(u)

O, sizi rahimlerde, dilediği gibi şekillendirendir. Ondan başka ilâh yoktur. O, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.

Âl-i İmrân Sûresi 7 . Ayet

هُوَ

الَّـذ۪ٓي

اَنْزَلَ

عَلَيْكَ

الْكِتَابَ

مِنْهُ

اٰيَاتٌ

مُحْكَمَاتٌ

هُنَّ

اُمُّ

الْكِتَابِ

وَاُخَرُ

مُتَشَابِهَاتٌۜ

فَاَمَّا

الَّذ۪ينَ

ف۪ي

قُلُوبِهِمْ

زَيْغٌ

فَيَتَّبِعُونَ

مَا

تَشَابَهَ

مِنْهُ

ابْتِغَٓاءَ

الْفِتْنَةِ

وَابْتِغَٓاءَ

تَأْو۪يلِه۪ۚ

وَمَا

يَعْلَمُ

تَأْو۪يلَهُٓ

اِلَّا

اللّٰهُۢ

وَالرَّاسِخُونَ

فِي

الْعِلْمِ

يَقُولُونَ

اٰمَنَّا

بِه۪ۙ

كُلٌّ

مِنْ

عِنْدِ

رَبِّنَاۚ

وَمَا

يَذَّكَّرُ

اِلَّٓا

اُو۬لُوا

الْاَلْبَابِ

٧

Huve-lleżî enzele ‘aleyke-lkitâbe minhu âyâtun muhkemâtun hunne ummu-lkitâbi veuḣaru muteşâbihât(un)(s) feemmâ-lleżîne fî kulûbihim zeyġun feyettebi’ûne mâ teşâbehe minhu-btiġâe-lfitneti vebtiġâe te/vîlih(i)(k) vemâ ya’lemu te/vîlehu illa(A)llâh(u)(k) ve-rrâsiḣûne fî-l’ilmi yekûlûne âmennâ bihi kullun min ‘indi rabbinâ(k) vemâ yeżżekkeru illâ ulû-l-elbâb(i)

O, sana Kitab'ı indirendir. Onun (Kur'an'ın) bazı âyetleri muhkemdir, onlar kitabın anasıdır. Diğerleri de müteşabihdir. Kalplerinde bir eğrilik olanlar, fitne çıkarmak ve onun olmadık yorumlarını yapmak için müteşabih âyetlerinin ardına düşerler. Oysa onun gerçek manasını ancak Allah bilir. İlimde derinleşmiş olanlar, "Ona inandık, hepsi Rabbimiz katındandır" derler. (Bu inceliği) ancak akıl sahipleri düşünüp anlar.

Âl-i İmrân Sûresi 8 . Ayet

رَبَّنَا

لَا

تُزِغْ

قُلُوبَنَا

بَعْدَ

اِذْ

هَدَيْتَنَا

وَهَبْ

لَنَا

مِنْ

لَدُنْكَ

رَحْمَةًۚ

اِنَّكَ

اَنْتَ

الْوَهَّابُ

٨

Rabbenâ lâ tuziġ kulûbenâ ba’de iż hedeytenâ veheb lenâ min ledunke rahme(ten)(c) inneke ente-lvehhâb(u)

(Onlar şöyle yakarırlar): "Rabbimiz! Bizi hidayete erdirdikten sonra kalplerimizi eğriltme. Bize katından bir rahmet bahşet. Şüphesiz sen çok bahşedensin."

Âl-i İmrân Sûresi 9 . Ayet

رَبَّنَٓا

اِنَّكَ

جَامِعُ

النَّاسِ

لِيَوْمٍ

لَا

رَيْبَ

ف۪يهِۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

لَا

يُخْلِفُ

الْم۪يعَادَ۟

٩

Rabbenâ inneke câmi’u-nnâsi liyevmin lâ raybe fîh(i)(c) inna(A)llâhe lâ yuḣlifu-lmî’âd(e)

"Rabbimiz! Şüphesiz sen, hakkında şüphe olmayan bir günde insanları toplayacaksın. Şüphesiz Allah va'dinden dönmez.

Âl-i İmrân Sûresi 10 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

لَنْ

تُغْنِيَ

عَنْهُمْ

اَمْوَالُهُمْ

وَلَٓا

اَوْلَادُهُمْ

مِنَ

اللّٰهِ

شَيْـٔاًۜ

وَاُو۬لٰٓئِكَ

هُمْ

وَقُودُ

النَّارِۙ

١٠

İnne-lleżîne keferû len tuġniye ‘anhum emvâluhum velâ evlâduhum mina(A)llâhi şey-â(en)(s) veulâ-ike hum vekûdu-nnâr(i)

Şüphesiz, inkar edenlere, ne malları, ne de evlatları Allah'a karşı hiçbir fayda sağlamaz. Onlar ateşin yakıtıdırlar.

Âl-i İmrân Sûresi 11 . Ayet

كَدَأْبِ

اٰلِ

فِرْعَوْنَۙ

وَالَّذ۪ينَ

مِنْ

قَبْلِهِمْۜ

كَذَّبُوا

بِاٰيَاتِنَاۚ

فَاَخَذَهُمُ

اللّٰهُ

بِذُنُوبِهِمْۜ

وَاللّٰهُ

شَد۪يدُ

الْعِقَابِ

١١

Kede/bi âli fir’avne velleżîne min kablihim(c) keżżebû bi-âyâtinâ feaḣażehumu(A)llâhu biżunûbihim(c) va(A)llâhu şedîdu-l’ikâb(i)

(Bunların durumu) Firavun ailesinin ve onlardan öncekilerin durumu gibidir: Âyetlerimizi yalanladılar. Allah da onları günahlarıyla yakaladı. Allah azabı çok şiddetli olandır.

Âl-i İmrân Sûresi 12 . Ayet

قُلْ

لِلَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

سَتُغْلَبُونَ

وَتُحْشَرُونَ

اِلٰى

جَهَنَّمَۜ

وَبِئْسَ

الْمِهَادُ

١٢

Kul lilleżîne keferû setuġlebûne vetuhşerûne ilâ cehennem(e)(c) vebi/se-lmihâd(u)

İnkar edenlere de ki: "Siz mutlaka yenilgiye uğrayacak ve toplanıp cehenneme doldurulacaksınız. Orası ne fena yataktır!"

Âl-i İmrân Sûresi 13 . Ayet

قَدْ

كَانَ

لَكُمْ

اٰيَةٌ

ف۪ي

فِئَتَيْنِ

الْتَقَتَاۜ

فِئَةٌ

تُقَاتِلُ

ف۪ي

سَب۪يلِ

اللّٰهِ

وَاُخْرٰى

كَافِرَةٌ

يَرَوْنَهُمْ

مِثْلَيْهِمْ

رَأْيَ

الْعَيْنِۜ

وَاللّٰهُ

يُؤَيِّدُ

بِنَصْرِه۪

مَنْ

يَشَٓاءُۜ

اِنَّ

ف۪ي

ذٰلِكَ

لَعِبْرَةً

لِاُو۬لِي

الْاَبْصَارِ

١٣

Kad kâne lekum âyetun fî fi-eteyni-ltekatâ(s) fi-etun tukâtilu fî sebîli(A)llâhi ve uḣrâ kâfiratun yeravnehum miśleyhim ra/ye-l’ayn(i)(c) va(A)llâhu yu-eyyidu binasrihi men yeşâ(u)(k) inne fî żâlike le’ibraten li-ulî-l-ebsâr(i)

Şüphesiz, karşı karşıya gelen iki toplulukta sizin için bir ibret vardır: Bir topluluk Allah yolunda çarpışıyordu. Öteki ise kâfirdi. (Onları) göz bakışıyla kendilerinin iki katı görüyorlardı. Allah da dilediğini yardımıyla destekliyordu. Basireti olanlar için bunda elbette ibret vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 14 . Ayet

زُيِّنَ

لِلنَّاسِ

حُبُّ

الشَّهَوَاتِ

مِنَ

النِّسَٓاءِ

وَالْبَن۪ينَ

وَالْقَنَاط۪يرِ

الْمُقَنْطَرَةِ

مِنَ

الذَّهَبِ

وَالْفِضَّةِ

وَالْخَيْلِ

الْمُسَوَّمَةِ

وَالْاَنْعَامِ

وَالْحَرْثِۜ

ذٰلِكَ

مَتَاعُ

الْحَيٰوةِ

الدُّنْيَاۚ

وَاللّٰهُ

عِنْدَهُ

حُسْنُ

الْمَاٰبِ

١٤

Zuyyine linnâsi hubbu-şşehevâti mine-nnisâ-i velbenîne velkanâtîri-lmukantarati mine-żżehebi velfiddati velḣayli-lmusevvemeti vel-en’âmi velharś(i)(k) żâlike metâ’u-lhayâti-ddunyâ(s) va(A)llâhu ‘indehu husnu-lmeâb(i)

Kadınlar, oğullar, yük yük altın ve gümüş, salma atlar, davarlar ve ekinler gibi nefsin şiddetle arzuladığı şeyler insana süslü gösterildi. Bunlar dünya hayatının geçimliğidir. Oysa asıl varılacak güzel yer ancak Allah'ın katındadır.

Âl-i İmrân Sûresi 15 . Ayet

قُلْ

اَؤُ۬نَبِّئُكُمْ

بِخَيْرٍ

مِنْ

ذٰلِكُمْۜ

لِلَّذ۪ينَ

اتَّقَوْا

عِنْدَ

رَبِّهِمْ

جَنَّاتٌ

تَجْر۪ي

مِنْ

تَحْتِهَا

الْاَنْهَارُ

خَالِد۪ينَ

ف۪يهَا

وَاَزْوَاجٌ

مُطَهَّرَةٌ

وَرِضْوَانٌ

مِنَ

اللّٰهِۜ

وَاللّٰهُ

بَص۪يرٌ

بِالْعِبَادِۚ

١٥

Kul eunebbi-ukum biḣayrin min żâlikum(c) lilleżîne-ttekav ‘inde rabbihim cennâtun tecrî min tahtihâ-l-enhâru ḣâlidîne fîhâ veezvâcun mutahheratun veridvânun mina(A)llâh(i)(k) va(A)llâhu basîrun bil’ibâd(i)

De ki: "Size, onlardan daha hayırlısını haber vereyim mi? Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için Rableri katında, içinden ırmaklar akan, içinde ebedi kalacakları cennetler, tertemiz eşler ve Allah'ın rızası vardır." Allah, kullarını hakkıyla görendir.

Âl-i İmrân Sûresi 16 . Ayet

اَلَّذ۪ينَ

يَقُولُونَ

رَبَّنَٓا

اِنَّـنَٓا

اٰمَنَّا

فَاغْفِرْ

لَنَا

ذُنُوبَنَا

وَقِنَا

عَذَابَ

النَّارِۚ

١٦

Elleżîne yekûlûne rabbenâ innenâ âmennâ faġfir lenâ żunûbenâ vekinâ ‘ażâbe-nnâr(i)

(Bunlar), "Rabbimiz, biz iman ettik. Bizim günahlarımızı bağışla. Bizi ateş azabından koru" diyenler,Sabredenler, doğru olanlar, huzurunda gönülden boyun büküp divan duranlar, Allah yolunda harcayanlar ve seherlerde (Allah'tan) bağışlanma dileyenlerdir.

Âl-i İmrân Sûresi 17 . Ayet

اَلصَّابِر۪ينَ

وَالصَّادِق۪ينَ

وَالْقَانِت۪ينَ

وَالْمُنْفِق۪ينَ

وَالْمُسْتَغْفِر۪ينَ

بِالْاَسْحَارِ

١٧

Essâbirîne ve-ssâdikîne velkânitîne velmunfikîne velmustaġfirîne bil-eshâr(i)

(Bunlar), "Rabbimiz, biz iman ettik. Bizim günahlarımızı bağışla. Bizi ateş azabından koru" diyenler,Sabredenler, doğru olanlar, huzurunda gönülden boyun büküp divan duranlar, Allah yolunda harcayanlar ve seherlerde (Allah'tan) bağışlanma dileyenlerdir.

Âl-i İmrân Sûresi 18 . Ayet

شَهِدَ

اللّٰهُ

اَنَّهُ

لَٓا

اِلٰهَ

اِلَّا

هُوَۙ

وَالْمَلٰٓئِكَةُ

وَاُو۬لُوا

الْعِلْمِ

قَٓائِماً

بِالْقِسْطِۜ

لَٓا

اِلٰهَ

اِلَّا

هُوَ

الْعَز۪يزُ

الْحَك۪يمُۜ

١٨

şehida(A)llâhu ennehu lâ ilâhe illâ huve velmelâ-iketu veulû-l’ilmi kâ-imen bilkist(i)(c) lâ ilâhe illâ huve-l’azîzu-lhakîm(u)

Allah, melekler ve ilim sahipleri, ondan başka ilah olmadığına adaletle şâhitlik ettiler. Ondan başka ilah yoktur. O, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.

Âl-i İmrân Sûresi 19 . Ayet

اِنَّ

الدّ۪ينَ

عِنْدَ

اللّٰهِ

الْاِسْلَامُ۠

وَمَا

اخْتَلَفَ

الَّذ۪ينَ

اُو۫تُوا

الْكِتَابَ

اِلَّا

مِنْ

بَعْدِ

مَا

جَٓاءَهُمُ

الْعِلْمُ

بَغْياً

بَيْنَهُمْۜ

وَمَنْ

يَكْفُرْ

بِاٰيَاتِ

اللّٰهِ

فَاِنَّ

اللّٰهَ

سَر۪يعُ

الْحِسَابِ

١٩

İnne-ddîne ‘inda(A)llâhi-l-islâm(u)(k) vemâ-ḣtelefe-lleżîne ûtû-lkitâbe illâ min ba’di mâ câehumu-l’ilmu baġyen beynehum(k) vemen yekfur bi-âyâti(A)llâhi fe-inna(A)llâhe serî’u-lhisâb(i)

Şüphesiz Allah katında din İslam'dır. Kitap verilmiş olanlar, kendilerine ilim geldikten sonra sırf, aralarındaki ihtiras ve aşırılık yüzünden ayrılığa düştüler. Kim Allah'ın âyetlerini inkar ederse, bilsin ki Allah hesabı çok çabuk görendir.

Âl-i İmrân Sûresi 20 . Ayet

فَاِنْ

حَٓاجُّوكَ

فَقُلْ

اَسْلَمْتُ

وَجْهِيَ

لِلّٰهِ

وَمَنِ

اتَّـبَعَنِۜ

وَقُلْ

لِلَّذ۪ينَ

اُو۫تُوا

الْكِتَابَ

وَالْاُمِّيّ۪نَ

ءَاَسْلَمْتُمْۜ

فَاِنْ

اَسْلَمُوا

فَقَدِ

اهْتَدَوْاۚ

وَاِنْ

تَوَلَّوْا

فَاِنَّمَا

عَلَيْكَ

الْبَلَاغُۜ

وَاللّٰهُ

بَص۪يرٌ

بِالْعِبَادِ۟

٢٠

Fe-in hâccûke fekul eslemtu vechiye li(A)llâhi vemeni-ttebe’an(i)(k) vekul lilleżîne ûtû-lkitâbe vel-ummiyyîne eeslemtum(c) fe-in eslemû fekadi-htedev(s) ve-in tevellev fe-innemâ ‘aleyke-lbelâġ(u)(k) va(A)llâhu basîrun bil’ibâd(i)

Seninle tartışmaya girişirlerse, de ki: "Ben, bana uyanlarla birlikte kendi özümü Allah'a teslim ettim." Kendilerine kitap verilenlere ve ümmîlere de ki: "Siz de İslâm'ı kabul ettiniz mi?" Eğer İslâm'a girerlerse hidayete ermiş olurlar. Yok, eğer yüz çevirirlerse sana düşen şey ancak tebliğ etmektir. Allah kullarını hakkıyla görendir.

Âl-i İmrân Sûresi 21 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

يَكْفُرُونَ

بِاٰيَاتِ

اللّٰهِ

وَيَقْتُلُونَ

النَّبِيّ۪نَ

بِغَيْرِ

حَقٍّۙ

وَيَقْتُلُونَ

الَّذ۪ينَ

يَأْمُرُونَ

بِالْقِسْطِ

مِنَ

النَّاسِۙ

فَبَشِّرْهُمْ

بِعَذَابٍ

اَل۪يمٍ

٢١

İnne-lleżîne yekfurûne bi-âyâti(A)llâhi veyaktulûne-nnebiyyîne biġayri hakkin veyaktulûne-lleżîne ye/murûne bilkisti mine-nnâsi febeşşirhum bi’ażâbin elîm(in)

Allah'ın âyetlerini inkar edenler, Peygamberleri haksız yere öldürenler, insanlardan adaleti emredenleri öldürenler var ya, onları elem dolu bir azap ile müjdele.

Âl-i İmrân Sûresi 22 . Ayet

اُو۬لٰٓئِكَ

الَّذ۪ينَ

حَبِطَتْ

اَعْمَالُهُمْ

فِي

الدُّنْيَا

وَالْاٰخِرَةِۘ

وَمَا

لَهُمْ

مِنْ

نَاصِر۪ينَ

٢٢

Ulâ-ike-lleżîne habitat a’mâluhum fî-ddunyâ vel-âḣirati vemâ lehum min nâsirîn(e)

Onlar, amelleri, dünyada da, ahirette de boşa gitmiş kimselerdir. Onların hiç yardımcıları da yoktur.

Âl-i İmrân Sûresi 23 . Ayet

اَلَمْ

تَرَ

اِلَى

الَّذ۪ينَ

اُو۫تُوا

نَص۪يباً

مِنَ

الْكِتَابِ

يُدْعَوْنَ

اِلٰى

كِتَابِ

اللّٰهِ

لِيَحْكُمَ

بَيْنَهُمْ

ثُمَّ

يَتَوَلّٰى

فَر۪يقٌ

مِنْهُمْ

وَهُمْ

مُعْرِضُونَ

٢٣

Elem tera ilâ-lleżîne ûtû nasîben mine-lkitâbi yud’avne ilâ kitâbi(A)llâhi liyahkume beynehum śumme yetevellâ ferîkun minhum vehum mu’ridûn(e)

Kendilerine kitaptan bir pay verilmiş olanlara baksana, aralarında hakem olması için Allah’ın kitabına çağrılıyorlar da, içlerinden bir grup yüz çevirip gerisin geri gidiyor.

Âl-i İmrân Sûresi 24 . Ayet

ذٰلِكَ

بِاَنَّهُمْ

قَالُوا

لَنْ

تَمَسَّنَا

النَّارُ

اِلَّٓا

اَيَّاماً

مَعْدُودَاتٍۖ

وَغَرَّهُمْ

ف۪ي

د۪ينِهِمْ

مَا

كَانُوا

يَفْتَرُونَ

٢٤

Żâlike bi-ennehum kâlû len temessenâ-nnâru illâ eyyâmen ma’dûdât(in)(s) veġarrahum fî dînihim mâ kânû yefterûn(e)

Onların bu tutumu “Sayılı günler dışında bize ateş asla dokunmayacak” demelerinden ötürüdür. Uydura geldikleri yalanlar dinleri hakkında kendilerini yanıltmaktadır.

Âl-i İmrân Sûresi 25 . Ayet

فَكَيْفَ

اِذَا

جَمَعْنَاهُمْ

لِيَوْمٍ

لَا

رَيْبَ

ف۪يهِ

وَوُفِّيَتْ

كُلُّ

نَفْسٍ

مَا

كَسَبَتْ

وَهُمْ

لَا

يُظْلَمُونَ

٢٥

Fekeyfe iżâ cema’nâhum liyevmin lâ raybe fîhi vevuffiyet kullu nefsin mâ kesebet vehum lâ yuzlemûn(e)

Peki onları geleceğinde kuşku bulunmayan bir gün için topladığımızda ve hiçbir haksızlığa uğramaksızın herkese hak ettiği tastamam verildiğinde halleri nice olacak!

Âl-i İmrân Sûresi 26 . Ayet

قُلِ

اللّٰهُمَّ

مَالِكَ

الْمُلْكِ

تُؤْتِي

الْمُلْكَ

مَنْ

تَشَٓاءُ

وَتَنْزِعُ

الْمُلْكَ

مِمَّنْ

تَشَٓاءُۘ

وَتُعِزُّ

مَنْ

تَشَٓاءُ

وَتُذِلُّ

مَنْ

تَشَٓاءُۜ

بِيَدِكَ

الْخَيْرُۜ

اِنَّكَ

عَلٰى

كُلِّ

شَيْءٍ

قَد۪يرٌ

٢٦

Kuli(A)llâhumme mâlike-lmulki tu/tî-lmulke men teşâu vetenzi’u-lmulke mimmen teşâu vetu’izzu men teşâu vetużillu men teşâ(u)(s) biyedike-lḣayr(u)(s) inneke ‘alâ kulli şey-in kadîr(un)

De ki: “Ey mülkün gerçek sahibi olan Allahım! Mülkü dilediğine verirsin, dilediğinden çekip alırsın. Dilediğini yüceltirsin, dilediğini de alçaltırsın. Her türlü iyilik senin elindedir. Hiç kuşku yok sen her şeye kādirsin.”

Âl-i İmrân Sûresi 27 . Ayet

تُولِجُ

الَّيْلَ

فِي

النَّهَارِ

وَتُولِجُ

النَّهَارَ

فِي

الَّيْلِۘ

وَتُخْرِجُ

الْحَيَّ

مِنَ

الْمَيِّتِ

وَتُخْرِجُ

الْمَيِّتَ

مِنَ

الْحَيِّۘ

وَتَرْزُقُ

مَنْ

تَشَٓاءُ

بِغَيْرِ

حِسَابٍ

٢٧

Tûlicu-lleyle fî-nnehâri vetûlicu-nnehâra fî-lleyl(i)(s) vetuḣricu-lhayye mine-lmeyyiti vetuḣricu-lmeyyite mine-lhayy(i)(s) veterzuku men teşâu biġayri hisâb(in)

“Geceyi gündüze katarsın, gündüzü de geceye katarsın. Ölüden diriyi çıkarırsın, diriden ölüyü çıkarırsın ve dilediğine sayısız rızık verirsin.”

Âl-i İmrân Sûresi 28 . Ayet

لَا

يَتَّخِذِ

الْمُؤْمِنُونَ

الْكَافِر۪ينَ

اَوْلِيَٓاءَ

مِنْ

دُونِ

الْمُؤْمِن۪ينَۚ

وَمَنْ

يَفْعَلْ

ذٰلِكَ

فَلَيْسَ

مِنَ

اللّٰهِ

ف۪ي

شَيْءٍ

اِلَّٓا

اَنْ

تَتَّقُوا

مِنْهُمْ

تُقٰيةًۜ

وَيُحَذِّرُكُمُ

اللّٰهُ

نَفْسَهُۜ

وَاِلَى

اللّٰهِ

الْمَص۪يرُ

٢٨

Lâ yetteḣiżi-lmu/minûne-lkâfirîne evliyâe min dûni-lmu/minîn(e)(s) vemen yef’al żâlike feleyse mina(A)llâhi fî şey-in illâ en tettekû minhum tukâ(ten)(k) veyuhażżirukumu(A)llâhu nefseh(u)(k) ve-ila(A)llâhi-lmasîr(u)

Müminler müminleri bırakıp da kâfirleri dost edinmesin. Kim bunu yaparsa artık Allah’la olan bağını koparmış demektir. Ancak onlardan gelebilecek bir tehlikeden korunmanız başkadır. Allah kendisi hakkında sizi uyarıyor. Sonunda dönüş Allah’adır.

Âl-i İmrân Sûresi 29 . Ayet

قُلْ

اِنْ

تُخْفُوا

مَا

ف۪ي

صُدُورِكُمْ

اَوْ

تُبْدُوهُ

يَعْلَمْهُ

اللّٰهُۜ

وَيَعْلَمُ

مَا

فِي

السَّمٰوَاتِ

وَمَا

فِي

الْاَرْضِۜ

وَاللّٰهُ

عَلٰى

كُلِّ

شَيْءٍ

قَد۪يرٌ

٢٩

Kul in tuḣfû mâ fî sudûrikum ev tubdûhu ya’lemhu(A)llâh(u)(k) veya’lemu mâ fî-ssemâvâti vemâ fî-l-ard(i)(k) va(A)llâhu ‘alâ kulli şey-in kadîr(un)

De ki: “İçinizdekileri gizleseniz de açığa vursanız da Allah onu bilir; göklerde olanları da yerde olanları da bilir. Allah her şeye kādirdir.”

Âl-i İmrân Sûresi 30 . Ayet

يَوْمَ

تَجِدُ

كُلُّ

نَفْسٍ

مَا

عَمِلَتْ

مِنْ

خَيْرٍ

مُحْضَراًۚۛ

وَمَا

عَمِلَتْ

مِنْ

سُٓوءٍۚۛ

تَوَدُّ

لَوْ

اَنَّ

بَيْنَهَا

وَبَيْنَهُٓ

اَمَداً

بَع۪يداًۜ

وَيُحَذِّرُكُمُ

اللّٰهُ

نَفْسَهُۜ

وَاللّٰهُ

رَؤُ۫فٌ

بِالْعِبَادِ۟

٣٠

Yevme tecidu kullu nefsin mâ ‘amilet min ḣayrin muhdaran vemâ ‘amilet min sû-in teveddu lev enne beynehâ vebeynehu emeden ba’îdâ(en)(k) veyuhażżirukumu(A)llâhu nefseh(u)(k) va(A)llâhu raûfun bil’ibâd(i)

Herkesin yaptığı iyiliği ve yaptığı kötülüğü hazır bulacağı günde kişi, kötülükleri ile kendi arasında uzak bir mesafe bulunmasını ister. Yine Allah sizi kendisine karşı dikkatli olmanız hakkında uyarmaktadır. Allah kullarını çok esirgeyicidir.

Âl-i İmrân Sûresi 31 . Ayet

قُلْ

اِنْ

كُنْتُمْ

تُحِبُّونَ

اللّٰهَ

فَاتَّبِعُون۪ي

يُحْبِبْكُمُ

اللّٰهُ

وَيَغْفِرْ

لَكُمْ

ذُنُوبَكُمْۜ

وَاللّٰهُ

غَفُورٌ

رَح۪يمٌ

٣١

Kul in kuntum tuhibbûna(A)llâhe fettebi’ûnî yuhbibkumu(A)llâhu veyaġfir lekum żunûbekum(k) va(A)llâhu ġafûrun rahîm(un)

De ki: "Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Çünkü Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir."

Âl-i İmrân Sûresi 32 . Ayet

قُلْ

اَط۪يعُوا

اللّٰهَ

وَالرَّسُولَۚ

فَاِنْ

تَوَلَّوْا

فَاِنَّ

اللّٰهَ

لَا

يُحِبُّ

الْكَافِر۪ينَ

٣٢

Kul atî’û(A)llâhe ve-rrasûl(e)(s) fe-in tevellev fe-inna(A)llâhe lâ yuhibbu-lkâfirîn(e)

De ki: "Allah'a ve Peygamber'e itaat edin." Eğer yüz çevirirlerse şüphe yok ki Allah kafirleri sevmez.

Âl-i İmrân Sûresi 33 . Ayet

اِنَّ

اللّٰهَ

اصْطَفٰٓى

اٰدَمَ

وَنُوحاً

وَاٰلَ

اِبْرٰه۪يمَ

وَاٰلَ

عِمْرٰنَ

عَلَى

الْعَالَم۪ينَۙ

٣٣

İnna(A)llâhe-stafâ âdeme venûhan veâle ibrâhîme veâle ‘imrâne ‘alâ-l’âlemîn(e)

Şüphesiz, Allah, Adem'i, Nûh'u, İbrahim ailesini (soyunu) ve İmran ailesini (soyunu) birbirinden gelmiş birer nesil olarak seçip âlemlere üstün kıldı.Allah her şeyi hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.

Âl-i İmrân Sûresi 34 . Ayet

ذُرِّيَّةً

بَعْضُهَا

مِنْ

بَعْضٍۜ

وَاللّٰهُ

سَم۪يعٌ

عَل۪يمٌۚ

٣٤

Żurriyyeten ba’duhâ min ba’d(in)(k) va(A)llâhu semî’un ‘alîm(un)

Şüphesiz, Allah, Adem'i, Nûh'u, İbrahim ailesini (soyunu) ve İmran ailesini (soyunu) birbirinden gelmiş birer nesil olarak seçip âlemlere üstün kıldı.Allah her şeyi hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.

Âl-i İmrân Sûresi 35 . Ayet

اِذْ

قَالَتِ

امْرَاَتُ

عِمْرٰنَ

رَبِّ

اِنّ۪ي

نَذَرْتُ

لَكَ

مَا

ف۪ي

بَطْن۪ي

مُحَرَّراً

فَتَقَبَّلْ

مِنّ۪يۚ

اِنَّكَ

اَنْتَ

السَّم۪يعُ

الْعَل۪يمُ

٣٥

İż kâleti-mraetu ‘imrâne rabbi innî neżertu leke mâ fî batnî muharraran fetekabbel minnî(s) inneke ente-ssemî’u-l’alîm(u)

Hani, İmran'ın karısı, "Rabbim! Karnımdaki çocuğu sırf sana hizmet etmek üzere adadım. Benden kabul et. Şüphesiz sen hakkıyla işitensin, hakkıyla bilensin" demişti.

Âl-i İmrân Sûresi 36 . Ayet

فَلَمَّا

وَضَعَتْهَا

قَالَتْ

رَبِّ

اِنّ۪ي

وَضَعْتُهَٓا

اُنْثٰىۜ

وَاللّٰهُ

اَعْلَمُ

بِمَا

وَضَعَتْۜ

وَلَيْسَ

الذَّكَرُ

كَالْاُنْثٰىۚ

وَاِنّ۪ي

سَمَّيْتُهَا

مَرْيَمَ

وَاِنّ۪ٓي

اُع۪يذُهَا

بِكَ

وَذُرِّيَّتَهَا

مِنَ

الشَّيْطَانِ

الرَّج۪يمِ

٣٦

Felemmâ veda’at-hâ kâlet rabbi innî veda’tuhâ unśâ va(A)llâhu a’lemu bimâ veda’at veleyse-żżekeru kelunśâ(s) ve-innî semmeytuhâ meryeme ve-innî u’îżuhâ bike veżurriyyetehâ mine-şşeytâni-rracîm(i)

Onu doğurunca, "Rabbim!" dedi, "Onu kız doğurdum." -Oysa Allah onun ne doğurduğunu daha iyi bilir- "Erkek, kız gibi değildir. Ona Meryem adını verdim. Onu ve soyunu kovulmuş şeytandan senin korumana bırakıyorum."

Âl-i İmrân Sûresi 37 . Ayet

فَتَقَبَّلَهَا

رَبُّهَا

بِقَبُولٍ

حَسَنٍ

وَاَنْبَتَهَا

نَبَاتاً

حَسَناًۙ

وَكَفَّلَهَا

زَكَرِيَّاۜ

كُلَّمَا

دَخَلَ

عَلَيْهَا

زَكَرِيَّا

الْمِحْرَابَۙ

وَجَدَ

عِنْدَهَا

رِزْقاًۚ

قَالَ

يَا

مَرْيَمُ

اَنّٰى

لَكِ

هٰذَاۜ

قَالَتْ

هُوَ

مِنْ

عِنْدِ

اللّٰهِۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

يَرْزُقُ

مَنْ

يَشَٓاءُ

بِغَيْرِ

حِسَابٍ

٣٧

Fetekabbelehâ rabbuhâ bikabûlin hasenin veenbetehâ nebâten hasenen vekeffelehâ zekeriyyâ(s) kullemâ deḣale ‘aleyhâ zekeriyyâ-lmihrâbe vecede ‘indehâ rizkâ(an)(s) kâle yâ meryemu ennâ leki hâżâ(s) kâlet huve min ‘indi(A)llâh(i)(s) inna(A)llâhe yerzuku men yeşâu biġayri hisâb(in)

Bunun üzerine Rabbi onu güzel bir şekilde kabul buyurdu ve onu güzel bir şekilde yetiştirdi. Zekeriya'yı da onun bakımıyla görevlendirdi. Zekeriya, onun bulunduğu bölmeye her girişinde yanında bir yiyecek bulurdu. "Meryem, Bu sana nereden geldi?" derdi. O da "Bu, Allah katından" diye cevap verirdi. Zira Allah, dilediğine hesapsız rızık verir.

Âl-i İmrân Sûresi 38 . Ayet

هُنَالِكَ

دَعَا

زَكَرِيَّا

رَبَّهُۚ

قَالَ

رَبِّ

هَبْ

ل۪ي

مِنْ

لَدُنْكَ

ذُرِّيَّةً

طَيِّبَةًۚ

اِنَّكَ

سَم۪يعُ

الدُّعَٓاءِ

٣٨

Hunâlike de’â zekeriyyâ rabbeh(u)(s) kâle rabbi heb lî min ledunke żurriyyeten tayyibe(ten)(s) inneke semî’u-ddu’â/-(i)

Orada Zekeriya Rabbine dua etti: "Rabbim! Bana katından temiz bir nesil bahşet. Şüphesiz sen duayı hakkıyla işitensin" dedi.

Âl-i İmrân Sûresi 39 . Ayet

فَنَادَتْهُ

الْمَلٰٓئِكَةُ

وَهُوَ

قَٓائِمٌ

يُصَلّ۪ي

فِي

الْمِحْرَابِۙ

اَنَّ

اللّٰهَ

يُبَشِّرُكَ

بِيَحْيٰى

مُصَدِّقاً

بِكَلِمَةٍ

مِنَ

اللّٰهِ

وَسَيِّداً

وَحَصُوراً

وَنَبِياًّ

مِنَ

الصَّالِح۪ينَ

٣٩

Fenâdet-hu-lmelâ-iketu vehuve kâ-imun yusallî fî-lmihrâbi enna(A)llâhe yubeşşiruke biyahyâ musaddikan bikelimetin mina(A)llâhi veseyyiden vehasûran venebiyyen mine-ssâlihîn(e)

Zekeriya mabedde namaz kılarken melekler ona, "Allah sana, kendisinden gelen bir kelimeyi (İsa'yı) doğrulayıcı, efendi, nefsine hakim ve salihlerden bir peygamber olarak Yahya'yı müjdeler" diye seslendiler.

Âl-i İmrân Sûresi 40 . Ayet

قَالَ

رَبِّ

اَنّٰى

يَكُونُ

ل۪ي

غُلَامٌ

وَقَدْ

بَلَغَنِيَ

الْكِبَرُ

وَامْرَاَت۪ي

عَاقِرٌۜ

قَالَ

كَذٰلِكَ

اللّٰهُ

يَفْعَلُ

مَا

يَشَٓاءُ

٤٠

Kâle rabbi ennâ yekûnu lî ġulâmun vekad belaġaniye-lkiberu vemraetî ‘âkir(un)(s) kâle keżâlika(A)llâhu yef’alu mâ yeşâ/(u)

Zekeriya, "Ey Rabbim! Bana ihtiyarlık gelip çatmış iken ve karım da kısır iken benim nasıl çocuğum olabilir?" dedi. Allah, "Öyledir, ama Allah dilediğini yapar" dedi.

Âl-i İmrân Sûresi 41 . Ayet

قَالَ

رَبِّ

اجْعَلْ

ل۪ٓي

اٰيَةًۜ

قَالَ

اٰيَتُكَ

اَلَّا

تُكَلِّمَ

النَّاسَ

ثَلٰثَةَ

اَيَّامٍ

اِلَّا

رَمْزاًۜ

وَاذْكُرْ

رَبَّكَ

كَث۪يراً

وَسَبِّـحْ

بِالْعَشِيِّ

وَالْاِبْكَارِ۟

٤١

Kâle rabbi-c’al lî âye(ten)(s) kâle âyetuke ellâ tukellime-nnâse śelâśete eyyâmin illâ ramzâ(en)(k) veżkur rabbeke keśîran vesebbih bil’aşiyyi vel-ibkâr(i)

Zekeriya, "Rabbim! (çocuğum olacağına dair) bana bir alâmet ver" dedi. Allah da şöyle dedi: "Senin için alâmet, insanlarla üç gün konuşamaman, ancak işaretleşebilmendir. Ayrıca Rabbini çok an, sabah akşam tesbih et."

Âl-i İmrân Sûresi 42 . Ayet

وَاِذْ

قَالَتِ

الْمَلٰٓئِكَةُ

يَا

مَرْيَمُ

اِنَّ

اللّٰهَ

اصْطَفٰيكِ

وَطَهَّرَكِ

وَاصْطَفٰيكِ

عَلٰى

نِسَٓاءِ

الْعَالَم۪ينَ

٤٢

Ve-iż kâleti-lmelâ-iketu yâ meryemu inna(A)llâhe-stafâki vetahheraki vestafâki ‘alâ nisâ-i-l’âlemîn(e)

Hani melekler, "Ey Meryem! Allah seni seçti. Seni tertemiz yaptı ve seni dünya kadınlarına üstün kıldı."

Âl-i İmrân Sûresi 43 . Ayet

يَا

مَرْيَمُ

اقْنُت۪ي

لِرَبِّكِ

وَاسْجُد۪ي

وَارْكَع۪ي

مَعَ

الرَّاكِع۪ينَ

٤٣

Yâ meryemu-knutî lirabbiki vescudî verke’î me’a-rrâki’în(e)

"Ey Meryem! Rabbine divan dur. Secde et ve (onun huzurunda) rükû edenlerle beraber rükû et" demişlerdi.

Âl-i İmrân Sûresi 44 . Ayet

ذٰلِكَ

مِنْ

اَنْـبَٓاءِ

الْغَيْبِ

نُوح۪يهِ

اِلَيْكَۜ

وَمَا

كُنْتَ

لَدَيْهِمْ

اِذْ

يُلْقُونَ

اَقْلَامَهُمْ

اَيُّهُمْ

يَكْفُلُ

مَرْيَمَۖ

وَمَا

كُنْتَ

لَدَيْهِمْ

اِذْ

يَخْتَصِمُونَ

٤٤

Żâlike min enbâ-i-lġaybi nûhîhi ileyk(e)(c) vemâ kunte ledeyhim iż yulkûne aklâmehum eyyuhum yekfulu meryeme vemâ kunte ledeyhim iż yaḣtasimûn(e)

(Ey Muhammed!) Bunlar sana vahyettiğimiz gayb haberlerindendir. Meryem'i kim himayesine alıp koruyacak diye kalemlerini (kur'a için) atarlarken sen yanlarında değildin. (Bu konuda) tartışırlarken de yanlarında değildin.

Âl-i İmrân Sûresi 45 . Ayet

اِذْ

قَالَتِ

الْمَلٰٓئِكَةُ

يَا مَرْيَمُ

اِنَّ

اللّٰهَ

يُبَشِّرُكِ

بِكَلِمَةٍ

مِنْهُۗ

اِسْمُهُ

الْمَس۪يحُ

ع۪يسَى

ابْنُ

مَرْيَمَ

وَج۪يهاً

فِي

الدُّنْيَا

وَالْاٰخِرَةِ

وَمِنَ

الْمُقَرَّب۪ينَۙ

٤٥

İż kâleti-lmelâ-iketu yâ meryemu inna(A)llâhe yubeşşiruki bikelimetin minhu-smuhu-lmesîhu ‘îsâ-bnu meryeme vecîhen fî-ddunyâ vel-âḣirati vemine-lmukarrabîn(e)

Hani melekler şöyle demişti: "Ey Meryem! Allah seni kendi tarafından bir kelime ile müjdeliyor ki, adı Meryemoğlu İsa Mesih'dir. Dünyada da, ahirette de itibarlı ve Allah'a çok yakın olanlardandır."

Âl-i İmrân Sûresi 46 . Ayet

وَيُكَلِّمُ

النَّاسَ

فِي

الْمَهْدِ

وَكَهْلاً

وَمِنَ

الصَّالِح۪ينَ

٤٦

Veyukellimu-nnâse fî-lmehdi vekehlen vemine-ssâlihîn(e)

"O, beşikte de, yetişkin çağında da insanlarla konuşacak, salihlerden olacaktır."

Âl-i İmrân Sûresi 47 . Ayet

قَالَتْ

رَبِّ

اَنّٰى

يَكُونُ

ل۪ي

وَلَدٌ

وَلَمْ

يَمْسَسْن۪ي

بَشَرٌۜ

قَالَ

كَذٰلِكِ

اللّٰهُ

يَخْلُقُ

مَا

يَشَٓاءُۜ

اِذَا

قَضٰٓى

اَمْراً

فَاِنَّمَا

يَقُولُ

لَهُ

كُنْ

فَيَكُونُ

٤٧

Kâlet rabbi ennâ yekûnu lî veledun velem yemsesnî beşer(un)(s) kâle keżâliki(A)llâhu yaḣluku mâ yeşâ(u)(c) iżâ kadâ emran fe-innemâ yekûlu lehu kun feyekûn(u)

(Meryem), "Ey Rabbim! Bana bir beşer dokunmamışken benim nasıl çocuğum olur?" dedi. Allah, "Öyle ama, Allah dilediğini yaratır. O bir şeyin olmasını dilediğinde ona sadece "ol" der, o da hemen oluverir" dedi.

Âl-i İmrân Sûresi 48 . Ayet

وَيُعَلِّمُهُ

الْكِتَابَ

وَالْحِكْمَةَ

وَالتَّوْرٰيةَ

وَالْاِنْج۪يلَۚ

٤٨

Veyu’allimuhu-lkitâbe velhikmete ve-ttevrâte vel-incîl(e)

Ve Allah ona kitabı, hikmeti, Tevrat ve İncil'i öğretecek.

Âl-i İmrân Sûresi 49 . Ayet

وَرَسُولاً

اِلٰى

بَن۪ٓي

اِسْرَٓائ۪لَ

اَنّ۪ي

قَدْ

جِئْتُكُمْ

بِاٰيَةٍ

مِنْ

رَبِّكُمْۙ

اَنّ۪ٓي

اَخْلُقُ

لَكُمْ

مِنَ

الطّ۪ينِ

كَهَيْـَٔةِ

الطَّيْرِ

فَاَنْفُخُ

ف۪يهِ

فَيَكُونُ

طَيْراً

بِاِذْنِ

اللّٰهِۚ

وَاُبْرِئُ

الْاَكْمَهَ

وَالْاَبْرَصَ

وَاُحْـيِ

الْمَوْتٰى

بِاِذْنِ

اللّٰهِۚ

وَاُنَبِّئُكُمْ

بِمَا

تَأْكُلُونَ

وَمَا

تَدَّخِرُونَۙ

ف۪ي

بُيُوتِكُمْۜ

اِنَّ

ف۪ي

ذٰلِكَ

لَاٰيَةً

لَكُمْ

اِنْ

كُنْتُمْ

مُؤْمِن۪ينَۚ

٤٩

Verasûlen ilâ benî isrâ-île ennî kad ci/tukum bi-âyetin min rabbikum(s) ennî aḣluku lekum mine-ttîni kehey-eti attayri feenfuḣu fîhi feyekûnu tayran bi-iżni(A)llâh(i)(s) veubri-u-l-ekmehe vel-ebrasa veuhyî-lmevtâ bi-iżni(A)llâh(i)(s) veunebbi-ukum bimâ te/kulûne vemâ teddeḣirûne fî buyûtikum(c) inne fî żâlike leâyeten lekum in kuntum mu/minîn(e)

Allah onu İsrailoğullarına bir Peygamber olarak gönderecek (ve o da onlara şöyle diyecek): "Şüphesiz ben size Rabbinizden bir mucize getirdim. Ben çamurdan kuş şeklinde bir şey yapar, ona üflerim. O da Allah'ın izniyle hemen kuş oluverir. Körü ve alacalıyı iyileştiririm ve Allah'ın izniyle ölüleri diriltirim. Evlerinizde ne yiyip ne biriktirdiğinizi size haber veririm. Eğer mü'minler iseniz bunda sizin için elbette bir ibret vardır."

Âl-i İmrân Sûresi 50 . Ayet

وَمُصَدِّقاً

لِمَا

بَيْنَ

يَدَيَّ

مِنَ

التَّوْرٰيةِ

وَلِاُحِلَّ

لَكُمْ

بَعْضَ

الَّذ۪ي

حُرِّمَ

عَلَيْكُمْ

وَجِئْتُكُمْ

بِاٰيَةٍ

مِنْ

رَبِّكُمْ

فَاتَّقُوا

اللّٰهَ

وَاَط۪يعُونِ

٥٠

Vemusaddikan limâ beyne yedeyye mine-ttevrâti veli-uhille lekum ba’da-lleżî hurrime ‘aleykum(c) veci/tukum bi-âyetin min rabbikum fettekû(A)llâhe veatî’ûn(i)

"Benden önce gelen Tevrat'ı doğrulayıcı olarak ve size haram kılınan bazı şeyleri helâl kılmak için gönderildim ve Rabbiniz tarafından size bir mucize de getirdim. Artık Allah'a karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin."

Âl-i İmrân Sûresi 51 . Ayet

اِنَّ

اللّٰهَ

رَبّ۪ي

وَرَبُّكُمْ

فَاعْبُدُوهُۜ

هٰذَا

صِرَاطٌ

مُسْتَق۪يمٌ

٥١

İnna(A)llâhe rabbî verabbukum fa’budûh(u)(k) hâżâ sirâtun mustakîm(un)

"Şüphesiz Allah, benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir. Öyleyse ona ibadet edin. İşte bu, doğru yoldur."

Âl-i İmrân Sûresi 52 . Ayet

فَلَمَّٓا

اَحَسَّ

ع۪يسٰى

مِنْهُمُ

الْكُفْرَ

قَالَ

مَنْ

اَنْصَار۪ٓي

اِلَى

اللّٰهِۜ

قَالَ

الْحَوَارِيُّونَ

نَحْنُ

اَنْصَارُ

اللّٰهِۚ

اٰمَنَّا

بِاللّٰهِۚ

وَاشْهَدْ

بِاَنَّا

مُسْلِمُونَ

٥٢

Felemmâ ehasse ‘îsâ minhumu-lkufra kâle men ensârî ila(A)llâh(i)(s) kâle-lhavâriyyûne nahnu ensâru(A)llâhi âmennâ bi(A)llâhi veşhed bi-ennâ muslimûn(e)

İsa onların inkarlarını sezince, "Allah yolunda yardımcılarım kim?" dedi. Havariler, "Biziz Allah yolunun yardımcıları. Allah'a iman ettik. Şahit ol, biz müslümanlarız" dediler.

Âl-i İmrân Sûresi 53 . Ayet

رَبَّنَٓا

اٰمَنَّا

بِمَٓا

اَنْزَلْتَ

وَاتَّبَعْنَا

الرَّسُولَ

فَاكْتُبْنَا

مَعَ

الشَّاهِد۪ينَ

٥٣

Rabbenâ âmennâ bimâ enzelte vetteba’nâ-rrasûle fektubnâ me’a-şşâhidîn(e)

"Rabbimiz! Senin indirdiğine iman ettik ve Peygamber'e uyduk.Artık bizi (hakikate) şahitlik edenlerle beraber yaz."

Âl-i İmrân Sûresi 54 . Ayet

وَمَكَرُوا

وَمَكَرَ

اللّٰهُۜ

وَاللّٰهُ

خَيْرُ

الْمَاكِر۪ينَ۟

٥٤

Vemekerû vemekera(A)llâh(u)(s) va(A)llâhu ḣayru-lmâkirîn(e)

Onlar tuzak kurdular. Allah da tuzak kurdu. Allah tuzak kuranların en hayırlısıdır.

Âl-i İmrân Sûresi 55 . Ayet

اِذْ

قَالَ

اللّٰهُ

يَا

ع۪يسٰٓى

اِنّ۪ي

مُتَوَفّ۪يكَ

وَرَافِعُكَ

اِلَيَّ

وَمُطَهِّرُكَ

مِنَ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

وَجَاعِلُ

الَّذ۪ينَ

اتَّبَعُوكَ

فَوْقَ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُٓوا

اِلٰى

يَوْمِ

الْقِيٰمَةِۚ

ثُمَّ

اِلَيَّ

مَرْجِعُكُمْ

فَاَحْكُمُ

بَيْنَكُمْ

ف۪يمَا

كُنْتُمْ

ف۪يهِ

تَخْتَلِفُونَ

٥٥

İż kâla(A)llâhu yâ ‘îsâ innî muteveffîke verâfi’uke ileyye vemutahhiruke mine-lleżîne keferû vecâ’ilu-lleżîne-ttebe’ûke fevka-lleżîne keferû ilâ yevmi-lkiyâme(ti)(s) śümme ileyye merci’ukum feahkumu beynekum fîmâ kuntum fîhi taḣtelifûn(e)

Hani Allah şöyle buyurmuştu: "Ey İsa! Şüphesiz, senin hayatına ben son vereceğim. Seni kendime yükselteceğim. Seni inkar edenlerden kurtararak temizleyeceğim ve sana uyanları kıyamete kadar küfre sapanların üstünde tutacağım. Sonra dönüşünüz yalnızca banadır. Ayrılığa düştüğünüz şeyler hakkında aranızda ben hükmedeceğim."

Âl-i İmrân Sûresi 56 . Ayet

فَاَمَّا

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

فَاُعَذِّبُهُمْ

عَذَاباً

شَد۪يداً

فِي

الدُّنْيَا

وَالْاٰخِرَةِۘ

وَمَا

لَهُمْ

مِنْ

نَاصِر۪ينَ

٥٦

Feemmâ-lleżîne keferû feu’ażżibuhum ‘ażâben şedîden fî-ddunyâ vel-âḣirati vemâ lehum min nâsirîn(e)

"İnkar edenlere gelince, onlara dünyada da, ahirette de şiddetli bir şekilde azab edeceğim. Onların hiç yardımcıları da olmayacaktır."

Âl-i İmrân Sûresi 57 . Ayet

وَاَمَّا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

وَعَمِلُوا

الصَّالِحَاتِ

فَيُوَفّ۪يهِمْ

اُجُورَهُمْۜ

وَاللّٰهُ

لَا

يُحِبُّ

الظَّالِم۪ينَ

٥٧

Veemmâ-lleżîne âmenû ve’amilû-ssâlihâti feyuveffîhim ucûrahum(k) va(A)llâhu lâ yuhibbu-zzâlimîn(e)

"İman edip salih ameller işleyenlere gelince, Allah onların mükafatlarını tastamam verecektir. Allah zalimleri sevmez."

Âl-i İmrân Sûresi 58 . Ayet

ذٰلِكَ

نَتْلُوهُ

عَلَيْكَ

مِنَ

الْاٰيَاتِ

وَالذِّكْرِ

الْحَك۪يمِ

٥٨

Żâlike netlûhu ‘aleyke mine-l-âyâti ve-żżikri-lhakîm(i)

(Ey Muhammed!) Bunu (bildirdiklerimizi) biz sana âyetlerden ve hikmet dolu Kur'an'dan okuyoruz.

Âl-i İmrân Sûresi 59 . Ayet

اِنَّ

مَثَلَ

ع۪يسٰى

عِنْدَ

اللّٰهِ

كَمَثَلِ

اٰدَمَۜ

خَلَقَهُ

مِنْ

تُرَابٍ

ثُمَّ

قَالَ

لَهُ

كُنْ

فَيَكُونُ

٥٩

İnne meśele ‘îsâ ‘inda(A)llâhi kemeśeli âdem(e)(s) ḣalekahu min turâbin śümme kâle lehu kun feyekûn(u)

Şüphesiz Allah katında (yaratılışları bakımından) İsa'nın durumu, Adem'in durumu gibidir: Onu topraktan yarattı. Sonra ona "ol" dedi. O da hemen oluverdi.

Âl-i İmrân Sûresi 60 . Ayet

اَلْحَقُّ

مِنْ

رَبِّكَ

فَلَا

تَكُنْ

مِنَ

الْمُمْتَر۪ينَ

٦٠

Elhakku min rabbike felâ tekun mine-lmumterîn(e)

Hak Rabbindendir. O halde sakın şüphe edenlerden olma.

Âl-i İmrân Sûresi 61 . Ayet

فَمَنْ

حَٓاجَّكَ

ف۪يهِ

مِنْ

بَعْدِ

مَا

جَٓاءَكَ

مِنَ

الْعِلْمِ

فَقُلْ

تَعَالَوْا

نَدْعُ

اَبْنَٓاءَنَا

وَاَبْنَٓاءَكُمْ

وَنِسَٓاءَنَا

وَنِسَٓاءَكُمْ

وَاَنْفُسَنَا

وَاَنْفُسَكُمْ

ثُمَّ

نَبْتَهِلْ

فَنَجْعَلْ

لَعْنَتَ

اللّٰهِ

عَلَى

الْكَاذِب۪ينَ

٦١

Femen hâcceke fîhi min ba’di mâ câeke mine-l’ilmi fekul te’âlev ned’u ebnâenâ veebnâekum venisâenâ venisâekum veenfusenâ veenfusekum śümme nebtehil fenec’al la’neta(A)llâhi ‘alâ-lkâżibîn(e)

Sana (gerekli) bilgi geldikten sonra artık kim bu konuda seninle tartışacak olursa de ki: "Gelin, oğullarımızı ve oğullarınızı, kadınlarımızı ve kadınlarınızı çağıralım. Biz de siz de toplanalım. Sonra gönülden dua edelim de, Allah'ın lanetini (aramızdan) yalan söyleyenlerin üstüne atalım."

Âl-i İmrân Sûresi 62 . Ayet

اِنَّ

هٰذَا

لَهُوَ

الْقَصَصُ

الْحَقُّۚ

وَمَا

مِنْ

اِلٰهٍ

اِلَّا

اللّٰهُۜ

وَاِنَّ

اللّٰهَ

لَهُوَ

الْعَز۪يزُ

الْحَك۪يمُ

٦٢

İnne hâżâ lehuve-lkasasu-lhakk(u)(c) vemâ min ilâhin illa(A)llâh(u)(c) ve-inna(A)llâhe lehuve-l’azîzu-lhakîm(u)

Şüphesiz bu (İsa hakkındaki) gerçek kıssadır. Allah'tan başka hiçbir ilâh yoktur. Şüphesiz Allah, mutlak güç sahibidir, hüküm ve hikmet sahibidir.

Âl-i İmrân Sûresi 63 . Ayet

فَاِنْ

تَوَلَّوْا

فَاِنَّ

اللّٰهَ

عَل۪يمٌ

بِالْمُفْسِد۪ينَ۟

٦٣

Fe-in tevellev fe-inna(A)llâhe ‘alîmun bilmufsidîn(e)

Eğer yüz çevirirlerse, şüphesiz ki Allah fesat çıkaranları çok iyi bilir.

Âl-i İmrân Sûresi 64 . Ayet

قُلْ

يَٓا

اَهْلَ

الْكِتَابِ

تَعَالَوْا

اِلٰى

كَلِمَةٍ

سَوَٓاءٍ

بَيْنَنَا

وَبَيْنَكُمْ

اَلَّا

نَعْبُدَ

اِلَّا

اللّٰهَ

وَلَا

نُشْرِكَ

بِه۪

شَيْـٔاً

وَلَا يَتَّخِذَ

بَعْضُنَا

بَعْضاً

اَرْبَاباً

مِنْ

دُونِ

اللّٰهِۜ

فَاِنْ

تَوَلَّوْا

فَقُولُوا

اشْهَدُوا

بِاَنَّا

مُسْلِمُونَ

٦٤

Kul yâ ehle-lkitâbi te’âlev ilâ kelimetin sevâ-in beynenâ vebeynekum ellâ na’bude illa(A)llâhe velâ nuşrike bihi şey-en velâ yettaḣiże ba’dunâ ba’dan arbâben min dûni(A)llâh(i)(c) fe-in tevellev fekûlû-şhedû bi-ennâ muslimûn(e)

De ki: "Ey kitap ehli! Bizimle sizin aranızda ortak bir söze gelin: Yalnız Allah'a ibadet edelim. Ona hiçbir şeyi ortak koşmayalım. Allah'ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilah edinmesin." Eğer onlar yine yüz çevirirlerse, deyin ki: "Şahit olun, biz müslümanlarız."

Âl-i İmrân Sûresi 65 . Ayet

يَٓا

اَهْلَ

الْكِتَابِ

لِمَ

تُحَٓاجُّونَ

ف۪ٓي

اِبْرٰه۪يمَ

وَمَٓا

اُنْزِلَتِ

التَّوْرٰيةُ

وَالْاِنْج۪يلُ

اِلَّا

مِنْ

بَعْدِه۪ۜ

اَفَلَا

تَعْقِلُونَ

٦٥

Yâ ehle-lkitâbi lime tuhâccûne fî ibrâhîme vemâ unzileti-ttevrâtu vel-incîlu illâ min ba’dih(i)(c) efelâ ta’kilûn(e)

Ey kitap ehli! İbrahim hakkında niçin tartışıyorsunuz. Oysa Tevrat da, İncil de ondan sonra indirilmiştir. Siz hiç düşünmüyor musunuz?

Âl-i İmrân Sûresi 66 . Ayet

هَٓا

اَنْتُمْ

هٰٓؤُ۬لَٓاءِ

حَاجَجْتُمْ

ف۪يمَا

لَكُمْ

بِه۪

عِلْمٌ

فَلِمَ

تُحَٓاجُّونَ

ف۪يمَا

لَيْسَ

لَكُمْ

بِه۪

عِلْمٌۜ

وَاللّٰهُ

يَعْلَمُ

وَاَنْتُمْ

لَا

تَعْلَمُونَ

٦٦

Hâ entum hâulâ-i hâcectum fîmâ lekum bihi ‘ilmun felime tuhâccûne fîmâ leyse lekum bihi ‘ilm(un)(c) va(A)llâhu ya’lemu veentum lâ ta’lemûn(e)

İşte siz böyle kimselersiniz! Diyelim ki biraz bilginiz olan şey hakkında tartıştınız. Ya hiç bilginiz olmayan şey hakkında niçin tartışıyorsunuz? Allah bilir, siz bilmezsiniz.

Âl-i İmrân Sûresi 67 . Ayet

مَا

كَانَ

اِبْرٰه۪يمُ

يَهُودِياًّ

وَلَا

نَصْرَانِياًّ

وَلٰكِنْ

كَانَ

حَن۪يفاً

مُسْلِماًۜ

وَمَا

كَانَ

مِنَ

الْمُشْرِك۪ينَ

٦٧

Mâ kâne ibrâhîmu yehûdiyyen velâ nasrâniyyen velâkin kâne hanîfen muslimen vemâ kâne mine-lmuşrikîn(e)

İbrahim ne Yahudi idi ne de Hıristiyan. Fakat o, hanif (Allah'ı bir tanıyan, hakka yönelen) bir müslümandı. Allah'a ortak koşanlardan da değildi.

Âl-i İmrân Sûresi 68 . Ayet

اِنَّ

اَوْلَى

النَّاسِ

بِاِبْرٰه۪يمَ

لَلَّذ۪ينَ

اتَّبَعُوهُ

وَهٰذَا

النَّبِيُّ

وَالَّذ۪ينَ

اٰمَنُواۜ

وَاللّٰهُ

وَلِيُّ

الْمُؤْمِن۪ينَ

٦٨

İnne evlâ-nnâsi bi-ibrâhîme lelleżîne-ttebe’ûhu vehâżâ-nnebiyyu velleżîne âmenû(k) va(A)llâhu veliyyu-lmu/minîn(e)

Şüphesiz, insanların İbrahim'e en yakın olanı, elbette ona uyanlar, bir de bu peygamber (Muhammed) ve mü'minlerdir. Allah da mü'minlerin dostudur.

Âl-i İmrân Sûresi 69 . Ayet

وَدَّتْ

طَٓائِفَةٌ

مِنْ

اَهْلِ

الْكِتَابِ

لَوْ

يُضِلُّونَكُمْۜ

وَمَا

يُضِلُّونَ

اِلَّٓا

اَنْفُسَهُمْ

وَمَا

يَشْعُرُونَ

٦٩

Veddet tâ-ifetun min ehli-lkitâbi lev yudillûnekum vemâ yudillûne illâ enfusehum vemâ yeş’urûn(e)

Kitap ehlinden bir grup sizi saptırabilmeyi çok arzu etti. Oysa sadece kendilerini saptırıyorlar, fakat farkına varmıyorlar.

Âl-i İmrân Sûresi 70 . Ayet

يَٓا اَهْلَ

الْكِتَابِ

لِمَ

تَكْفُرُونَ

بِاٰيَاتِ

اللّٰهِ

وَاَنْتُمْ

تَشْهَدُونَ

٧٠

Yâ ehle-lkitâbi lime tekfurûne bi-âyâti(A)llâhi veentum teşhedûn(e)

Ey Kitap ehli! (Gerçeğe) şahit olduğunuz halde, niçin Allah'ın âyetlerini inkar ediyorsunuz?

Âl-i İmrân Sûresi 71 . Ayet

يَٓا

اَهْلَ

الْكِتَابِ

لِمَ

تَلْبِسُونَ

الْحَقَّ

بِالْبَاطِلِ

وَتَكْتُمُونَ

الْحَقَّ

وَاَنْتُمْ

تَعْلَمُونَ۟

٧١

Yâ ehle-lkitâbi lime telbisûne-lhakka bilbâtili vetektumûne-lhakka veentum ta’lemûn(e)

Ey Kitap ehli! Niçin hakkı batılla karıştırıyor ve bile bile gerçeği gizliyorsunuz?

Âl-i İmrân Sûresi 72 . Ayet

وَقَالَتْ

طَٓائِفَةٌ

مِنْ

اَهْلِ

الْكِتَابِ

اٰمِنُوا

بِالَّـذ۪ٓي

اُنْزِلَ

عَلَى

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

وَجْهَ

النَّهَارِ

وَاكْفُرُٓوا

اٰخِرَهُ

لَعَلَّهُمْ

يَرْجِعُونَۚ

٧٢

Vekâlet tâ-ifetun min ehli-lkitâbi âminû billeżî unzile ‘alâ-lleżîne âmenû veche-nnehâri vekfurû âḣirahu le’allehum yerci’ûn(e)

Kitap ehlinden bir grup, "Mü'minlere indirilene günün başlangıcında inanın, sonunda da inkar edin, belki onlar (size bakarak) dönerler" dedi.

Âl-i İmrân Sûresi 73 . Ayet

وَلَا

تُؤْمِنُٓوا

اِلَّا

لِمَنْ

تَبِـعَ

د۪ينَكُمْۜ

قُلْ

اِنَّ

الْهُدٰى

هُدَى

اللّٰهِۙ

اَنْ

يُؤْتٰٓى

اَحَدٌ

مِثْلَ

مَٓا

اُو۫ت۪يتُمْ

اَوْ

يُحَٓاجُّوكُمْ

عِنْدَ

رَبِّكُمْۜ

قُلْ

اِنَّ

الْفَضْلَ

بِيَدِ

اللّٰهِۚ

يُؤْت۪يهِ

مَنْ

يَشَٓاءُۜ

وَاللّٰهُ

وَاسِعٌ

عَل۪يمٌۚ

٧٣

Velâ tu/minû illâ limen tebi’a dînekum kul inne-lhudâ huda(A)llâhi en yu/tâ ehadun miśle mâ ûtîtum ev yuhâccûkum ‘inde rabbikum(k) kul inne-lfadle biyedi(A)llâhi yu/tîhi men yeşâ(u)(k) va(A)llâhu vâsi’un ‘alîm(un)

"Sizin dininize uyandan başkasına inanmayın" (dediler). De ki: "Şüphesiz hidayet, Allah'ın hidayetidir. Birine, size verilenin benzerinin verilmesinden veya Rabbinizin huzurunda aleyhinize deliller getireceklerinden ötürü mü (böyle söylüyorsunuz)?" De ki: "Lütuf Allah'ın elindedir. Onu dilediğine verir. Allah lütfu geniş olandır, hakkıyla bilendir."

Âl-i İmrân Sûresi 74 . Ayet

يَخْتَصُّ

بِرَحْمَتِه۪

مَنْ

يَشَٓاءُۜ

وَاللّٰهُ

ذُوالْفَضْلِ

الْعَظ۪يمِ

٧٤

Yaḣtassu birahmetihi men yeşâ(u)(k) va(A)llâhużû-lfadli-l’azîm(i)

O, rahmetini dilediğine has kılar. Allah büyük lütuf sahibidir.

Âl-i İmrân Sûresi 75 . Ayet

وَمِنْ

اَهْلِ

الْكِتَابِ

مَنْ

اِنْ

تَأْمَنْهُ

بِقِنْطَارٍ

يُؤَدِّه۪ٓ

اِلَيْكَۚ

وَمِنْهُمْ

مَنْ

اِنْ

تَأْمَنْهُ

بِد۪ينَارٍ

لَا

يُؤَدِّه۪ٓ

اِلَيْكَ

اِلَّا

مَا

دُمْتَ

عَلَيْهِ

قَٓائِماًۜ

ذٰلِكَ

بِاَنَّهُمْ

قَالُوا

لَيْسَ

عَلَيْنَا

فِي

الْاُمِّيّ۪نَ

سَب۪يلٌۚ

وَيَقُولُونَ

عَلَى

اللّٰهِ

الْكَذِبَ

وَهُمْ

يَعْلَمُونَ

٧٥

Vemin ehli-lkitâbi men in te/menhu bikintârin yu-eddihi ileyke veminhum men in te/menhu bidînârin lâ yu-eddihi ileyke illâ mâ dumte ‘aleyhi kâ-imâ(en)(k) żâlike bi-ennehum kâlû leyse ‘aleynâ fî-l-ummiyyîne sebîlun veyekûlûne ‘ala(A)llâhi-lkeżibe vehum ya’lemûn(e)

Kitap ehlinden öylesi vardır ki, ona yüklerle mal emanet etsen, onu sana (eksiksiz) iade eder. Fakat onlardan öylesi de vardır ki, ona bir dinar emanet etsen, tepesine dikilip durmadıkça onu sana iade etmez. Bu da onların, "Ümmîlere karşı (yaptıklarımızdan) bize vebal yoktur" demelerinden dolayıdır. Onlar, bile bile Allah'a karşı yalan söylerler.

Âl-i İmrân Sûresi 76 . Ayet

بَلٰى

مَنْ

اَوْفٰى

بِعَهْدِه۪

وَاتَّقٰى

فَاِنَّ

اللّٰهَ

يُحِبُّ

الْمُتَّق۪ينَ

٧٦

Belâ men evfâ bi’ahdihi vettekâ fe-inna(A)llâhe yuhibbu-lmuttekîn(e)

Hayır! (Gerçek, onların dediği değil.) Kim sözünü yerine getirir ve Allah'a karşı gelmekten sakınırsa şüphesiz Allah da sakınanları sever.

Âl-i İmrân Sûresi 77 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

يَشْتَرُونَ

بِعَهْدِ

اللّٰهِ

وَاَيْمَانِهِمْ

ثَمَناً

قَل۪يلاً

اُو۬لٰٓئِكَ

لَا

خَلَاقَ

لَهُمْ

فِي

الْاٰخِرَةِ

وَلَا

يُكَلِّمُهُمُ

اللّٰهُ

وَلَا يَنْظُرُ

اِلَيْهِمْ

يَوْمَ

الْقِيٰمَةِ

وَلَا

يُزَكّ۪يهِمْۖ

وَلَهُمْ

عَذَابٌ

اَل۪يمٌ

٧٧

İnne-lleżîne yeşterûne bi’ahdi(A)llâhi veeymânihim śemenen kalîlen ulâ-ike lâ ḣalâka lehum fî-l-âḣirati velâ yukellimuhumu(A)llâhu velâ yenzuru ileyhim yevme-lkiyâmeti velâ yuzekkîhim velehum ‘ażâbun elîm(un)

Şüphesiz, Allah'a verdikleri sözü ve yeminlerini az bir karşılığa değişenler var ya, işte onların ahirette bir payı yoktur. Allah kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onlara bakmayacak ve onları temizlemeyecektir. Onlar için elem dolu bir azap vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 78 . Ayet

وَاِنَّ

مِنْهُمْ

لَفَر۪يقاً

يَلْوُ۫نَ

اَلْسِنَتَهُمْ

بِالْكِتَابِ

لِتَحْسَبُوهُ

مِنَ

الْكِتَابِ

وَمَا

هُوَ

مِنَ

الْكِتَابِۚ

وَيَقُولُونَ

هُوَ

مِنْ

عِنْدِ

اللّٰهِ

وَمَا

هُوَ

مِنْ

عِنْدِ

اللّٰهِۚ

وَيَقُولُونَ

عَلَى

اللّٰهِ

الْكَذِبَ

وَهُمْ

يَعْلَمُونَ

٧٨

Ve-inne minhum leferîkan yelvûne elsinetehum bilkitâbi litahsebûhu mine-lkitâbi vemâ huve mine-lkitâbi veyekûlûne huve min ‘indi(A)llâhi vemâ huve min ‘indi(A)llâhi veyekûlûne ‘ala(A)llâhi-lkeżibe vehum ya’lemûn(e)

Onlardan (Kitap ehlinden) bir grup var ki, Kitab'dan olmadığı halde Kitab'dan sanasınız diye (okudukları) Kitap'tanmış gibi dillerini eğip bükerler ve, "Bu, Allah katındandır" derler. Halbuki o, Allah katından değildir. Bile bile Allah'a karşı yalan söylerler.

Âl-i İmrân Sûresi 79 . Ayet

مَا

كَانَ

لِبَشَرٍ

اَنْ

يُؤْتِيَهُ

اللّٰهُ

الْكِتَابَ

وَالْحُكْمَ

وَالنُّبُوَّةَ

ثُمَّ

يَقُولَ

لِلنَّاسِ

كُونُوا

عِبَاداً

ل۪ي

مِنْ

دُونِ

اللّٰهِ

وَلٰكِنْ

كُونُوا

رَبَّانِيّ۪نَ

بِمَا

كُنْتُمْ

تُعَلِّمُونَ

الْكِتَابَ

وَبِمَا

كُنْتُمْ

تَدْرُسُونَۙ

٧٩

Mâ kâne libeşerin en yu/tiyehu(A)llâhu-lkitâbe velhukme ve-nnubuvvete śümme yekûle linnâsi kûnû ‘ibâden lî min dûni(A)llâhi velâkin kûnû rabbâniyyîne bimâ kuntum tu’allimûne-lkitâbe vebimâ kuntum tedrusûn(e)

Allah'ın, kendisine Kitab'ı, hükmü (hikmeti) ve peygamberliği verdiği hiçbir insanın, "Allah'ı bırakıp bana kullar olun" demesi düşünülemez. Fakat (şöyle öğüt verir:) "Öğretmekte ve derinlemesine incelemekte olduğunuz Kitap uyarınca rabbânîler (Allah'ın istediği örnek ve dindar kullar) olun."

Âl-i İmrân Sûresi 80 . Ayet

وَلَا

يَأْمُرَكُمْ

اَنْ

تَتَّخِذُوا

الْمَلٰٓئِكَةَ

وَالنَّبِيّ۪نَ

اَرْبَاباًۜ

اَيَأْمُرُكُمْ

بِالْكُفْرِ

بَعْدَ

اِذْ

اَنْتُمْ

مُسْلِمُونَ۟

٨٠

Velâ ye/murakum en tetteḣiżû-lmelâ-ikete ve-nnebiyyîne erbâbâ(en)(k) eye/murukum bilkufri ba’de iż entum muslimûn(e)

Onun size, "Melekleri ve peygamberleri ilahlar edinin." diye emretmesi de düşünülemez. Siz müslüman olduktan sonra, o size hiç inkârı emreder mi?

Âl-i İmrân Sûresi 81 . Ayet

وَاِذْ

اَخَذَ

اللّٰهُ

م۪يثَاقَ

النَّبِيّ۪نَ

لَـمَٓا

اٰتَيْتُكُمْ

مِنْ

كِتَابٍ

وَحِكْمَةٍ

ثُمَّ

جَٓاءَكُمْ

رَسُولٌ

مُصَدِّقٌ

لِمَا

مَعَكُمْ

لَتُؤْمِنُنَّ

بِه۪

وَلَتَنْصُرُنَّهُۜ

قَالَ

ءَاَقْرَرْتُمْ

وَاَخَذْتُمْ

عَلٰى

ذٰلِكُمْ

اِصْر۪يۜ

قَالُٓوا

اَقْرَرْنَاۜ

قَالَ

فَاشْهَدُوا

وَاَنَا۬

مَعَكُمْ

مِنَ

الشَّاهِد۪ينَ

٨١

Ve-iż eḣaża(A)llâhu mîśâka-nnebiyyîne lemâ âteytukum min kitâbin vehikmetin śümme câekum rasûlun musaddikun limâ me’akum letu/minunne bihi veletensurunneh(u)(c) kâle eakrartum veaḣażtum ‘alâ żâlikum isrî(s) kâlû akrarnâ(c) kâle feşhedû veenâ me’akum mine-şşâhidîn(e)

Hani, Allah peygamberlerden, "Andolsun, size vereceğim her kitap ve hikmetten sonra, elinizdekini doğrulayan bir peygamber geldiğinde, ona mutlaka iman edeceksiniz ve ona mutlaka yardım edeceksiniz" diye söz almış ve, "Bunu kabul ettiniz mi; verdiğim bu ağır görevi üstlendiniz mi?" demişti. Onlar, "Kabul ettik" demişlerdi. Allah da, "Öyleyse şahid olun, ben de sizinle beraber şahit olanlardanım" demişti.

Âl-i İmrân Sûresi 82 . Ayet

فَمَنْ

تَوَلّٰى

بَعْدَ

ذٰلِكَ

فَاُو۬لٰٓئِكَ

هُمُ

الْفَاسِقُونَ

٨٢

Femen tevellâ ba’de żâlike feulâ-ike humu-lfâsikûn(e)

Artık bundan sonra kim yüz çevirirse işte onlar yoldan çıkmışların ta kendileridir.

Âl-i İmrân Sûresi 83 . Ayet

اَفَغَيْرَ

د۪ينِ

اللّٰهِ

يَبْغُونَ

وَلَهُٓ

اَسْلَمَ

مَنْ

فِي

السَّمٰوَاتِ

وَالْاَرْضِ

طَوْعاً

وَكَرْهاً

وَاِلَيْهِ

يُرْجَعُونَ

٨٣

Efeġayra dîni(A)llâhi yebġûne velehu esleme men fî-ssemâvâti vel-ardi tav’en vekerhen ve-ileyhi yurce’ûn(e)

Göklerdeki ve yerdeki herkes ister istemez ona boyun eğmişken ve ona döndürülüp götürülecekken onlar Allah'ın dininden başkasını mı arıyorlar?

Âl-i İmrân Sûresi 84 . Ayet

قُلْ

اٰمَنَّا

بِاللّٰهِ

وَمَٓا

اُنْزِلَ

عَلَيْنَا

وَمَٓا

اُنْزِلَ

عَلٰٓى

اِبْرٰه۪يمَ

وَاِسْمٰع۪يلَ

وَاِسْحٰقَ

وَيَعْقُوبَ

وَالْاَسْبَاطِ

وَمَٓا

اُو۫تِيَ

مُوسٰى

وَع۪يسٰى

وَالنَّبِيُّونَ

مِنْ

رَبِّهِمْۖ

لَا

نُفَرِّقُ

بَيْنَ

اَحَدٍ

مِنْهُمْۘ

وَنَحْنُ

لَهُ

مُسْلِمُونَ

٨٤

Kul âmennâ bi(A)llâhi vemâ unzile ‘aleynâ vemâ unzile ‘alâ ibrâhîme ve-ismâ’île ve-ishâka veya’kûbe vel-esbâti vemâ ûtiye mûsâ ve’îsâ ve-nnebiyyûne min rabbihim lâ nuferriku beyne ehadin minhum venahnu lehu muslimûn(e)

De ki: "Allah'a, bize indirilene (Kur'an'a) İbrahim'e, İsmail'e, İshak'a, Yakub'a ve Yakuboğullarına indirilene, Mûsâ'ya, İsa'ya ve peygamberlere Rablerinden verilene inandık. Onlardan hiçbirini diğerinden ayırt etmeyiz. Biz ona teslim olanlarız."

Âl-i İmrân Sûresi 85 . Ayet

وَمَنْ

يَبْتَغِ

غَيْرَ

الْاِسْلَامِ

د۪يناً

فَلَنْ

يُقْبَلَ

مِنْهُۚ

وَهُوَ

فِي

الْاٰخِرَةِ

مِنَ

الْخَاسِر۪ينَ

٨٥

Vemen yebteġi ġayra-l-islâmi dînen felen yukbele minhu vehuve fî-l-âḣirati mine-lḣâsirîn(e)

Kim İslam'dan başka bir din ararsa, (bilsin ki o din) ondan kabul edilmeyecek ve o ahirette hüsrana uğrayanlardan olacaktır.

Âl-i İmrân Sûresi 86 . Ayet

كَيْفَ

يَهْدِي

اللّٰهُ

قَوْماً

كَفَرُوا

بَعْدَ

ا۪يمَانِهِمْ

وَشَهِدُٓوا

اَنَّ

الرَّسُولَ

حَقٌّ

وَجَٓاءَهُمُ

الْبَيِّنَاتُۜ

وَاللّٰهُ

لَا

يَهْدِي

الْقَوْمَ

الظَّالِم۪ينَ

٨٦

Keyfe yehdi(A)llâhu kavmen keferû ba’de îmânihim veşehidû enne-rrasûle hakkun vecâehumu-lbeyyinât(u)(c) va(A)llâhu lâ yehdî-lkavme-zzâlimîn(e)

İman ettikten, Peygamberin hak olduğuna şahitlik ettikten ve kendilerine açık deliller geldikten sonra inkar eden bir toplumu Allah nasıl doğru yola eriştirir? Allah zalim toplumu doğru yola iletmez.

Âl-i İmrân Sûresi 87 . Ayet

اُو۬لٰٓئِكَ

جَزَٓاؤُ۬هُمْ

اَنَّ

عَلَيْهِمْ

لَعْنَةَ

اللّٰهِ

وَالْمَلٰٓئِكَةِ

وَالنَّاسِ

اَجْمَع۪ينَۙ

٨٧

Ulâ-ike cezâuhum enne ‘aleyhim la’neta(A)llâhi velmelâ-iketi ve-nnâsi ecme’în(e)

İşte onların cezası; Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların lanetinin üzerlerine olmasıdır.

Âl-i İmrân Sûresi 88 . Ayet

خَالِد۪ينَ

ف۪يهَاۚ

لَا

يُخَفَّفُ

عَنْهُمُ

الْعَذَابُ

وَلَا

هُمْ

يُنْظَرُونَۙ

٨٨

Ḣâlidîne fîhâ lâ yuḣaffefu ‘anhumu-l’ażâbu velâ hum yunzarûn(e)

Onun (lanetin) içinde ebedi kalacaklardır. Onların azabı hafifletilmez, onlara göz açtırılmaz.

Âl-i İmrân Sûresi 89 . Ayet

اِلَّا

الَّذ۪ينَ

تَابُوا

مِنْ

بَعْدِ

ذٰلِكَ

وَاَصْلَحُوا

فَاِنَّ

اللّٰهَ

غَفُورٌ

رَح۪يمٌ

٨٩

İllâ-lleżîne tâbû min ba’di żâlike veaslehû fe-inna(A)llâhe ġafûrun rahîm(un)

Ancak bundan sonra tövbe edip kendilerini düzeltenler müstesnadır. Şüphesiz Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.

Âl-i İmrân Sûresi 90 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

بَعْدَ

ا۪يمَانِهِمْ

ثُمَّ

ازْدَادُوا

كُفْراً

لَنْ

تُقْبَلَ

تَوْبَتُهُمْۚ

وَاُو۬لٰٓئِكَ

هُمُ

الضَّٓالُّونَ

٩٠

İnne-lleżîne keferû ba’de îmânihim śümme-zdâdû kufran len tukbele tevbetuhum veulâ-ike humu-ddâllûn(e)

Şüphesiz iman ettikten sonra inkar eden, sonra da inkarda ileri gidenlerin tövbeleri asla kabul edilmeyecektir. İşte onlar sapıkların ta kendileridir.

Âl-i İmrân Sûresi 91 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

وَمَاتُوا

وَهُمْ

كُفَّارٌ

فَلَنْ

يُقْبَلَ

مِنْ

اَحَدِهِمْ

مِلْءُ

الْاَرْضِ

ذَهَباً

وَلَوِ

افْتَدٰى

بِه۪ۜ

اُو۬لٰٓئِكَ

لَهُمْ

عَذَابٌ

اَل۪يمٌ

وَمَا

لَهُمْ

مِنْ

نَاصِر۪ينَ۟

٩١

İnne-lleżîne keferû vemâtû vehum kuffârun felen yukbele min ehadihim mil-u-l-ardi żeheben velevi-ftedâ bih(i)(k) ulâ-ike lehum ‘ażâbun elîmun vemâ lehum min nâsirîn(e)

Şüphesiz inkar edip kafir olarak ölenler var ya, dünya dolusu altını fidye verseler bile bu, hiçbirisinden asla kabul edilmeyecektir. Onlar için elem dolu bir azap vardır. Onların hiçbir yardımcıları da yoktur.

Âl-i İmrân Sûresi 92 . Ayet

لَنْ

تَنَالُوا

الْبِرَّ

حَتّٰى

تُنْفِقُوا

مِمَّا

تُحِبُّونَۜ

وَمَا

تُنْفِقُوا

مِنْ

شَيْءٍ

فَاِنَّ

اللّٰهَ

بِه۪

عَل۪يمٌ

٩٢

Len tenâlû-lbirra hattâ tunfikû mimmâ tuhibbûn(e)(c) vemâ tunfikû min şey-in fe-inna(A)llâhe bihi ‘alîm(un)

Sevdiğiniz şeylerden Allah yolunda harcamadıkça iyiliğe asla erişemezsiniz. Her ne harcarsanız Allah onu bilir.

Âl-i İmrân Sûresi 93 . Ayet

كُلُّ

الطَّعَامِ

كَانَ

حِلاًّ

لِبَن۪ٓي

اِسْرَٓائ۪لَ

اِلَّا

مَا

حَرَّمَ

اِسْرَٓائ۪لُ

عَلٰى

نَفْسِه۪

مِنْ

قَبْلِ

اَنْ

تُنَزَّلَ

التَّوْرٰيةُۜ

قُلْ

فَأْتُوا

بِالتَّوْرٰيةِ

فَاتْلُوهَٓا

اِنْ

كُنْتُمْ

صَادِق۪ينَ

٩٣

Kullu-tta’âmi kâne hillen libenî isrâ-île illâ mâharrame isrâ-îlu ‘alâ nefsihi min kabli en tunezzele-ttevrâ(tu)(k) kul fe/tû bi-ttevrâti fetlûhâ in kuntum sâdikîn(e)

Tevrat indirilmeden önce, İsrail'in (Yakub'un) kendisine haram kıldığı dışında, yiyeceklerin hepsi İsrailoğullarına helâl idi. De ki: "Eğer doğru söyleyenler iseniz, haydi Tevrat'ı getirip okuyun."

Âl-i İmrân Sûresi 94 . Ayet

فَمَنِ

افْتَرٰى

عَلَى

اللّٰهِ

الْكَذِبَ

مِنْ

بَعْدِ

ذٰلِكَ

فَاُو۬لٰٓئِكَ

هُمُ

الظَّالِمُونَ

٩٤

Femeni-fterâ ‘ala(A)llâhi-lkeżibe min ba’di żâlike feulâ-ike humu-zzâlimûn(e)

Artık bundan sonra Allah'a karşı kim yalan uydurursa, işte onlar zalimlerin ta kendileridir.

Âl-i İmrân Sûresi 95 . Ayet

قُلْ

صَدَقَ

اللّٰهُ

فَاتَّبِعُوا

مِلَّةَ

اِبْرٰه۪يمَ

حَن۪يفاًۜ

وَمَا

كَانَ

مِنَ

الْمُشْرِك۪ينَ

٩٥

Kul sadeka(A)llâh(u)(k) fettebi’û millete ibrâhîme hanîfen vemâ kâne mine-lmuşrikîn(e)

De ki: "Allah doğru söylemiştir. Öyle ise hakka yönelen İbrahim'in dinine uyun. O, Allah'a ortak koşanlardan değildi."

Âl-i İmrân Sûresi 96 . Ayet

اِنَّ

اَوَّلَ

بَيْتٍ

وُضِعَ

لِلنَّاسِ

لَلَّذ۪ي

بِبَكَّةَ

مُبَارَكاً

وَهُدًى

لِلْعَالَم۪ينَۚ

٩٦

İnne evvele beytin vudi’a linnâsi lelleżî bibekkete mubâraken vehuden lil’âlemîn(e)

Şüphesiz, insanlar için kurulan ilk ibadet evi elbette Mekke'de, âlemlere rahmet ve hidayet kaynağı olarak kurulan Kâ'be'dir.

Âl-i İmrân Sûresi 97 . Ayet

ف۪يهِ

اٰيَاتٌ

بَيِّنَاتٌ

مَقَامُ

اِبْرٰه۪يمَۚ

وَمَنْ

دَخَلَهُ

كَانَ

اٰمِناًۜ

وَلِلّٰهِ

عَلَى

النَّاسِ

حِجُّ

الْبَيْتِ

مَنِ

اسْتَطَاعَ

اِلَيْهِ

سَب۪يلاًۜ

وَمَنْ

كَفَرَ

فَاِنَّ

اللّٰهَ

غَنِيٌّ

عَنِ

الْعَالَم۪ينَ

٩٧

Fîhi âyâtun beyyinâtun makâmu ibrâhîm(e)(s) vemen deḣalehu kâne âminâ(en)(k) veli(A)llâhi ‘alâ-nnâsi hiccu-lbeyti meni-stetâ’a ileyhi sebîlâ(en)(c) vemen kefera fe-inna(A)llâhe ġaniyyun ‘ani-l’âlemîn(e)

Onda apaçık deliller, Makam-ı İbrahim vardır. Oraya kim girerse, güven içinde olur. Yolculuğuna gücü yetenlerin haccetmesi, Allah'ın insanlar üzerinde bir hakkıdır. Kim inkâr ederse (bu hakkı tanınmazsa), şüphesiz Allah bütün âlemlerden müstağnidir. (Kimseye muhtaç değildir, her şey ona muhtaçtır.)

Âl-i İmrân Sûresi 98 . Ayet

قُلْ

يَٓا

اَهْلَ

الْكِتَابِ

لِمَ

تَكْفُرُونَ

بِاٰيَاتِ

اللّٰهِۗ

وَاللّٰهُ

شَه۪يدٌ

عَلٰى

مَا

تَعْمَلُونَ

٩٨

Kul yâ ehle-lkitâbi lime tekfurûne bi-âyâti(A)llâhi va(A)llâhu şehîdun ‘alâ mâ ta’melûn(e)

De ki: "Ey kitab ehli! Allah yaptıklarınızı görüp dururken Allah'ın âyetlerini niçin inkâr ediyorsunuz?"

Âl-i İmrân Sûresi 99 . Ayet

قُلْ

يَٓا

اَهْلَ

الْكِتَابِ

لِمَ

تَصُدُّونَ

عَنْ

سَب۪يلِ

اللّٰهِ

مَنْ

اٰمَنَ

تَبْغُونَهَا

عِوَجاً

وَاَنْتُمْ

شُهَدَٓاءُۜ

وَمَا

اللّٰهُ

بِغَافِلٍ

عَمَّا

تَعْمَلُونَ

٩٩

Kul yâ ehle-lkitâbi lime tesuddûne ‘an sebîli(A)llâhi men âmene tebġûnehâ ‘ivecen veentum şuhedâ(u)(k) vema(A)llâhu biġâfilin ‘ammâ ta’melûn(e)

De ki: "Ey Kitab ehli! (Gerçeği) görüp bildiğiniz halde niçin Allah'ın yolunu eğri ve çelişkili göstermeğe yeltenerek inananları Allah'ın yolundan çevirmeye kalkışıyorsunuz? Allah yaptıklarınızdan habersiz değildir."

Âl-i İmrân Sûresi 100 . Ayet

يَٓا

اَيُّهَا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُٓوا

اِنْ

تُط۪يعُوا

فَر۪يقاً

مِنَ

الَّذ۪ينَ

اُو۫تُوا

الْكِتَابَ

يَرُدُّوكُمْ

بَعْدَ

ا۪يمَانِكُمْ

كَافِر۪ينَ

١٠٠

Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû in tutî’û ferîkan mine-lleżîne ûtû-lkitâbe yeruddûkum ba’de îmânikum kâfirîn(e)

Ey iman edenler! Kendilerine kitap verilenlerden herhangi bir gruba uyarsanız, imanınızdan sonra sizi döndürüp kâfir yaparlar.

Âl-i İmrân Sûresi 101 . Ayet

وَكَيْفَ

تَكْفُرُونَ

وَاَنْتُمْ

تُتْلٰى

عَلَيْكُمْ

اٰيَاتُ

اللّٰهِ

وَف۪يكُمْ

رَسُولُهُۜ

وَمَنْ

يَعْتَصِمْ

بِاللّٰهِ

فَقَدْ

هُدِيَ

اِلٰى

صِرَاطٍ

مُسْتَق۪يمٍ۟

١٠١

Vekeyfe tekfurûne veentum tutlâ ‘aleykum âyâtu(A)llâhi vefîkum rasûluh(u)(k) vemen ya’tesim bi(A)llâhi fekad hudiye ilâ sirâtin mustekîm(in)

Size Allah'ın âyetleri okunup dururken ve Allah'ın Resûlü de aranızda iken dönüp nasıl inkar edersiniz? Kim Allah'a sımsıkı bağlanırsa, kesinlikle o, doğru yola iletilmiştir.

Âl-i İmrân Sûresi 102 . Ayet

يَٓا

اَيُّهَا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

اتَّقُوا

اللّٰهَ

حَقَّ

تُقَاتِه۪

وَلَا

تَمُوتُنَّ

اِلَّا

وَاَنْتُمْ

مُسْلِمُونَ

١٠٢

Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû-ttekû(A)llâhe hakka tukâtihi velâ temûtunne illâ veentum muslimûn(e)

Ey iman edenler! Allah'a karşı gelmekten nasıl sakınmak gerekiyorsa öylece sakının ve siz ancak müslümanlar olarak ölün.

Âl-i İmrân Sûresi 103 . Ayet

وَاعْتَصِمُوا

بِحَبْلِ

اللّٰهِ

جَم۪يعاً

وَلَا

تَفَرَّقُواۖ

وَاذْكُرُوا

نِعْمَتَ

اللّٰهِ

عَلَيْكُمْ

اِذْ

كُنْتُمْ

اَعْدَٓاءً

فَاَلَّفَ

بَيْنَ

قُلُوبِكُمْ

فَاَصْبَحْتُمْ

بِنِعْمَتِه۪ٓ

اِخْوَاناًۚ

وَكُنْتُمْ

عَلٰى

شَفَا

حُفْرَةٍ

مِنَ

النَّارِ

فَاَنْقَذَكُمْ

مِنْهَاۜ

كَذٰلِكَ

يُبَيِّنُ

اللّٰهُ

لَكُمْ

اٰيَاتِه۪

لَعَلَّكُمْ

تَهْتَدُونَ

١٠٣

Va’tesimû bihabli(A)llâhi cemî’an velâ teferrakû(c) veżkurû ni’meta(A)llâhi ‘aleykum iż kuntum a’dâen feellefe beyne kulûbikum feasbahtum bini’metihi iḣvânen vekuntum ‘alâ şefâhufratin mine-nnâri feenkażekum minhâ(c) keżâlike yubeyyinu(A)llâhu lekum âyâtihi le’allekum tehtedûn(e)

Hep birlikte Allah'ın ipine (Kur'an'a) sımsıkı sarılın. Parçalanıp bölünmeyin. Allah'ın size olan nimetini hatırlayın. Hani sizler birbirinize düşmanlar idiniz de o, kalplerinizi birleştirmişti. İşte onun bu nimeti sayesinde kardeşler olmuştunuz. Yine siz, bir ateş çukurunun tam kenarında idiniz de o sizi oradan kurtarmıştı. İşte Allah size âyetlerini böyle apaçık bildiriyor ki doğru yola eresiniz.

Âl-i İmrân Sûresi 104 . Ayet

وَلْتَكُنْ

مِنْكُمْ

اُمَّةٌ

يَدْعُونَ

اِلَى

الْخَيْرِ

وَيَأْمُرُونَ

بِالْمَعْرُوفِ

وَيَنْهَوْنَ

عَنِ

الْمُنْكَرِۜ

وَاُو۬لٰٓئِكَ

هُمُ

الْمُفْلِحُونَ

١٠٤

Veltekun minkum ummetun yed’ûne ilâ-lḣayri veye/murûne bilma’rûfi veyenhevne ‘ani-lmunkeri veulâ-ike humu-lmuflihûn(e)

Sizden, hayra çağıran, iyiliği emreden ve kötülükten men eden bir topluluk bulunsun. İşte kurtuluşa erenler onlardır.

Âl-i İmrân Sûresi 105 . Ayet

وَلَا تَكُونُوا

كَالَّذ۪ينَ

تَفَرَّقُوا

وَاخْتَلَفُوا

مِنْ

بَعْدِ

مَا

جَٓاءَهُمُ

الْبَيِّنَاتُۜ

وَاُو۬لٰٓئِكَ

لَهُمْ

عَذَابٌ

عَظ۪يمٌۙ

١٠٥

Velâ tekûnû kelleżîne teferrakû vaḣtelefû min ba’di mâ câehumu-lbeyyinât(u)(c) veulâ-ike lehum ‘ażâbun ‘azîm(un)

Kendilerine apaçık deliller geldikten sonra parçalanıp ayrılığa düşenler gibi olmayın. İşte onlar için büyük bir azap vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 106 . Ayet

يَوْمَ

تَبْيَضُّ

وُجُوهٌ

وَتَسْوَدُّ

وُجُوهٌۚ

فَاَمَّا

الَّذ۪ينَ

اسْوَدَّتْ

وُجُوهُهُمْ۠

اَكَفَرْتُمْ

بَعْدَ

ا۪يمَانِكُمْ

فَذُوقُوا

الْعَذَابَ

بِمَا

كُنْتُمْ

تَكْفُرُونَ

١٠٦

Yevme tebyaddu vucûhun vetesveddu vucûh(un)(c) feemmâ-lleżîne-sveddet vucûhuhum ekefertum ba’de îmânikum feżûkû-l’ażâbe bimâ kuntum tekfurûn(e)

O gün bazı yüzler ağarır, bazı yüzler kararır. Yüzleri kararanlara, "İmanınızdan sonra inkar ettiniz, öyle mi? Öyle ise inkar etmenize karşılık azabı tadın" denilir.

Âl-i İmrân Sûresi 107 . Ayet

وَاَمَّا

الَّذ۪ينَ

ابْيَضَّتْ

وُجُوهُهُمْ

فَف۪ي

رَحْمَةِ

اللّٰهِۜ

هُمْ

ف۪يهَا

خَالِدُونَ

١٠٧

Veemmâ-lleżîne-byeddat vucûhuhum fefî rahmeti(A)llâhi hum fîhâ ḣâlidûn(e)

Yüzleri ağaranlar ise Allah'ın rahmeti içindedirler. Onlar orada ebedi kalacaklardır.

Âl-i İmrân Sûresi 108 . Ayet

تِلْكَ

اٰيَاتُ

اللّٰهِ

نَتْلُوهَا

عَلَيْكَ

بِالْحَقِّۜ

وَمَا

اللّٰهُ

يُر۪يدُ

ظُلْماً

لِلْعَالَم۪ينَ

١٠٨

Tilke âyâtu(A)llâhi netlûhâ ‘aleyke bilhakk(i)(k) vema(A)llâhu yurîdu zulmen lil’âlemîn(e)

İşte bunlar Allah'ın, sana hak olarak okuduğumuz âyetlerdir. Allah, âlemlere hiç zulüm etmek istemez.

Âl-i İmrân Sûresi 109 . Ayet

وَلِلّٰهِ

مَا

فِي

السَّمٰوَاتِ

وَمَا

فِي

الْاَرْضِۜ

وَاِلَى

اللّٰهِ

تُرْجَعُ

الْاُمُورُ۟

١٠٩

Veli(A)llâhi mâ fî-ssemâvâti vemâ fî-l-ard(i)(c) ve-ila(A)llâhi turce’u-l-umûr(u)

Göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah'ındır. Bütün işler ancak Allah'a döndürülür.

Âl-i İmrân Sûresi 110 . Ayet

كُنْتُمْ

خَيْرَ

اُمَّةٍ

اُخْرِجَتْ

لِلنَّاسِ

تَأْمُرُونَ

بِالْمَعْرُوفِ

وَتَنْهَوْنَ

عَنِ

الْمُنْكَرِ

وَتُؤْمِنُونَ

بِاللّٰهِۜ

وَلَوْ

اٰمَنَ

اَهْلُ

الْكِتَابِ

لَكَانَ

خَيْراً

لَهُمْۜ

مِنْهُمُ

الْمُؤْمِنُونَ

وَاَكْثَرُهُمُ

الْفَاسِقُونَ

١١٠

Kuntum ḣayra ummetin uḣricet linnâsi te/murûne bilma’rûfi vetenhevne ‘ani-lmunkeri vetu/minûne bi(A)llâh(i)(k) velev âmene ehlu-lkitâbi lekâne ḣayran lehum(c) minhumu-lmu/minûne veekśeruhumu-lfâsikûn(e)

Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten men eder ve Allah'a iman edersiniz. Kitap ehli de inansalardı elbette kendileri için hayırlı olurdu. Onlardan iman edenler de var. Ama pek çoğu fasık kimselerdir.

Âl-i İmrân Sûresi 111 . Ayet

لَنْ

يَضُرُّوكُمْ

اِلَّٓا

اَذًىۜ

وَاِنْ

يُقَاتِلُوكُمْ

يُوَلُّوكُمُ

الْاَدْبَارَ۠

ثُمَّ

لَا

يُنْصَرُونَ

١١١

Len yadurrûkum illâ eżâ(en)(c) ve-in yukâtilûkum yuvellûkumu-l-edbâra śümme lâ yunsarûn(e)

Onlar size eziyetten başka bir zarar veremezler. Eğer sizinle savaşmaya kalkışsalar, size arkalarını dönüp kaçarlar. Sonra onlara yardım da edilmez.

Âl-i İmrân Sûresi 112 . Ayet

ضُرِبَتْ

عَلَيْهِمُ

الذِّلَّةُ

اَيْنَ

مَا

ثُقِفُٓوا

اِلَّا

بِحَبْلٍ

مِنَ

اللّٰهِ

وَحَبْلٍ

مِنَ

النَّاسِ

وَبَٓاؤُ۫

بِغَضَبٍ

مِنَ

اللّٰهِ

وَضُرِبَتْ

عَلَيْهِمُ

الْمَسْكَنَةُۜ

ذٰلِكَ

بِاَنَّهُمْ

كَانُوا

يَكْفُرُونَ

بِاٰيَاتِ

اللّٰهِ

وَيَقْتُلُونَ

الْاَنْبِيَٓاءَ

بِغَيْرِ

حَقٍّۜ

ذٰلِكَ

بِمَا

عَصَوْا

وَكَانُوا

يَعْتَدُونَ۠

١١٢

Duribet ‘aleyhimu-żżilletu eyne mâ śukifû illâ bihablin mina(A)llâhi vehablin mine-nnâsi vebâû biġadabin mina(A)llâhi veduribet ‘aleyhimu-lmeskene(tu)(c) żâlike bi-ennehum kânû yekfurûne bi-âyâti(A)llâhi veyaktulûne-l-enbiyâe biġayri hakk(in)(c) żâlike bimâ ‘asav vekânû ya’tedûn(e)

Onlar nerede bulunurlarsa bulunsunlar, Allah'ın ve (mü'min) insanların güvencesine sığınmadıkça kendilerini zillet kaplamıştır. Onlar Allah'ın gazabına uğradılar ve yoksulluk onları kapladı. Bunun sebebi onların; Allah'ın âyetlerini inkar ediyor ve peygamberleri haksız yere öldürüyor olmaları idi. Bütün bunların sebebi ise, isyan etmekte ve (Allah'ın koyduğu) sınırları çiğnemekte oluşları idi.

Âl-i İmrân Sûresi 113 . Ayet

لَيْسُوا

سَوَٓاءًۜ

مِنْ

اَهْلِ

الْكِتَابِ

اُمَّةٌ

قَٓائِمَةٌ

يَتْلُونَ

اٰيَاتِ

اللّٰهِ

اٰنَٓاءَ

الَّيْلِ

وَهُمْ

يَسْجُدُونَ۠

١١٣

Leysû sevâ/(en)(k) min ehli-lkitâbi ummetun kâ-imetun yetlûne âyâti(A)llâhi ânâe-lleyli vehum yescudûn(e)

Onların (Kitap ehlinin) hepsi bir değildir. Kitap ehli içinde, gece saatlerinde ayakta duran, secdeye kapanarak Allah'ın âyetlerini okuyan bir topluluk da vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 114 . Ayet

يُؤْمِنُونَ

بِاللّٰهِ

وَالْيَوْمِ

الْاٰخِرِ

وَيَأْمُرُونَ

بِالْمَعْرُوفِ

وَيَنْهَوْنَ

عَنِ

الْمُنْكَرِ

وَيُسَارِعُونَ

فِي

الْخَيْرَاتِۜ

وَاُو۬لٰٓئِكَ

مِنَ

الصَّالِح۪ينَ

١١٤

Yu/minûne bi(A)llâhi velyevmi-l-âḣiri veye/murûne bilma’rûfi veyenhevne ‘ani-lmunkeri veyusâri’ûne fî-lḣayrâti veulâ-ike mine-ssâlihîn(e)

Onlar, Allah'a ve ahiret gününe inanırlar. İyiliği emrederler. Kötülükten men ederler, hayır işlerinde birbirleriyle yarışırlar. İşte onlar salihlerdendir.

Âl-i İmrân Sûresi 115 . Ayet

وَمَا

يَفْعَلُوا

مِنْ

خَيْرٍ

فَلَنْ

يُكْفَرُوهُۜ

وَاللّٰهُ

عَل۪يمٌ

بِالْمُتَّق۪ينَ

١١٥

Vemâ yef’alû min ḣayrin felen yukferûh(u)(k) va(A)llâhu ‘alîmun bilmuttekîn(e)

Onlar ne hayır işlerlerse karşılıksız bırakılmayacaklardır. Allah, kendisine karşı gelmekten sakınanları bilir.

Âl-i İmrân Sûresi 116 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

لَنْ

تُغْنِيَ

عَنْهُمْ

اَمْوَالُهُمْ

وَلَٓا

اَوْلَادُهُمْ

مِنَ

اللّٰهِ

شَيْـٔاًۜ

وَاُو۬لٰٓئِكَ

اَصْحَابُ

النَّارِۚ

هُمْ

ف۪يهَا

خَالِدُونَ

١١٦

İnne-lleżîne keferû len tuġniye ‘anhum emvâluhum velâ evlâduhum mina(A)llâhi şey-â(en)(s) veulâ-ike ashâbu-nnâr(i)(c) hum fîhâ ḣâlidûn(e)

İnkar edenlerin ne malları ne evlatları, onlara Allah'a karşı bir yarar sağlar. İşte onlar cehennemliktirler. Onlar orada ebedi kalacaklardır.

Âl-i İmrân Sûresi 117 . Ayet

مَثَلُ

مَا

يُنْفِقُونَ

ف۪ي

هٰذِهِ

الْحَيٰوةِ

الدُّنْيَا

كَمَثَلِ

ر۪يحٍ

ف۪يهَا

صِرٌّ

اَصَابَتْ

حَرْثَ

قَوْمٍ

ظَلَمُٓوا

اَنْفُسَهُمْ

فَاَهْلَكَتْهُۜ

وَمَا

ظَلَمَهُمُ

اللّٰهُ

وَلٰكِنْ

اَنْفُسَهُمْ

يَظْلِمُونَ

١١٧

Meśelu mâ yunfikûne fî hâżihi-lhayâti-ddunyâ kemeśeli rîhin fîhâ sirrun asâbet harśe kavmin zalemû enfusehum feehleket(hu)(c) vemâ zalemehumu(A)llâhu velâkin enfusehum yazlimûn(e)

Onların bu dünya hayatında harcadıkları malların durumu, kendilerine zulmeden bir topluluğun ekinlerini vurup mahveden kavurucu ve soğuk bir rüzgarın durumu gibidir. Allah onlara zulmetmedi. Fakat onlar kendi kendilerine zulmediyorlar.

Âl-i İmrân Sûresi 118 . Ayet

يَٓا

اَيُّهَا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

لَا تَتَّخِذُوا

بِطَانَةً

مِنْ

دُونِكُمْ

لَا

يَأْلُونَكُمْ

خَبَالاًۜ

وَدُّوا

مَا

عَنِتُّمْۚ

قَدْ

بَدَتِ

الْبَغْضَٓاءُ

مِنْ

اَفْوَاهِهِمْۚ

وَمَا

تُخْف۪ي

صُدُورُهُمْ

اَكْـبَرُۜ

قَدْ

بَيَّنَّا

لَكُمُ

الْاٰيَاتِ

اِنْ

كُنْتُمْ

تَعْقِلُونَ

١١٨

Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû lâ tetteḣiżû bitâneten min dûnikum lâ ye/lûnekum ḣabâlen veddû mâ ‘anittum kad bedeti-lbaġdâu min efvâhihim vemâ tuḣfî sudûruhum ekber(u)(c) kad beyyennâ lekumu al-âyât(i)(s) in kuntum ta’kilûn(e)

Ey iman edenler! Sizden olmayanlardan hiçbir sırdaş edinmeyin. Onlar size fenalık etmekten asla geri kalmazlar. Hep sıkıntıya düşmenizi isterler. Onların kinleri konuşmalarından apaçık ortaya çıkmıştır. Kalplerinde gizledikleri ise daha büyüktür. Eğer düşünürseniz size âyetleri açıkladık.

Âl-i İmrân Sûresi 119 . Ayet

هَٓا

اَنْتُمْ

اُو۬لَٓاءِ

تُحِبُّونَهُمْ

وَلَا

يُحِبُّونَكُمْ

وَتُؤْمِنُونَ

بِالْكِتَابِ

كُلِّه۪ۚ

وَاِذَا

لَقُوكُمْ

قَالُٓوا

اٰمَنَّاۗ

وَاِذَا

خَلَوْا

عَضُّوا

عَلَيْكُمُ

الْاَنَامِلَ

مِنَ

الْغَيْظِۜ

قُلْ

مُوتُوا

بِغَيْظِكُمْۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

عَل۪يمٌ

بِذَاتِ

الصُّدُورِ

١١٩

Hâ entum ulâ-i tuhibbûnehum velâ yuhibbûnekum vetu/minûne bilkitâbi kullihi ve-iżâ lekûkum kâlû âmennâ ve-iżâ ḣalev ‘addû ‘aleykumu-l-enâmile mine-lġayz(i)(c) kul mûtû biġayzikum(k) inna(A)llâhe ‘alîmun biżâti-ssudûr(i)

İşte siz öyle kimselersiniz ki, onları seversiniz, onlar ise, bütün kitaplara iman ettiğiniz halde sizi sevmezler. Onlar sizinle karşılaştıkları zaman "inandık" derler. Ama kendi başlarına kaldıklarında, size karşı kinlerinden dolayı parmaklarını ısırırlar. De ki: "Öfkenizden ölün!" Şüphesiz Allah, göğüslerin özünü (kalplerde olanı) bilir.

Âl-i İmrân Sûresi 120 . Ayet

اِنْ

تَمْسَسْكُمْ

حَسَنَةٌ

تَسُؤْهُمْۘ

وَاِنْ

تُصِبْكُمْ

سَيِّئَةٌ

يَفْرَحُوا

بِهَاۜ

وَاِنْ

تَصْبِرُوا

وَتَتَّقُوا

لَا

يَضُرُّكُمْ

كَيْدُهُمْ

شَيْـٔاًۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

بِمَا

يَعْمَلُونَ

مُح۪يطٌ۟

١٢٠

İn temseskum hasenetun tesu/hum ve-in tusibkum seyyi-etun yefrahû bihâ(s) ve-in tasbirû vetettekû lâ yadurrukum keyduhum şey-â(en)(c) inna(A)llâhe bimâ ya’melûne muhît(un)

Size bir iyilik dokunursa, bu onları üzer. Başınıza bir kötülük gelse, ona sevinirler. Eğer siz sabırlı olur, Allah'a karşı gelmekten sakınırsanız onların hileleri size hiçbir zarar vermez. Çünkü Allah onların işlediklerini kuşatmıştır.

Âl-i İmrân Sûresi 121 . Ayet

وَاِذْ

غَدَوْتَ

مِنْ

اَهْلِكَ

تُبَوِّئُ

الْمُؤْمِن۪ينَ

مَقَاعِدَ

لِلْقِتَالِۜ

وَاللّٰهُ

سَم۪يعٌ

عَل۪يمٌۙ

١٢١

Ve-iż ġadevte min ehlike tubevvi-u-lmu/minîne mekâ’ide lilkitâl(i)(k) va(A)llâhu semî’un ‘alîm(un)

Hani sen mü'minleri (Uhud'da) savaş mevzilerine yerleştirmek için, sabah erken ailenden (evinden) ayrılmıştın. Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.

Âl-i İmrân Sûresi 122 . Ayet

اِذْ

هَمَّتْ

طَٓائِفَتَانِ

مِنْكُمْ

اَنْ

تَفْشَلَاۙ

وَاللّٰهُ

وَلِيُّهُمَاۜ

وَعَلَى

اللّٰهِ

فَلْيَتَوَكَّلِ

الْمُؤْمِنُونَ

١٢٢

İż hemmet tâ-ifetâni minkum en tefşelâ va(A)llâhu veliyyuhumâ(k) ve’ala(A)llâhi felyetevekkeli-lmu/minûn(e)

Hani sizden iki takım (paniğe kapılarak) çözülmeye yüz tutmuştu. Halbuki Allah onların yardımcısı idi. Mü'minler, yalnız Allah'a tevekkül etsinler.

Âl-i İmrân Sûresi 123 . Ayet

وَلَقَدْ

نَصَرَكُمُ

اللّٰهُ

بِبَدْرٍ

وَاَنْتُمْ

اَذِلَّةٌۚ

فَاتَّقُوا

اللّٰهَ

لَعَلَّكُمْ

تَشْكُرُونَ

١٢٣

Velekad nasarakumu(A)llâhu bibedrin veentum eżille(tun)(s) fettekû(A)llâhe le’allekum teşkurûn(e)

Andolsun, siz son derece güçsüz iken Allah size Bedir'de yardım etmişti. O halde Allah'a karşı gelmekten sakının ki şükretmiş olasınız.

Âl-i İmrân Sûresi 124 . Ayet

اِذْ

تَقُولُ

لِلْمُؤْمِن۪ينَ

اَلَنْ

يَكْفِيَكُمْ

اَنْ

يُمِدَّكُمْ

رَبُّكُمْ

بِثَلٰثَةِ

اٰلَافٍ

مِنَ

الْمَلٰٓئِكَةِ

مُنْزَل۪ينَۜ

١٢٤

İż tekûlu lilmu/minîne elen yekfiyekum en yumiddekum rabbukum biśelâśeti âlâfin mine-lmelâ-iketi munzelîn(e)

Hani sen mü'minlere, "Rabbinizin, indirilmiş üç bin melek ile yardım etmesi size yetmez mi?" diyordun.

Âl-i İmrân Sûresi 125 . Ayet

بَلٰٓىۙ

اِنْ

تَصْبِرُوا

وَتَتَّقُوا

وَيَأْتُوكُمْ

مِنْ

فَوْرِهِمْ

هٰذَا

يُمْدِدْكُمْ

رَبُّكُمْ

بِخَمْسَةِ

اٰلَافٍ

مِنَ

الْمَلٰٓئِكَةِ

مُسَوِّم۪ينَ

١٢٥

Belâ(c) in tasbirû vetettekû veye/tûkum min fevrihim hâżâ yumdidkum rabbukum biḣamseti âlâfin mine-lmelâ-iketi musevvimîn(e)

Evet, sabrettiğiniz ve Allah'a karşı gelmekten sakındığınız takdirde; onlar ansızın üzerinize gelseler bile Rabbiniz nişanlı beş bin melekle size yardım eder.

Âl-i İmrân Sûresi 126 . Ayet

وَمَا

جَعَلَهُ

اللّٰهُ

اِلَّا

بُشْرٰى

لَكُمْ

وَلِتَطْمَئِنَّ

قُلُوبُكُمْ

بِه۪ۜ

وَمَا

النَّصْرُ

اِلَّا

مِنْ

عِنْدِ

اللّٰهِ

الْعَز۪يزِ

الْحَك۪يمِۙ

١٢٦

Vemâ ce’alehu(A)llâhu illâ buşrâ lekum velitatme-inne kulûbukum bih(i)(k) vemâ-nnasru illâ min ‘indi(A)llâhi-l’azîzi-lhakîm(i)

Allah, bunu size sırf bir müjde olsun ve kalpleriniz bununla yatışsın diye yaptı. Yardım ve zafer ancak mutlak güç sahibi, hüküm ve hikmet sahibi Allah katındadır.

Âl-i İmrân Sûresi 127 . Ayet

لِيَقْطَعَ

طَرَفاً

مِنَ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُٓوا

اَوْ

يَكْبِتَهُمْ

فَيَنْقَلِبُوا

خَٓائِب۪ينَ

١٢٧

Liyakta’a tarafen mine-lleżîne keferû ev yekbitehum feyenkalibû ḣâ-ibîn(e)

Bir de Allah bunu, inkar edenlerden bir kısmını helak etsin veya perişan etsin de umutsuz olarak dönüp gitsinler diye yaptı.

Âl-i İmrân Sûresi 128 . Ayet

لَيْسَ

لَكَ

مِنَ

الْاَمْرِ

شَيْءٌ

اَوْ

يَتُوبَ

عَلَيْهِمْ

اَوْ

يُعَذِّبَهُمْ

فَاِنَّهُمْ

ظَالِمُونَ

١٢٨

Leyse leke mine-l-emri şey-un ev yetûbe ‘aleyhim ev yu’ażżibehum fe-innehum zâlimûn(e)

Bu işte senin yapacağın bir şey yoktur. Allah, ya tövbelerini kabul edip onları affeder, ya da zalim olduklarından dolayı onlara azap eder.

Âl-i İmrân Sûresi 129 . Ayet

وَلِلّٰهِ

مَا

فِي

السَّمٰوَاتِ

وَمَا

فِي

الْاَرْضِۜ

يَغْفِرُ

لِمَنْ

يَشَٓاءُ

وَيُعَذِّبُ

مَنْ

يَشَٓاءُۜ

وَاللّٰهُ

غَفُورٌ

رَح۪يمٌ۟

١٢٩

Veli(A)llâhi mâ fî-ssemâvâti vemâ fî-l-ard(i)(c) yaġfiru limen yeşâu veyu’ażżibu men yeşâ(u)(c) va(A)llâhu ġafûrun rahîm(un)

Göklerdeki her şey ve yerdeki her şey Allah'ındır. O dilediğini bağışlar, dilediğine azab eder. Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.

Âl-i İmrân Sûresi 130 . Ayet

يَٓا

اَيُّهَا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

لَا

تَأْكُلُوا

الرِّبٰٓوا

اَضْعَافاً

مُضَاعَفَةًۖ

وَاتَّقُوا

اللّٰهَ

لَعَلَّكُمْ

تُفْلِحُونَۚ

١٣٠

Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû lâ te/kulû-rribâ ad’âfen mudâ’afe(ten)(s) vettekû(A)llâhe le’allekum tuflihûn(e)

Ey iman edenler! Kat kat arttırılmış olarak faiz yemeyin. Allah'a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa eresiniz.

Âl-i İmrân Sûresi 131 . Ayet

وَاتَّقُوا

النَّارَ

الَّت۪ٓي

اُعِدَّتْ

لِلْكَافِر۪ينَۚ

١٣١

Vettekû-nnâra-lletî u’iddet lilkâfirîn(e)

Kafirler için hazırlanmış ateşten sakının.

Âl-i İmrân Sûresi 132 . Ayet

وَاَط۪يعُوا

اللّٰهَ

وَالرَّسُولَ

لَعَلَّكُمْ

تُرْحَمُونَۚ

١٣٢

Veatî’û(A)llâhe ve-rrasûle le’allekum turhamûn(e)

Allah'a ve Peygambere itaat edin ki size merhamet edilsin.

Âl-i İmrân Sûresi 133 . Ayet

وَسَارِعُٓوا

اِلٰى

مَغْفِرَةٍ

مِنْ

رَبِّكُمْ

وَجَنَّةٍ

عَرْضُهَا

السَّمٰوَاتُ

وَالْاَرْضُۙ

اُعِدَّتْ

لِلْمُتَّق۪ينَۙ

١٣٣

Vesâri’û ilâ maġfiratin min rabbikum vecennetin ‘arduhâ-ssemâvâtu vel-ardu u’iddet lilmuttekîn(e)

Rabbinizin bağışına, ve genişliği göklerle yer arası kadar olan, Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için hazırlanmış bulunan cennete koşun.

Âl-i İmrân Sûresi 134 . Ayet

اَلَّذ۪ينَ

يُنْفِقُونَ

فِي

السَّرَّٓاءِ

وَالضَّرَّٓاءِ

وَالْكَاظِم۪ينَ

الْغَيْظَ

وَالْعَاف۪ينَ

عَنِ

النَّاسِۜ

وَاللّٰهُ

يُحِبُّ

الْمُحْسِن۪ينَۚ

١٣٤

Elleżîne yunfikûne fî-sserrâ-i ve-ddarrâ-i velkâzimîne-lġayza vel’âfîne ‘ani-nnâs(i)(k) va(A)llâhu yuhibbu-lmuhsinîn(e)

Onlar bollukta ve darlıkta Allah yolunda harcayanlar, öfkelerini yenenler, insanları affedenlerdir. Allah iyilik edenleri sever.

Âl-i İmrân Sûresi 135 . Ayet

وَالَّذ۪ينَ

اِذَا

فَعَلُوا

فَاحِشَةً

اَوْ

ظَلَمُٓوا

اَنْفُسَهُمْ

ذَكَرُوا

اللّٰهَ

فَاسْتَغْفَرُوا

لِذُنُوبِهِمْۖ

وَمَنْ

يَغْفِرُ

الذُّنُوبَ

اِلَّا

اللّٰهُۖ

وَلَمْ

يُصِرُّوا

عَلٰى

مَا

فَعَلُوا

وَهُمْ

يَعْلَمُونَ

١٣٥

Velleżîne iżâ fe’alû fâhişeten ev zalemû enfusehum żekerû(A)llâhe festaġferû liżunûbihim vemen yaġfiru-żżunûbe illa(A)llâhu velem yusirrû ‘alâ mâ fe’alû vehum ya’lemûn(e)

Yine onlar, çirkin bir iş yaptıkları, yahut nefislerine zulmettikleri zaman Allah'ı hatırlayıp hemen günahlarının bağışlanmasını isteyenler -ki Allah'tan başka günahları kim bağışlar- ve bile bile, işledikleri (günah) üzerinde ısrar etmeyenlerdir.

Âl-i İmrân Sûresi 136 . Ayet

اُو۬لٰٓئِكَ

جَزَٓاؤُ۬هُمْ

مَغْفِرَةٌ

مِنْ

رَبِّهِمْ

وَجَنَّاتٌ

تَجْر۪ي

مِنْ

تَحْتِهَا

الْاَنْهَارُ

خَالِد۪ينَ

ف۪يهَاۜ

وَنِعْمَ

اَجْرُ

الْعَامِل۪ينَۜ

١٣٦

Ulâ-ike cezâuhum maġfiratun min rabbihim vecennâtun tecrî min tahtihâ-l-enhâru ḣâlidîne fîhâ(c) veni’me ecru-l’âmilîn(e)

İşte onların mükafatı Rab'leri tarafından bağışlanma ve içinden ırmaklar akan cennetlerdir ki orada ebedi kalacaklardır. (Allah yolunda) çalışanların mükafatı ne güzeldir!

Âl-i İmrân Sûresi 137 . Ayet

قَدْ

خَلَتْ

مِنْ

قَبْلِكُمْ

سُنَنٌۙ

فَس۪يرُوا

فِي

الْاَرْضِ

فَانْظُرُوا

كَيْفَ

كَانَ

عَاقِبَةُ

الْمُكَذِّب۪ينَ

١٣٧

Kad ḣalet min kablikum sunenun fesîrû fî-l-ardi fenzurû keyfe kâne ‘âkibetu-lmukeżżibîn(e)

Sizden önce(ki milletlerin başından) nice olaylar gelip geçmiştir. Yeryüzünde gezin dolaşın da yalanlayanların sonunun nasıl olduğunu bir görün.

Âl-i İmrân Sûresi 138 . Ayet

هٰذَا

بَيَانٌ

لِلنَّاسِ

وَهُدًى

وَمَوْعِظَةٌ

لِلْمُتَّق۪ينَ

١٣٨

Hâżâ beyânun linnâsi vehuden vemev’izatun lilmuttekîn(e)

Bu (Kur'an), insanlar için bir açıklama, Allah'a karşı gelmekten sakınanlar için bir hidayet ve bir öğüttür.

Âl-i İmrân Sûresi 139 . Ayet

وَلَا

تَهِنُوا

وَلَا

تَحْزَنُوا

وَاَنْتُمُ

الْاَعْلَوْنَ

اِنْ

كُنْتُمْ

مُؤْمِن۪ينَ

١٣٩

Velâ tehinû velâ tahzenû veentumu-l-a’levne in kuntum mu/minîn(e)

Gevşemeyin, hüzünlenmeyin. Eğer (gerçekten) iman etmiş kimseler iseniz üstün olan sizlersiniz.

Âl-i İmrân Sûresi 140 . Ayet

اِنْ

يَمْسَسْكُمْ

قَرْحٌ

فَقَدْ

مَسَّ

الْقَوْمَ

قَرْحٌ

مِثْلُهُۜ

وَتِلْكَ

الْاَيَّامُ

نُدَاوِلُهَا

بَيْنَ

النَّاسِۚ

وَلِيَعْلَمَ

اللّٰهُ

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

وَيَتَّخِذَ

مِنْكُمْ

شُهَدَٓاءَۜ

وَاللّٰهُ

لَا

يُحِبُّ

الظَّالِم۪ينَۙ

١٤٠

İn yemseskum karhun fekad messe-lkavme karhun miśluh(u)(c) vetilke-l-eyyâmu nudâviluhâ beyne-nnâsi veliya’lema(A)llâhu-lleżîne âmenû veyetteḣiże minkum şuhedâ(e)(k) va(A)llâhu lâ yuhibbu-zzâlimîn(e)

Eğer siz (Uhud'da) bir yara aldıysanız, şüphesiz o topluluk da (Müşrikler de Bedir'de) benzeri bir yara almıştı. İşte (iyi veya kötü) günleri insanlar arasında (böyle) döndürür dururuz. (Bazen bir topluma iyi ya da kötü günler gösteririz, bazen öbürüne.) Allah, sizden iman edenleri ayırt etmek, sizden şahitler edinmek için böyle yapar. Allah, zalimleri sevmez.

Âl-i İmrân Sûresi 141 . Ayet

وَلِيُمَحِّصَ

اللّٰهُ

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

وَيَمْحَقَ

الْكَافِر۪ينَ

١٤١

Veliyumehhisa(A)llâhu-lleżîne âmenû veyemhaka-lkâfirîn(e)

Bir de Allah, iman edenleri arındırmak ve küfre sapanları mahvetmek için böyle yapar.

Âl-i İmrân Sûresi 142 . Ayet

اَمْ

حَسِبْتُمْ

اَنْ

تَدْخُلُوا

الْجَنَّةَ

وَلَمَّا

يَعْلَمِ

اللّٰهُ

الَّذ۪ينَ

جَاهَدُوا

مِنْكُمْ

وَيَعْلَمَ

الصَّابِر۪ينَ

١٤٢

Em hasibtum en tedḣulû-lcennete velemmâ ya’lemi(A)llâhu-lleżîne câhedû minkum veya’leme-ssâbirîn(e)

Yoksa siz; Allah, içinizden cihad edenleri (sınayıp) ayırt etmeden ve yine sabredenleri (sınayıp) ayırt etmeden cennete gireceğinizi mi sandınız?

Âl-i İmrân Sûresi 143 . Ayet

وَلَقَدْ

كُنْتُمْ

تَمَنَّوْنَ

الْمَوْتَ

مِنْ

قَبْلِ

اَنْ

تَلْقَوْهُۖ

فَقَدْ

رَاَيْتُمُوهُ

وَاَنْتُمْ

تَنْظُرُونَ۟

١٤٣

Velekad kuntum temennevne-lmevte min kabli en telkavhu fekad raeytumûhu veentum tenzurûn(e)

Andolsun, siz ölümle karşılaşmadan önce onu temenni ediyordunuz. İşte onu gördünüz, ama bakıp duruyorsunuz.

Âl-i İmrân Sûresi 144 . Ayet

وَمَا

مُحَمَّدٌ

اِلَّا

رَسُولٌۚ

قَدْ

خَلَتْ

مِنْ

قَبْلِهِ

الرُّسُلُۜ

اَفَا۬ئِنْ

مَاتَ

اَوْ

قُتِلَ

انْقَلَبْتُمْ

عَلٰٓى

اَعْقَابِكُمْۜ

وَمَنْ

يَنْقَلِبْ

عَلٰى

عَقِبَيْهِ

فَلَنْ

يَضُرَّ

اللّٰهَ

شَيْـٔاًۜ

وَسَيَجْزِي

اللّٰهُ

الشَّاكِر۪ينَ

١٤٤

Vemâ muhammedun illâ rasûlun kad ḣalet min kablihi-rrusul(u)(c) efe-in mâte ev kutile-nkalebtum ‘alâ a’kâbikum(c) vemen yenkalib ‘alâ ‘akibeyhi felen yedurra(A)llâhe şey-â(en)(k) veseyeczi(A)llâhu-şşâkirîn(e)

Muhammed, ancak bir peygamberdir. Ondan önce de peygamberler gelip geçmiştir. Şimdi o ölür veya öldürülürse gerisin geriye (eski dininize) mi döneceksiniz? Kim gerisin geriye dönerse, Allah'a hiçbir zarar veremez. Allah şükredenleri mükafatlandıracaktır.

Âl-i İmrân Sûresi 145 . Ayet

وَمَا

كَانَ

لِنَفْسٍ

اَنْ

تَمُوتَ

اِلَّا

بِاِذْنِ

اللّٰهِ

كِتَاباً

مُؤَجَّلاًۜ

وَمَنْ

يُرِدْ

ثَوَابَ

الدُّنْيَا

نُؤْتِه۪

مِنْهَاۚ

وَمَنْ

يُرِدْ

ثَوَابَ

الْاٰخِرَةِ

نُؤْتِه۪

مِنْهَاۜ

وَسَنَجْزِي

الشَّاكِر۪ينَ

١٤٥

Vemâ kâne linefsin en temûte illâ bi-iżni(A)llâhi kitâben mu-eccelâ(en)(k) vemen yurid śevâbe-ddunyâ nu/tihi minhâ vemen yurid śevâbe-l-âḣirati nu/tihi minhâ(c) veseneczî-şşâkirîn(e)

Hiçbir kimse Allah'ın izni olmadan ölmez. Ölüm belirli bir süreye göre yazılmıştır. Kim dünya menfaatini isterse, kendisine ondan veririz. Kim de ahiret mükafatını isterse, ona da ondan veririz. Biz şükredenleri mükafatlandıracağız.

Âl-i İmrân Sûresi 146 . Ayet

وَكَاَيِّنْ

مِنْ

نَبِيٍّ

قَاتَلَۙ

مَعَهُ

رِبِّيُّونَ

كَث۪يرٌۚ

فَمَا

وَهَنُوا

لِمَٓا

اَصَابَهُمْ

ف۪ي

سَب۪يلِ

اللّٰهِ

وَمَا

ضَعُفُوا

وَمَا

اسْتَكَانُواۜ

وَاللّٰهُ

يُحِبُّ

الصَّابِر۪ينَ

١٤٦

Vekeeyyin min nebiyyin kâtele me’ahu ribbiyyûne keśîrun femâ vehenû limâ esâbehum fî sebîli(A)llâhi vemâ da’ufû vemâ-stekânû(k) va(A)llâhu yuhibbu-ssâbirîn(e)

Nice peygamberler var ki, kendileriyle beraber birçok Allah dostu çarpıştı da bunlar Allah yolunda başlarına gelenlerden yılmadılar, zaafa düşmediler, boyun eğmediler. Allah sabredenleri sever.

Âl-i İmrân Sûresi 147 . Ayet

وَمَا

كَانَ

قَوْلَهُمْ

اِلَّٓا

اَنْ

قَالُوا

رَبَّنَا

اغْفِرْ

لَنَا

ذُنُوبَنَا

وَاِسْرَافَنَا

ف۪ٓي

اَمْرِنَا

وَثَبِّتْ

اَقْدَامَنَا

وَانْصُرْنَا

عَلَى

الْقَوْمِ

الْكَافِر۪ينَ

١٤٧

Vemâ kâne kavlehum illâ en kâlû rabbenâ-ġfir lenâ żunûbenâ ve-isrâfenâ fî emrinâ veśebbit akdâmenâ vensurnâ ‘alâ-lkavmi-lkâfirîn(e)

Onların sözleri ancak, "Rabbimiz! Bizim günahlarımızı ve işimizdeki taşkınlıklarımızı bağışla ve (yolunda) ayaklarımızı sağlam tut. Kâfir topluma karşı bize yardım et" demekten ibaretti.

Âl-i İmrân Sûresi 148 . Ayet

فَاٰتٰيهُمُ

اللّٰهُ

ثَوَابَ

الدُّنْيَا

وَحُسْنَ

ثَوَابِ

الْاٰخِرَةِۜ

وَاللّٰهُ

يُحِبُّ

الْمُحْسِن۪ينَ۟

١٤٨

Feâtâhumu(A)llâhu śevâbe-ddunyâ vehusne śevâbi-l-âḣira(ti)(k) va(A)llâhu yuhibbu-lmuhsinîn(e)

Allah da onlara hem dünya nimetini, hem de ahiretin güzel mükafatını verdi. Allah güzel davrananları sever.

Âl-i İmrân Sûresi 149 . Ayet

يَٓا

اَيُّهَا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُٓوا

اِنْ

تُط۪يعُوا

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

يَرُدُّوكُمْ

عَلٰٓى

اَعْقَابِكُمْ

فَتَنْقَلِبُوا

خَاسِر۪ينَ

١٤٩

Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû in tutî’û-lleżîne keferû yeruddûkum ‘alâ a’kâbikum fetenkalibû ḣâsirîn(e)

Ey iman edenler! Siz eğer kâfir olanlara uyarsanız sizi gerisin geriye (küfre) çevirirler de büsbütün hüsrana uğrarsınız.

Âl-i İmrân Sûresi 150 . Ayet

بَلِ

اللّٰهُ

مَوْلٰيكُمْۚ

وَهُوَ

خَيْرُ

النَّاصِر۪ينَ

١٥٠

Beli(A)llâhu mevlâkum(s) vehuve ḣayru-nnâsirîn(e)

Hayır! Yalnız Allah yardımcınızdır. O, yardımcıların en hayırlısıdır.

Âl-i İmrân Sûresi 151 . Ayet

سَنُلْق۪ي

ف۪ي

قُلُوبِ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

الرُّعْبَ

بِمَٓا

اَشْرَكُوا

بِاللّٰهِ

مَا

لَمْ

يُنَزِّلْ

بِه۪

سُلْطَاناًۚ

وَمَأْوٰيهُمُ

النَّارُۜ

وَبِئْسَ

مَثْوَى

الظَّالِم۪ينَ

١٥١

Senulkî fî kulûbi-lleżîne keferû-rru’be bimâ eşrakû bi(A)llâhi mâ lem yunezzil bihi sultânâ(en)(s) veme/vâhumu-nnâr(u)(c) vebi/se meśvâ-zzâlimîn(e)

Hakkında hiçbir delil indirmediği şeyleri Allah'a ortak koştuklarından dolayı; inkâr edenlerin kalplerine korku salacağız. Barınakları da cehennemdir. Zalimlerin kalacakları yer ne kötüdür.

Âl-i İmrân Sûresi 152 . Ayet

وَلَقَدْ

صَدَقَكُمُ

اللّٰهُ

وَعْدَهُٓ

اِذْ

تَحُسُّونَهُمْ

بِاِذْنِه۪ۚ

حَتّٰٓى

اِذَا

فَشِلْتُمْ

وَتَنَازَعْتُمْ

فِي

الْاَمْرِ

وَعَصَيْتُمْ

مِنْ

بَعْدِ

مَٓا

اَرٰيكُمْ

مَا

تُحِبُّونَۜ

مِنْكُمْ

مَنْ

يُر۪يدُ

الدُّنْيَا

وَمِنْكُمْ

مَنْ

يُر۪يدُ

الْاٰخِرَةَۚ

ثُمَّ

صَرَفَكُمْ

عَنْهُمْ

لِيَبْتَلِيَكُمْۚ

وَلَقَدْ

عَفَا

عَنْكُمْۜ

وَاللّٰهُ

ذُوفَضْلٍ

عَلَى

الْمُؤْمِن۪ينَ

١٥٢

Velekad sadekakumu(A)llâhu va’dehu iż tehussûnehum bi-iżnih(i)(s) hattâ iżâ feşiltum vetenâza’tum fî-l-emri ve’asaytum min ba’di mâ erâkum mâ tuhibbûn(e)(c) minkum men yurîdu-ddunyâ veminkum men yurîdu-l-âḣira(te)(c) śümme sarafekum ‘anhum liyebteliyekum(s) velekad ‘afâ ‘ankum(k) va(A)llâhu żû fadlin ‘alâ-lmu/minîn(e)

Andolsun, Allah, izniyle, onları (müşrikleri) kırıp geçirdiğiniz sırada size olan vadini gerçekleştirdi. Nihayet sevdiğiniz şeyi (zaferi) size gösterdikten sonra, za'f gösterdiniz. (Peygamber'in verdiği) emir konusunda tartıştınız ve emre karşı geldiniz. İçinizden dünyayı isteyenler de vardı, ahireti isteyenler de. Sonra sizi denemek için onlardan yüzünüzü çevirdi. (Kaçıp hezimete uğradınız. Buna rağmen) sizi bağışladı. Allah mü'minlere karşı çok lütufkârdır.

Âl-i İmrân Sûresi 153 . Ayet

اِذْ

تُصْعِدُونَ

وَلَا

تَلْوُ۫نَ

عَلٰٓى

اَحَدٍ

وَالرَّسُولُ

يَدْعُوكُمْ

ف۪ٓي

اُخْرٰيكُمْ

فَاَثَابَكُمْ

غَماًّ

بِغَمٍّ

لِكَيْلَا

تَحْزَنُوا

عَلٰى

مَا

فَاتَكُمْ

وَلَا مَٓا

اَصَابَكُمْۜ

وَاللّٰهُ

خَب۪يرٌ

بِمَا

تَعْمَلُونَ

١٥٣

İż tus’idûne velâ telvûne ‘alâ ehadin ve-rrasûlu yed’ûkum fî uḣrâkum feeśâbekum ġammen biġammin likey lâ tahzenû ‘alâ mâ fâtekum velâ mâ esâbekum(k) va(A)llâhu ḣabîrun bimâ ta’melûn(e)

Peygamber, arkanızdan sizi çağırırken siz durmadan dağa yukarı kaçıyor, hiç kimseye dönüp bakmıyordunuz. Bundan dolayı Allah, size keder üstüne keder verdi ki, (bu durumlara alışasınız ve daha sonra) elinizden gidene, ve başınıza gelene üzülmeyesiniz. Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.

Âl-i İmrân Sûresi 154 . Ayet

ثُمَّ

اَنْزَلَ

عَلَيْكُمْ

مِنْ

بَعْدِ

الْغَمِّ

اَمَنَةً

نُعَاساً

يَغْشٰى

طَٓائِفَةً

مِنْكُمْۙ

وَطَٓائِفَةٌ

قَدْ

اَهَمَّتْهُمْ

اَنْفُسُهُمْ

يَظُنُّونَ

بِاللّٰهِ

غَيْرَ

الْحَقِّ

ظَنَّ

الْجَاهِلِيَّةِۜ

يَقُولُونَ

هَلْ

لَنَا

مِنَ

الْاَمْرِ

مِنْ

شَيْءٍۜ

قُلْ

اِنَّ

الْاَمْرَ

كُلَّهُ

لِلّٰهِۜ

يُخْفُونَ

ف۪ٓي

اَنْفُسِهِمْ

مَا

لَا

يُبْدُونَ

لَكَۜ

يَقُولُونَ

لَوْ

كَانَ

لَنَا

مِنَ

الْاَمْرِ

شَيْءٌ

مَا

قُتِلْنَا

هٰهُنَاۜ

قُلْ

لَوْ

كُنْتُمْ

ف۪ي

بُيُوتِكُمْ

لَبَرَزَ

الَّذ۪ينَ

كُتِبَ

عَلَيْهِمُ

الْقَتْلُ

اِلٰى

مَضَاجِعِهِمْۚ

وَلِيَبْتَلِيَ

اللّٰهُ

مَا

ف۪ي

صُدُورِكُمْ

وَلِيُمَحِّصَ

مَا

ف۪ي

قُلُوبِكُمْۜ

وَاللّٰهُ

عَل۪يمٌ

بِذَاتِ

الصُّدُورِ

١٥٤

Śumme enzele ‘aleykum min ba’di-lġammi emeneten nu’âsen yaġşâ tâ-ifeten minkum(s) vetâ-ifetun kad ehemmet-hum enfusuhum yazunnûne bi(A)llâhi ġayra-lhakki zanne-lcâhiliyye(ti)(s) yekûlûne hel lenâ mine-l-emri min şey/-(in)(k) kul inne-l-emra kullehu li(A)llâh(i)(k) yuḣfûne fî enfusihim mâ lâ yubdûne lek(e)(s) yekûlûne lev kâne lenâ mine-l-emri şey-un mâkutilnâ hâhunâ(k) kul lev kuntum fî buyûtikum leberaze-lleżîne kutibe ‘aleyhimu-lkatlu ilâ medâci’ihim(s) veliyebteliya(A)llâhu mâ fî sudûrikum veliyumehhisa mâ fî kulûbikum(k) va(A)llâhu ‘alîmun biżâti-ssudûr(i)

Sonra o kederin ardından (Allah) üzerinize içinizden bir kısmını örtüp bürüyen bir güven, bir uyku indirdi. Bir kısmınız da kendi canlarının kaygısına düşmüştü. Allah'a karşı cahiliye zannı gibi gerçek dışı zanda bulunuyorlar; "Bu işte bizim hiçbir dahlimiz yok" diyorlardı. De ki: "Bütün iş, Allah'ındır." Onlar sana açıklayamadıklarını içlerinde saklıyorlar ve diyorlar ki: "Bu konuda bizim elimizde bir şey olsaydı burada öldürülmezdik." De ki: "Evlerinizde dahi olsaydınız, üzerlerine öldürülmesi yazılmış bulunanlar mutlaka yatacakları (öldürülecekleri) yerlere çıkıp gideceklerdi. Allah bunu göğüslerinizdekini denemek, kalplerinizdekini arındırmak için yaptı. Allah göğüslerin özünü (kalplerde olanı) bilir."

Âl-i İmrân Sûresi 155 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

تَوَلَّوْا

مِنْكُمْ

يَوْمَ

الْتَقَى

الْجَمْعَانِۙ

اِنَّمَا

اسْتَزَلَّهُمُ

الشَّيْطَانُ

بِبَعْضِ

مَا

كَسَبُواۚ

وَلَقَدْ

عَفَا

اللّٰهُ

عَنْهُمْۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

غَفُورٌ

حَل۪يمٌ۟

١٥٥

İnne-lleżîne tevellev minkum yevme-ltekâ-lcem’âni innemâ-stezellehumu-şşeytânu biba’di mâ kesebû(s) velekad ‘afa(A)llâhu ‘anhum(c) inna(A)llâhe ġafûrun halîm(un)

İki topluluğun karşılaştığı gün, içinizden yüz çevirip kaçanları, şeytan ancak yaptıkları bazı hatalardan dolayı yoldan kaydırmak istemişti. Ama yine de Allah onları affetti. Kuşkusuz Allah çok bağışlayandır, halimdir (hemen cezalandırmaz, mühlet verir).

Âl-i İmrân Sûresi 156 . Ayet

يَٓا

اَيُّهَا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

لَا

تَكُونُوا

كَالَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

وَقَالُوا

لِاِخْوَانِهِمْ

اِذَا

ضَرَبُوا

فِي الْاَرْضِ

اَوْ

كَانُوا

غُزًّى

لَوْ

كَانُوا

عِنْدَنَا

مَا

مَاتُوا

وَمَا

قُتِلُواۚ

لِيَجْعَلَ

اللّٰهُ

ذٰلِكَ

حَسْرَةً

ف۪ي

قُلُوبِهِمْۜ

وَاللّٰهُ

يُحْـي۪

وَيُم۪يتُۜ

وَاللّٰهُ

بِمَا

تَعْمَلُونَ

بَص۪يرٌ

١٥٦

Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû lâ tekûnû kelleżîne keferû ve kâlû li-iḣvânihim iżâ darabû fî-l-ardi ev kânû ġuzzen lev kânû ‘indenâ mâ mâtû vemâ kutilû liyec’ala(A)llâhu żâlike hasraten fî kulûbihim(k) va(A)llâhu yuhyî veyumît(u)(k) va(A)llâhu bimâ ta’melûne basîr(un)

Ey iman edenler! Kardeşleri sefere veya savaşa çıktığında onlar hakkında, "Onlar bizim yanımızda olsalardı ölmezlerdi ve öldürülmezlerdi" diyen inkarcılar gibi olmayın. Allah bunu (bu düşünceyi) onların kalplerine bir hasret (yarası) olarak koydu. Allah yaşatır ve öldürür. Allah, yaptıklarınızı görmektedir.

Âl-i İmrân Sûresi 157 . Ayet

وَلَئِنْ

قُتِلْتُمْ

ف۪ي

سَب۪يلِ

اللّٰهِ

اَوْ

مُتُّمْ

لَمَغْفِرَةٌ

مِنَ

اللّٰهِ

وَرَحْمَةٌ

خَيْرٌ

مِمَّا

يَجْمَعُونَ

١٥٧

Vele-in kutiltum fî sebîli(A)llâhi ev muttum lemaġfiratun mina(A)llâhi verahmetun ḣayrun mimmâ yecma’ûn(e)

Andolsun, eğer Allah yolunda öldürülür veya ölürseniz, Allah'ın bağışlaması ve rahmeti onların topladıkları (dünyalıkları)ndan daha hayırlıdır.

Âl-i İmrân Sûresi 158 . Ayet

وَلَئِنْ

مُتُّمْ

اَوْ

قُتِلْتُمْ

لَاِلَى

اللّٰهِ

تُحْشَرُونَ

١٥٨

Vele-in muttum ev kutiltum le-ila(A)llâhi tuhşerûn(e)

Andolsun, ölseniz de öldürülseniz de, Allah'ın huzurunda toplanacaksınız.

Âl-i İmrân Sûresi 159 . Ayet

فَبِمَا

رَحْمَةٍ

مِنَ

اللّٰهِ

لِنْتَ

لَهُمْۚ

وَلَوْ

كُنْتَ

فَظًّا

غَل۪يظَ

الْقَلْبِ

لَانْفَضُّوا

مِنْ

حَوْلِكَۖ

فَاعْفُ

عَنْهُمْ

وَاسْتَغْفِرْ

لَهُمْ

وَشَاوِرْهُمْ

فِي

الْاَمْرِۚ

فَاِذَا

عَزَمْتَ

فَتَوَكَّلْ

عَلَى

اللّٰهِۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

يُحِبُّ

الْمُتَوَكِّل۪ينَ

١٥٩

Febimâ rahmetin mina(A)llâhi linte lehum velev kunte fazzan ġalîza-lkalbi lenfaddû min havlik(e)(s) fa’fu ‘anhum vestaġfir lehum veşâvirhum fî-l-emr(i)(s) fe-iżâ ‘azemte fetevekkel ‘ala(A)llâh(i)(c) inna(A)llâhe yuhibbu-lmutevekkilîn(e)

Allah'ın rahmeti sayesinde sen onlara karşı yumuşak davrandın. Eğer kaba, katı yürekli olsaydın, onlar senin etrafından dağılıp giderlerdi. Artık sen onları affet. Onlar için Allah'tan bağışlama dile. İş konusunda onlarla müşavere et. Bir kere de karar verip azmettin mi, artık Allah'a tevekkül et, (ona dayanıp güven). Şüphesiz Allah, tevekkül edenleri sever.

Âl-i İmrân Sûresi 160 . Ayet

اِنْ

يَنْصُرْكُمُ

اللّٰهُ

فَلَا

غَالِبَ

لَكُمْۚ

وَاِنْ

يَخْذُلْكُمْ

فَمَنْ

ذَا الَّذ۪ي

يَنْصُرُكُمْ

مِنْ

بَعْدِه۪ۜ

وَعَلَى

اللّٰهِ

فَلْيَتَوَكَّلِ

الْمُؤْمِنُونَ

١٦٠

İn yensurkumu(A)llâhu felâ ġâlibe lekum(s) ve-in yaḣżulkum femen żâ-lleżî yensurukum min ba’dih(i)(k) ve’ala(A)llâhi felyetevekkeli-lmu/minûn(e)

Allah size yardım ederse, sizi yenecek yoktur. Eğer sizi yardımsız bırakırsa, ondan sonra size kim yardım edebilir? Mü'minler, ancak Allah'a tevekkül etsinler.

Âl-i İmrân Sûresi 161 . Ayet

وَمَا

كَانَ

لِنَبِيٍّ

اَنْ

يَغُلَّۜ

وَمَنْ

يَغْلُلْ

يَأْتِ

بِمَا

غَلَّ

يَوْمَ

الْقِيٰمَةِۚ

ثُمَّ

تُوَفّٰى

كُلُّ

نَفْسٍ

مَا

كَسَبَتْ

وَهُمْ

لَا

يُظْلَمُونَ

١٦١

Vemâ kâne linebiyyin en yaġulle vemen yaġlul ye/ti bimâ ġalle yevme-lkiyâme(ti)(c) śümme tuveffâ kullu nefsin mâ kesebet vehum lâ yuzlemûn(e)

Hiçbir peygamberin emanete hıyanet etmesi düşünülemez. Kim hıyanet ederse, kıyamet günü, hıyanet ettiği şeyle birlikte gelir. Sonra da hiçbir haksızlığa uğratılmaksızın herkese kazandığının karşılığı tastamam ödenir.

Âl-i İmrân Sûresi 162 . Ayet

اَفَمَنِ

اتَّبَعَ

رِضْوَانَ

اللّٰهِ

كَمَنْ

بَٓاءَ

بِسَخَطٍ

مِنَ

اللّٰهِ

وَمَأْوٰيهُ

جَهَنَّمُۜ

وَبِئْسَ

الْمَص۪يرُ

١٦٢

Efemeni-ttebe’a ridvâna(A)llâhi kemen bâe biseḣatin mina(A)llâhi veme/vâhu cehennem(u)(c) vebi/se-lmasîr(u)

Allah'ın rızasına uyan kimse, Allah'ın gazabına uğrayan ve varacağı yer cehennem olan kimse gibi midir? O ne kötü varılacak yerdir!

Âl-i İmrân Sûresi 163 . Ayet

هُمْ

دَرَجَاتٌ

عِنْدَ

اللّٰهِۜ

وَاللّٰهُ

بَص۪يرٌ

بِمَا

يَعْمَلُونَ۟

١٦٣

Hum deracâtun ‘inda(A)llâh(i)(k) va(A)llâhu basîrun bimâ ya’melûn(e)

Onlar (insanlar) Allah'ın katında derece derecedirler. Allah, onların yaptıklarını görmektedir.

Âl-i İmrân Sûresi 164 . Ayet

لَقَدْ

مَنَّ

اللّٰهُ

عَلَى

الْمُؤْمِن۪ينَ

اِذْ

بَعَثَ

ف۪يهِمْ

رَسُولاً

مِنْ

اَنْفُسِهِمْ

يَتْلُوا

عَلَيْهِمْ

اٰيَاتِه۪

وَيُزَكّ۪يهِمْ

وَيُعَلِّمُهُمُ

الْكِتَابَ

وَالْحِكْمَةَۚ

وَاِنْ

كَانُوا

مِنْ

قَبْلُ

لَف۪ي

ضَلَالٍ

مُب۪ينٍ

١٦٤

Lekad menna(A)llâhu ‘alâ-lmu/minîne iż be’aśe fîhim rasûlen min enfusihim yetlû ‘aleyhim âyâtihi veyuzekkîhim veyu’allimuhumu-lkitâbe velhikmete ve-in kânû min kablu lefî dalâlin mubîn(in)

Andolsun, Allah, mü'minlere kendi içlerinden; onlara âyetlerini okuyan, onları arıtıp tertemiz yapan, onlara kitab ve hikmeti öğreten bir peygamber göndermekle büyük bir lütufta bulunmuştur. Oysa onlar, daha önce apaçık bir sapıklık içinde idiler.

Âl-i İmrân Sûresi 165 . Ayet

اَوَلَمَّٓا

اَصَابَتْكُمْ

مُص۪يبَةٌ

قَدْ

اَصَبْتُمْ

مِثْلَيْهَاۙ

قُلْتُمْ

اَنّٰى

هٰذَاۜ

قُلْ

هُوَ

مِنْ

عِنْدِ

اَنْفُسِكُمْۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

عَلٰى

كُلِّ

شَيْءٍ

قَد۪يرٌ

١٦٥

Eve lemmâ esâbetkum musîbetun kad esabtum miśleyhâ kultum ennâ hâżâ(s) kul huve min ‘indi enfusikum(k) inna(A)llâhe ‘alâ kulli şey-in kadîr(un)

Onların (müşriklerin) başına (Bedir'de) iki mislini getirdiğiniz bir musibet (Uhud'da) sizin başınıza geldiğinde, "Bu nereden başımıza geldi?" dediniz, öyle mi? De ki: "O (musibet), kendinizdendir." Şüphesiz Allah'ın gücü her şeye hakkıyla yeter.

Âl-i İmrân Sûresi 166 . Ayet

وَمَٓا

اَصَابَكُمْ

يَوْمَ

الْتَقَى

الْجَمْعَانِ

فَبِاِذْنِ

اللّٰهِ

وَلِيَعْلَمَ

الْمُؤْمِن۪ينَۙ

١٦٦

Vemâ esâbekum yevme-ltekâ-lcem’âni febi-iżni(A)llâhi veliya’leme-lmu/minîn(e)

İki topluluğun (ordunun) karşılaştığı günde başınıza gelen musibet Allah'ın izniyledir. Bu da mü'minleri ortaya çıkarması ve münafıklık yapanları belli etmesi içindi.Onlara (münafıklara), "Gelin, Allah yolunda savaşın veya savunmaya geçin" denildi de onlar, "Eğer savaşmayı bilseydik, arkanızdan gelirdik" dediler. Onlar o gün, imandan çok küfre yakın idiler. Ağızlarıyla kalplerinde olmayanı söylüyorlardı. Oysa Allah, içlerinde gizledikleri şeyi çok iyi bilmektedir.

Âl-i İmrân Sûresi 167 . Ayet

وَلِيَعْلَمَ

الَّذ۪ينَ

نَافَقُواۚ

وَق۪يلَ

لَهُمْ

تَعَالَوْا

قَاتِلُوا

ف۪ي

سَب۪يلِ

اللّٰهِ

اَوِ

ادْفَعُواۜ

قَالُوا

لَوْ

نَعْلَمُ

قِتَالاً

لَاتَّبَعْنَاكُمْۜ

هُمْ

لِلْكُفْرِ

يَوْمَئِذٍ

اَقْرَبُ

مِنْهُمْ

لِلْا۪يمَانِۚ

يَقُولُونَ

بِاَفْوَاهِهِمْ

مَا

لَيْسَ

ف۪ي

قُلُوبِهِمْۜ

وَاللّٰهُ

اَعْلَمُ

بِمَا

يَكْتُمُونَۚ

١٦٧

Veliya’leme-lleżîne nâfekû(c) vekîle lehum te’âlev kâtilû fî sebîli(A)llâhi evi-dfe’û(s) kâlû lev na’lemu kitâlen letteba’nâkum(k) hum lilkufri yevme-iżin akrabu minhum lil-îmân(i)(c) yekûlûne bi-efvâhihim mâ leyse fî kulûbihim(k) va(A)llâhu a’lemu bimâ yektumûn(e)

İki topluluğun (ordunun) karşılaştığı günde başınıza gelen musibet Allah'ın izniyledir. Bu da mü'minleri ortaya çıkarması ve münafıklık yapanları belli etmesi içindi.Onlara (münafıklara), "Gelin, Allah yolunda savaşın veya savunmaya geçin" denildi de onlar, "Eğer savaşmayı bilseydik, arkanızdan gelirdik" dediler. Onlar o gün, imandan çok küfre yakın idiler. Ağızlarıyla kalplerinde olmayanı söylüyorlardı. Oysa Allah, içlerinde gizledikleri şeyi çok iyi bilmektedir.

Âl-i İmrân Sûresi 168 . Ayet

اَلَّذ۪ينَ

قَالُوا

لِاِخْوَانِهِمْ

وَقَعَدُوا

لَوْ

اَطَاعُونَا

مَا

قُتِلُواۜ

قُلْ

فَادْرَؤُ۫ا

عَنْ

اَنْفُسِكُمُ

الْمَوْتَ

اِنْ

كُنْتُمْ

صَادِق۪ينَ

١٦٨

Elleżîne kâlû li-iḣvânihim veka’adû lev etâ’ûnâ mâ kutilû(k) kul fedraû ‘an enfusikumu-lmevte in kuntum sâdikîn(e)

(Onlar), kendileri oturup kaldıkları halde kardeşleri için, "Eğer bize uysalardı öldürülmezlerdi" diyen kimselerdir. De ki: "Eğer doğru söyleyenler iseniz kendinizden ölümü savın."

Âl-i İmrân Sûresi 169 . Ayet

وَلَا

تَحْسَبَنَّ

الَّذ۪ينَ

قُتِلُوا

ف۪ي

سَب۪يلِ

اللّٰهِ

اَمْوَاتاًۜ

بَلْ

اَحْيَٓاءٌ

عِنْدَ

رَبِّهِمْ

يُرْزَقُونَۙ

١٦٩

Velâ tahsebenne-lleżîne kutilû fî sebîli(A)llâhi emvâtâ(en)(c) bel ahyâun ‘inde rabbihim yurzekûn(e)

Allah yolunda öldürülenleri sakın ölüler sanma. Bilakis onlar diridirler,Rableri katında Allah'ın, lütfundan kendilerine verdiği nimetlerin sevincini yaşayarak rızıklandırılmaktadırlar. Arkalarından kendilerine ulaşamayan (henüz şehit olmamış) kimselere de hiçbir korku olmayacağına ve onların üzülmeyeceklerine sevinirler.

Âl-i İmrân Sûresi 170 . Ayet

فَرِح۪ينَ

بِمَٓا

اٰتٰيهُمُ

اللّٰهُ

مِنْ

فَضْلِه۪ۙ

وَيَسْتَبْشِرُونَ

بِالَّذ۪ينَ

لَمْ

يَلْحَقُوا

بِهِمْ

مِنْ

خَلْفِهِمْۙ

اَلَّا

خَوْفٌ

عَلَيْهِمْ

وَلَا

هُمْ

يَحْزَنُونَۢ

١٧٠

Ferihîne bimâ âtâhumu(A)llâhu min fadlihi veyestebşirûne billeżîne lem yelhakû bihim min ḣalfihim ellâ ḣavfun ‘aleyhim velâ hum yahzenûn(e)

Allah yolunda öldürülenleri sakın ölüler sanma. Bilakis onlar diridirler,Rableri katında Allah'ın, lütfundan kendilerine verdiği nimetlerin sevincini yaşayarak rızıklandırılmaktadırlar. Arkalarından kendilerine ulaşamayan (henüz şehit olmamış) kimselere de hiçbir korku olmayacağına ve onların üzülmeyeceklerine sevinirler.

Âl-i İmrân Sûresi 171 . Ayet

يَسْتَبْشِرُونَ

بِنِعْمَةٍ

مِنَ

اللّٰهِ

وَفَضْلٍۙ

وَاَنَّ

اللّٰهَ

لَا

يُض۪يعُ

اَجْرَ

الْمُؤْمِن۪ينَۚۛ ۟

١٧١

Yestebşirûne bini’metin mina(A)llâhi vefadlin veenna(A)llâhe lâ yudî’u ecra-lmu/minîn(e)

(Şehitler) Allah'ın nimetine, keremine ve Allah'ın, mü'minlerin ecrini zayi etmeyeceğine sevinirler.

Âl-i İmrân Sûresi 172 . Ayet

اَلَّذ۪ينَ

اسْتَجَابُوا

لِلّٰهِ

وَالرَّسُولِ

مِنْ

بَعْدِ

مَٓا

اَصَابَهُمُ

الْقَرْحُۜۛ

لِلَّذ۪ينَ

اَحْسَنُوا

مِنْهُمْ

وَاتَّقَوْا

اَجْرٌ

عَظ۪يمٌۚ

١٧٢

Elleżîne-stecâbû li(A)llâhi ve-rrasûli min ba’di mâ esâbehumu-lkarh(u)(c) lilleżîne ahsenû minhum vettekav ecrun ‘azîm(un)

Onlar yaralandıktan sonra Allah'ın ve Peygamberinin davetine uyan kimselerdir. Onlardan güzel davranıp iyilik edenlere ve Allah'a karşı gelmekten sakınanlara büyük bir mükafat vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 173 . Ayet

اَلَّذ۪ينَ

قَالَ

لَهُمُ

النَّاسُ

اِنَّ

النَّاسَ

قَدْ

جَمَعُوا

لَكُمْ

فَاخْشَوْهُمْ

فَزَادَهُمْ

ا۪يمَاناًۗ

وَقَالُوا

حَسْبُنَا

اللّٰهُ

وَنِعْمَ

الْوَك۪يلُ

١٧٣

Elleżîne kâle lehumu-nnâsu inne-nnâse kad ceme’û lekum faḣşevhum fezâdehum îmânen ve kâlû hasbuna(A)llâhu veni’me-lvekîl(u)

Onlar öyle kimselerdir ki, halk kendilerine, "İnsanlar size karşı ordu toplamışlar, onlardan korkun" dediklerinde, bu söz onların imanını artırdı ve "Allah bize yeter, O ne güzel vekildir!" dediler.

Âl-i İmrân Sûresi 174 . Ayet

فَانْقَلَبُوا

بِنِعْمَةٍ

مِنَ

اللّٰهِ

وَفَضْلٍ

لَمْ

يَمْسَسْهُمْ

سُٓوءٌۙ

وَاتَّبَعُوا

رِضْوَانَ

اللّٰهِۜ

وَاللّٰهُ

ذُوفَضْلٍ

عَظ۪يمٍ

١٧٤

Fenkalebû bini’metin mina(A)llâhi vefadlin lem yemses-hum sû-un vettebe’û ridvâna(A)llâh(i)(k) va(A)llâhu żû fadlin ‘azîm(in)

Bundan dolayı Allah'tan bir nimet ve lütufla kendilerine hiçbir fenalık dokunmadan geri döndüler ve Allah'ın rızasına uydular. Allah, büyük lütuf sahibidir.

Âl-i İmrân Sûresi 175 . Ayet

اِنَّمَا

ذٰلِكُمُ

الشَّيْطَانُ

يُخَوِّفُ

اَوْلِيَٓاءَهُۖ

فَلَا

تَخَافُوهُمْ

وَخَافُونِ

اِنْ

كُنْتُمْ

مُؤْمِن۪ينَ

١٧٥

İnnemâ żâlikumu-şşeytânu yuḣavvifu evliyâehu felâ teḣâfûhum veḣâfûni in kuntum mu/minîn(e)

O şeytan sizi ancak kendi dostlarından korkutuyor. Onlardan korkmayın, eğer mü'min iseniz, benden korkun.

Âl-i İmrân Sûresi 176 . Ayet

وَلَا

يَحْزُنْكَ

الَّذ۪ينَ

يُسَارِعُونَ

فِي

الْكُفْرِۚ

اِنَّهُمْ

لَنْ

يَضُرُّوا

اللّٰهَ

شَيْـٔاًۜ

يُر۪يدُ

اللّٰهُ

اَلَّا

يَجْعَلَ

لَهُمْ

حَظًّا

فِي

الْاٰخِرَةِۚ

وَلَهُمْ

عَذَابٌ

عَظ۪يمٌ

١٧٦

Velâ yahzunke-lleżîne yusâri’ûne fî-lkufr(i)(c) innehum len yedurrû(A)llâhe şey-â(en)(k) yurîdu(A)llâhu ellâ yec’ale lehum hazzan fî-l-âḣira(ti)(s) velehum ‘ażâbun ‘azîm(un)

Küfürde yarışanlar seni üzmesin. Onlar, Allah'a hiçbir şekilde zarar veremezler. Allah, onlara ahirette bir pay vermemek istiyor. Onlar için büyük azap vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 177 . Ayet

اِنَّ

الَّذ۪ينَ

اشْتَرَوُا

الْكُفْرَ

بِالْا۪يمَانِ

لَنْ

يَضُرُّوا

اللّٰهَ

شَيْـٔاًۚ

وَلَهُمْ

عَذَابٌ

اَل۪يمٌ

١٧٧

İnne-lleżîne-şteravû-lkufra bil-îmâni len yadurrû(A)llâhe şey-en velehum ‘ażâbun elîm(un)

İman karşılığında küfrü satın alanlar Allah'a hiçbir zarar veremezler. Onlar için elem verici bir azap vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 178 . Ayet

وَلَا

يَحْسَبَنَّ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُٓوا

اَنَّمَا

نُمْل۪ي

لَهُمْ

خَيْرٌ

لِاَنْفُسِهِمْۜ

اِنَّمَا

نُمْل۪ي

لَهُمْ

لِيَزْدَادُٓوا

اِثْماًۚ

وَلَهُمْ

عَذَابٌ

مُه۪ينٌ

١٧٨

Velâ yahsebenne-lleżîne keferû ennemâ numlî lehum ḣayrun li-enfusihim(c) innemâ numlî lehum liyezdâdû iśmâ(en)(c) velehum ‘ażâbun muhîn(un)

İnkar edenler, kendilerine vermiş olduğumuz mühletin, sakın kendileri için hayırlı olduğunu sanmasınlar. Biz onlara ancak günahları artsın diye mühlet veriyoruz. Onlar için alçaltıcı bir azap vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 179 . Ayet

مَا

كَانَ

اللّٰهُ

لِيَذَرَ

الْمُؤْمِن۪ينَ

عَلٰى

مَٓا

اَنْتُمْ

عَلَيْهِ

حَتّٰى

يَم۪يزَ

الْخَب۪يثَ

مِنَ

الطَّيِّبِۜ

وَمَا

كَانَ

اللّٰهُ

لِيُطْلِعَكُمْ

عَلَى

الْغَيْبِ

وَلٰكِنَّ

اللّٰهَ

يَجْتَب۪ي

مِنْ

رُسُلِه۪

مَنْ

يَشَٓاءُ

فَاٰمِنُوا

بِاللّٰهِ

وَرُسُلِه۪ۚ

وَاِنْ

تُؤْمِنُوا

وَتَتَّقُوا

فَلَكُمْ

اَجْرٌ

عَظ۪يمٌ

١٧٩

Mâ kâna(A)llâhu liyeżera-lmu/minîne ‘alâ mâ entum ‘aleyhi hattâ yemîze-lḣabîśe mine-ttayyib(i)(k) vemâ kâna(A)llâhu liyutli’akum ‘alâ-lġaybi velâkinna(A)llâhe yectebî min rusulihi men yeşâ/(u)(c) feâminû bi(A)llâhi verusulih(i)(c) ve-in tu/minû vetettekû felekum ecrun ‘azîm(un)

Allah, pisi temizden ayırıncaya kadar mü'minleri içinde bulunduğunuz şu durumda bırakacak değildir. Allah size gaybı bildirecek de değildir. Fakat Allah, peygamberlerinden dilediğini seçer (gaybı ona bildirir). O halde Allah'a ve peygamberlerine iman edin. Eğer iman eder ve Allah'a karşı gelmekten sakınırsanız sizin için büyük bir mükafat vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 180 . Ayet

وَلَا

يَحْسَبَنَّ

الَّذ۪ينَ

يَبْخَلُونَ

بِمَٓا

اٰتٰيهُمُ

اللّٰهُ

مِنْ

فَضْلِه۪

هُوَ

خَيْراً

لَهُمْۜ

بَلْ

هُوَ

شَرٌّ

لَهُمْۜ

سَيُطَوَّقُونَ

مَا

بَخِلُوا

بِه۪

يَوْمَ

الْقِيٰمَةِۜ

وَلِلّٰهِ

م۪يرَاثُ

السَّمٰوَاتِ

وَالْاَرْضِۜ

وَاللّٰهُ

بِمَا

تَعْمَلُونَ

خَب۪يرٌ۟

١٨٠

Velâ yahsebenne-lleżîne yebḣalûne bimâ âtâhummu(A)llâhu min fadlihi huve ḣayran lehum(s) bel huve şerrun lehum(s) seyutavvakûne mâ baḣilû bihi yevme-lkiyâmet(i)(k) veli(A)llâhi mîrâśu-ssemâvâti vel-ard(i)(k) va(A)llâhu bimâ ta’melûne ḣabîr(un)

Allah'ın kendilerine lütfundan verdiği nimetlerde cimrilik edenler, bunun, kendileri için hayırlı olduğunu sanmasınlar. Hayır! O kendileri için bir şerdir. Cimrilik ettikleri şey kıyamet gününde boyunlarına dolanacaktır. Göklerin ve yerin mirası Allah'ındır. Allah yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.

Âl-i İmrân Sûresi 181 . Ayet

لَقَدْ

سَمِـعَ

اللّٰهُ

قَوْلَ

الَّذ۪ينَ

قَالُٓوا

اِنَّ

اللّٰهَ

فَق۪يرٌ

وَنَحْنُ

اَغْنِيَٓاءُۢ

سَنَكْتُبُ

مَا

قَالُوا

وَقَتْلَهُمُ

الْاَنْبِيَٓاءَ

بِغَيْرِ

حَقٍّۙ

وَنَقُولُ

ذُوقُوا

عَذَابَ

الْحَر۪يقِ

١٨١

Lekad semi’a(A)llâhu kavle-lleżîne kâlû inna(A)llâhe fakîrun ve nahnu aġniyâun senektubu mâ kâlû ve katlehumu-l-enbiyâe biġayri hakkin venekûlu żûkû ‘ażâbe-lharîk(i)

Allah; "Şüphesiz, Allah fakirdir, biz zenginiz" diyenlerin sözünü elbette duydu. Onların dediklerini ve haksız yere peygamberleri öldürmelerini yazacağız ve, "Tadın yangın azabını!" diyeceğiz.

Âl-i İmrân Sûresi 182 . Ayet

ذٰلِكَ

بِمَا

قَدَّمَتْ

اَيْد۪يكُمْ

وَاَنَّ

اللّٰهَ

لَيْسَ

بِظَلَّامٍ

لِلْعَب۪يدِۚ

١٨٢

Żâlike bimâ kaddemet eydîkum veenna(A)llâhe leyse bizallâmin lil’abîd(i)

"Bu, kendi ellerinizin (önceden yapıp) gönderdiklerinin karşılığıdır." Allah, kullara asla zulmedici değildir.

Âl-i İmrân Sûresi 183 . Ayet

اَلَّذ۪ينَ

قَالُٓوا

اِنَّ

اللّٰهَ

عَهِدَ

اِلَيْنَٓا

اَلَّا

نُؤْمِنَ

لِرَسُولٍ

حَتّٰى

يَأْتِيَنَا

بِقُرْبَانٍ

تَأْكُلُهُ

النَّارُۜ

قُلْ

قَدْ

جَٓاءَكُمْ

رُسُلٌ

مِنْ

قَبْل۪ي

بِالْبَيِّنَاتِ

وَبِالَّذ۪ي

قُلْتُمْ

فَلِمَ

قَتَلْتُمُوهُمْ

اِنْ

كُنْتُمْ

صَادِق۪ينَ

١٨٣

Elleżîne kâlû inna(A)llâhe ‘ahide ileynâ ellâ nu/mine lirasûlin hattâ ye/tiyenâ bikurbânin te/kuluhu-nnâr(u)(k) kul kad câekum rusulun min kablî bilbeyyinâti vebilleżî kultum felime kateltumûhum in kutum sâdikîn(e)

Onlar, "Allah bize, ateşin yiyeceği bir kurban getirmedikçe hiçbir peygambere inanmamamızı emretti" dediler. De ki: "Benden önce size nice peygamberler açık belgeleri ve sizin dediğiniz şeyi getirdi. Eğer doğru söyleyenler iseniz, niçin onları öldürdünüz?"

Âl-i İmrân Sûresi 184 . Ayet

فَاِنْ

كَذَّبُوكَ

فَقَدْ

كُذِّبَ

رُسُلٌ

مِنْ

قَبْلِكَ

جَٓاؤُ۫

بِالْبَيِّنَاتِ

وَالزُّبُرِ

وَالْكِتَابِ

الْمُن۪يرِ

١٨٤

Fe-in keżżebûke fekad kużżibe rusulun min kablike câû bilbeyyinâti ve-zzuburi velkitâbi-lmunîr(i)

Eğer seni yalanladılarsa, senden önce açık delilleri, hikmetli sayfaları ve aydınlatıcı kitabı getiren peygamberler de yalanlanmıştı.

Âl-i İmrân Sûresi 185 . Ayet

كُلُّ

نَفْسٍ

ذَٓائِقَةُ

الْمَوْتِۜ

وَاِنَّمَا

تُوَفَّوْنَ

اُجُورَكُمْ

يَوْمَ

الْقِيٰمَةِۜ

فَمَنْ

زُحْزِحَ

عَنِ

النَّارِ

وَاُدْخِلَ

الْجَنَّةَ

فَقَدْ

فَازَۜ

وَمَا

الْحَيٰوةُ

الدُّنْيَٓا

اِلَّا

مَتَاعُ

الْغُرُورِ

١٨٥

Kullu nefsin żâ-ikatu-lmevt(i)(k) ve-innemâ tuveffevne ucûrakum yevme-lkiyâme(ti)(s) femen zuhziha ‘ani-nnâri veudḣile-lcennete fekad fâz(e)(k) vemâ-lhayâtu-ddunyâ illâ metâ’u-lġurûr(i)

Her canlı ölümü tadacaktır. Ancak kıyamet günü yaptıklarınızın karşılığı size tastamam verilecektir. Kim cehennemden uzaklaştırılıp cennete sokulursa gerçekten kurtuluşa ermiştir. Dünya hayatı, aldatıcı metadan başka bir şey değildir.

Âl-i İmrân Sûresi 186 . Ayet

لَتُبْلَوُنَّ

ف۪ٓي

اَمْوَالِكُمْ

وَاَنْفُسِكُمْ

وَلَتَسْمَعُنَّ

مِنَ

الَّذ۪ينَ

اُو۫تُوا

الْكِتَابَ

مِنْ

قَبْلِكُمْ

وَمِنَ

الَّذ۪ينَ

اَشْرَكُٓوا

اَذًى

كَث۪يراًۜ

وَاِنْ

تَصْبِرُوا

وَتَتَّقُوا

فَاِنَّ

ذٰلِكَ

مِنْ

عَزْمِ

الْاُمُورِ

١٨٦

Letublevunne fî emvâlikum veenfusikum veletesme’unne mine-lleżîne ûtû-lkitâbe min kablikum vemine-lleżîne eşrakû eżen keśîrâ(an)(c) ve-in tasbirû vetettekû fe-inne żâlike min ‘azmil-umûr(i)

Andolsun, mallarınız ve canlarınız konusunda imtihana çekileceksiniz. Sizden önce kendilerine kitap verilenlerden ve Allah'a ortak koşanlardan üzücü birçok söz işiteceksiniz. Eğer sabreder ve Allah'a karşı gelmekten sakınırsanız bilin ki, bunlar (yapmaya değer) azmi gerektiren işlerdendir.

Âl-i İmrân Sûresi 187 . Ayet

وَاِذْ

اَخَذَ

اللّٰهُ

م۪يثَاقَ

الَّذ۪ينَ

اُو۫تُوا

الْكِتَابَ

لَتُبَيِّنُنَّهُ

لِلنَّاسِ

وَلَا

تَكْتُمُونَهُۘ

فَنَبَذُوهُ

وَرَٓاءَ

ظُهُورِهِمْ

وَاشْتَرَوْا

بِه۪

ثَمَناً

قَل۪يلاًۜ

فَبِئْسَ

مَا

يَشْتَرُونَ

١٨٧

Ve-iż eḣaża(A)llâhu mîśâka-lleżîne ûtû-lkitâbe letubeyyinunnehu linnâsi velâ tektumûnehu fenebeżûhu verâe zuhûrihim veşterav bihi śemenen kalîlâ(en)(s) febi/se mâ yeşterûn(e)

Hani Allah, kendilerine kitap verilenlerden, "Onu (Kitabı) mutlaka insanlara açıklayacaksınız, onu gizlemeyeceksiniz" diye sağlam söz almıştı. Fakat onlar verdikleri sözü, arkalarına atıp onu az bir karşılığa değiştiler. Yaptıkları bu alış veriş ne kadar kötüdür.

Âl-i İmrân Sûresi 188 . Ayet

لَا

تَحْسَبَنَّ

الَّذ۪ينَ

يَفْرَحُونَ

بِمَٓا

اَتَوْا

وَيُحِبُّونَ

اَنْ

يُحْمَدُوا

بِمَا

لَمْ

يَفْعَلُوا

فَلَا

تَحْسَبَنَّهُمْ

بِمَفَازَةٍ

مِنَ

الْعَذَابِۚ

وَلَهُمْ

عَذَابٌ

اَل۪يمٌ

١٨٨

Lâ tahsebenne-lleżîne yefrahûne bimâ etev veyuhibbûne en yuhmedû bimâ lem yef’alû felâ tahsebennehum bimefâzetin mine-l’ażâb(i)(s) velehum ‘ażâbun elîm(un)

Ettiklerine sevinen ve yapmadıkları şeylerle övülmeyi seven kimselerin, sakın azaptan kurtulacaklarını sanma. Onlar için elem dolu bir azap vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 189 . Ayet

وَلِلّٰهِ

مُلْكُ

السَّمٰوَاتِ

وَالْاَرْضِۜ

وَاللّٰهُ

عَلٰى

كُلِّ

شَيْءٍ

قَد۪يرٌ۟

١٨٩

Veli(A)llâhi mulku-ssemâvâti vel-ard(i)(k) va(A)llâhu ‘alâ kulli şey-in kadîr(un)

Göklerin ve yerin hükümranlığı Allah'ındır. Allah her şeye hakkıyla gücü yetendir.

Âl-i İmrân Sûresi 190 . Ayet

اِنَّ

ف۪ي

خَلْقِ

السَّمٰوَاتِ

وَالْاَرْضِ

وَاخْتِلَافِ

الَّيْلِ

وَالنَّهَارِ

لَاٰيَاتٍ

لِاُو۬لِي

الْاَلْبَابِۚ

١٩٠

İnne fî ḣalki-ssemâvâti vel-ardi vaḣtilâfi-lleyli ve-nnehâri leâyâtin li-ulî-l-elbâb(i)

Göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelip gidişinde selim akıl sahipleri için elbette ibretler vardır.

Âl-i İmrân Sûresi 191 . Ayet

اَلَّذ۪ينَ

يَذْكُرُونَ

اللّٰهَ

قِيَاماً

وَقُعُوداً

وَعَلٰى

جُنُوبِهِمْ

وَيَتَفَكَّرُونَ

ف۪ي

خَلْقِ

السَّمٰوَاتِ

وَالْاَرْضِۚ

رَبَّنَا

مَا

خَلَقْتَ

هٰذَا

بَاطِلاًۚ

سُبْحَانَكَ

فَقِنَا

عَذَابَ

النَّارِ

١٩١

Elleżîne yeżkurûna(A)llâhe kiyâmen veku’ûden ve’alâ cunûbihim veyetefekkerûne fî ḣalki-ssemâvâti vel-ardi rabbenâ mâ ḣalakte hâżâ bâtilen subhâneke fekinâ ‘ażâbe-nnâr(i)

Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah'ı anarlar. Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler. "Rabbimiz! Bunu boş yere yaratmadın, seni eksikliklerden uzak tutarız. Bizi ateş azabından koru" derler.

Âl-i İmrân Sûresi 192 . Ayet

رَبَّنَٓا

اِنَّكَ

مَنْ

تُدْخِلِ

النَّارَ

فَقَدْ

اَخْزَيْتَهُۜ

وَمَا

لِلظَّالِم۪ينَ

مِنْ

اَنْصَارٍ

١٩٢

Rabbenâ inneke men tudḣili-nnâra fekad aḣzeyteh(u)(s) vemâ lizzâlimîne min ensâr(in)

"Rabbimiz! Sen kimi cehennem ateşine sokarsan onu rezil etmişsindir. Zalimlerin hiç yardımcıları yoktur."

Âl-i İmrân Sûresi 193 . Ayet

رَبَّنَٓا

اِنَّـنَا

سَمِعْنَا

مُنَادِياً

يُنَاد۪ي

لِلْا۪يمَانِ

اَنْ

اٰمِنُوا

بِرَبِّكُمْ

فَاٰمَنَّاۗ

رَبَّنَا

فَاغْفِرْ

لَنَا

ذُنُوبَنَا

وَكَفِّرْ

عَنَّا

سَيِّـَٔاتِنَا

وَتَوَفَّـنَا

مَعَ

الْاَبْرَارِۚ

١٩٣

Rabbenâ innenâ semi’nâ munâdiyen yunâdî lil-îmâni en âminû birabbikum feâmennâ(c) rabbenâ faġfir lenâ żunûbenâ vekeffir ‘annâ seyyi-âtinâ veteveffenâ me’a-l-ebrâr(i)

"Rabbimiz! Biz, ‘Rabbinize iman edin' diye imana çağıran bir davetçi işittik, hemen iman ettik. Rabbimiz! Günahlarımızı bağışla. Kötülüklerimizi ört. Canımızı iyilerle beraber al."

Âl-i İmrân Sûresi 194 . Ayet

رَبَّنَا

وَاٰتِنَا

مَا

وَعَدْتَنَا

عَلٰى

رُسُلِكَ

وَلَا

تُخْزِنَا

يَوْمَ

الْقِيٰمَةِۜ

اِنَّكَ

لَا

تُخْلِفُ

الْم۪يعَادَ

١٩٤

Rabbenâ veâtinâ mâ ve’adtenâ ‘alâ rusulike velâ tuḣzinâ yevme-lkiyâme(ti)(k) inneke lâ tuḣlifu-lmî’âd(e)

"Rabbimiz! Peygamberlerin aracılığı ile bize vadettiklerini ver bize. Kıyamet günü bizi rezil etme. Şüphesiz sen, vadinden dönmezsin."

Âl-i İmrân Sûresi 195 . Ayet

فَاسْتَجَابَ

لَهُمْ

رَبُّهُمْ

اَنّ۪ي

لَٓا

اُض۪يعُ

عَمَلَ

عَامِلٍ

مِنْكُمْ

مِنْ

ذَكَرٍ

اَوْ

اُنْثٰىۚ

بَعْضُكُمْ

مِنْ

بَعْضٍۚ

فَالَّذ۪ينَ

هَاجَرُوا

وَاُخْرِجُوا

مِنْ

دِيَارِهِمْ

وَاُو۫ذُوا

ف۪ي

سَب۪يل۪ي

وَقَاتَلُوا

وَقُتِلُوا

لَاُكَفِّرَنَّ

عَنْهُمْ

سَيِّـَٔاتِهِمْ

وَلَاُدْخِلَنَّهُمْ

جَنَّاتٍ

تَجْر۪ي

مِنْ

تَحْتِهَا

الْاَنْهَارُۚ

ثَوَاباً

مِنْ

عِنْدِ

اللّٰهِۜ

وَاللّٰهُ

عِنْدَهُ

حُسْنُ

الثَّوَابِ

١٩٥

Festecâbe lehum rabbuhum ennî lâ udî’u ‘amele ‘âmilin minkum min żekerin ev unśâ(s) ba’dukum min ba’d(in)(s) felleżîne hâcerû veuḣricû min diyârihim veûżû fî sebîlî vekâtelû vekutilû leukeffiranne ‘anhum seyyi-âtihim veleudḣilennehum cennâtin tecrî min tahtihâ-l-enhâru śevâben min ‘indi(A)llâh(i)(k) va(A)llâhu ‘indehu husnu-śśevâb(i)

Rableri onlara şu karşılığı verdi: "Ben, erkek olsun, kadın olsun, sizden hiçbir çalışanın amelini zayi etmeyeceğim. Sizler birbirinizdensiniz. Hicret edenler, yurtlarından çıkarılanlar, yolumda eziyet görenler, savaşanlar ve öldürülenlerin de andolsun, günahlarını elbette örteceğim. Allah katından bir mükafat olmak üzere, onları içinden ırmaklar akan cennetlere koyacağım. Mükafatın en güzeli Allah katındadır."

Âl-i İmrân Sûresi 196 . Ayet

لَا

يَغُرَّنَّكَ

تَقَلُّبُ

الَّذ۪ينَ

كَفَرُوا

فِي

الْبِلَادِۜ

١٩٦

Lâ yaġurranneke tekallubu-lleżîne keferû fî-lbilâd(i)

Kafirlerin refah içinde diyar diyar dolaşmaları sakın seni aldatmasın.

Âl-i İmrân Sûresi 197 . Ayet

مَتَاعٌ

قَل۪يلٌ

ثُمَّ

مَأْوٰيهُمْ

جَهَنَّمُۜ

وَبِئْسَ

الْمِهَادُ

١٩٧

Metâ’un kalîlun śümme me/vâhum cehennemu vebi/se-lmihâd(u)

(Onların bu refahı) az bir yararlanmadır. Sonra onların barınağı cehennemdir. Ne kötü bir yataktır orası.

Âl-i İmrân Sûresi 198 . Ayet

لٰكِنِ

الَّذ۪ينَ

اتَّقَوْا

رَبَّهُمْ

لَهُمْ

جَنَّاتٌ

تَجْر۪ي

مِنْ

تَحْتِهَا

الْاَنْهَارُ

خَالِد۪ينَ

ف۪يهَا

نُزُلاً

مِنْ

عِنْدِ

اللّٰهِۜ

وَمَا

عِنْدَ

اللّٰهِ

خَيْرٌ

لِلْاَبْرَارِ

١٩٨

Lâkini-lleżîne-ttekav rabbehum lehum cennâtun tecrî min tahtihâ-l-enhâru ḣâlidîne fîhâ nuzulen min ‘indi(A)llâh(i)(k) vemâ ‘inda(A)llâhi ḣayrun lil-ebrâr(i)

Fakat Rablerine karşı gelmekten sakınanlar için, Allah katından bir konaklama yeri olarak, içinde ebedi kalacakları, içinden ırmaklar akan cennetler vardır. Allah katında olan şeyler iyiler için daha hayırlıdır.

Âl-i İmrân Sûresi 199 . Ayet

وَاِنَّ

مِنْ

اَهْلِ

الْكِتَابِ

لَمَنْ

يُؤْمِنُ

بِاللّٰهِ

وَمَٓا

اُنْزِلَ

اِلَيْكُمْ

وَمَٓا

اُنْزِلَ

اِلَيْهِمْ

خَاشِع۪ينَ

لِلّٰهِۙ

لَا

يَشْتَرُونَ

بِاٰيَاتِ

اللّٰهِ

ثَمَناً

قَل۪يلاًۜ

اُو۬لٰٓئِكَ

لَهُمْ

اَجْرُهُمْ

عِنْدَ

رَبِّهِمْۜ

اِنَّ

اللّٰهَ

سَر۪يعُ

الْحِسَابِ

١٩٩

Ve-inne min ehli-lkitâbi lemen yu/minu bi(A)llâhi vemâ unzile ileykum vemâ unzile ileyhim ḣâşi’îne li(A)llâhi lâ yeşterûne bi-âyâti(A)llâhi śemenen kalîlâ(en)(k) ulâ-ike lehum ecruhum ‘inde rabbihim(k) inna(A)llâhe serî’u-lhisâb(i)

Kitap ehlinden öyleleri var ki, Allah'a, size indirilene ve kendilerine indirilene, Allah'a derinden saygı duyarak inanırlar. Allah'ın âyetlerini az bir değere satmazlar. Onlar var ya, işte onların, Rableri katında mükafatları vardır. Şüphesiz Allah hesabı çabuk görendir.

Âl-i İmrân Sûresi 200 . Ayet

يَٓا

اَيُّهَا

الَّذ۪ينَ

اٰمَنُوا

اصْبِرُوا

وَصَابِرُوا

وَرَابِطُوا

وَاتَّقُوا

اللّٰهَ

لَعَلَّكُمْ

تُفْلِحُونَ

٢٠٠

Yâ eyyuhâ-lleżîne âmenû-sbirû vesâbirû verâbitû vettekû(A)llâhe le’allekum tuflihûn(e)

Ey iman edenler! Sabredin. Sabır yarışında düşmanlarınızı geçin. (Cihat için) hazırlıklı ve uyanık olun ve Allah'a karşı gelmekten sakının ki kurtuluşa eresiniz.