Âl-i İmrân Sûresi 59. Ayet

Âl-i İmrân Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve genel olarak Müslümanların, özellikle de İsa gibi önemli peygamberlerle ilgili anlayışlarını pekiştiren bir suredir. Bu surede İsa'nın doğumu ve onun Allah katındaki yeri gibi konular derinlemesine işlenmektedir. Ayet 59, bu konular arasında İsa'nın yaratılışına dair benzetmeler içermektedir. Ayet, Allah'ın kudretinin ve yaratma sürecinin muhteşemliğini vurgularken, Âdem ile İsa'nın yaratılışındaki benzerliğe dikkat çekiyor. Bu benzerlik, İsa'nın yaratılışının doğaüstü bir olay olarak değil, Allah'ın iradesiyle gerçekleştiği anlayışını pekiştiriyor. Bu bağlamda, surede İsa'nın annesi Meryem'e yapılan atıflar ve onun hikayesinin yer alması, İsa'nın konumunu ve İslam'daki yerini netleştirmektedir. Bu ayet, genel olarak insanın yaratılışı ile ilgili önemli bir öğretide bulunurken, aynı zamanda Allah’ın kudretini vurgulayan bir örnek teşkil etmesi açısından dikkat çekicidir.

Ayetin telaffuzunda, idgam ve med gibi tecvid kurallarına dikkat edilmesi gerekir. Örneğin, 'قَالَ' kelimesindeki 'ق' harfi med ile uzatılırken, 'إِنَّ' kelimesinde de idgam uygulanabilir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sık geçmesinin nedeni, İslam'ın temel inançlarının ve kıssalarının sıklıkla vurgulanmasıdır. 'إِنَّ' kelimesi, genellikle vurgulayıcı bir şekilde kullanılarak dikkat çekici bir ifade yaratır. 'مَثَلُ' kelimesi ise benzetmelerde kullanılarak çeşitli öğretilerin açıklanmasına yardımcı olur. 'آدَمَ' kelimesi, insanın yaratılışıyla ilgili önemli bir figür olduğundan dolayı sıkça geçmektedir. 'خَلَقَهُ' ve 'قَالَ' kelimeleri de yaratılış ve iletişim sürecinin vurgulanması açısından önemli yer tutar.