Âl-i İmrân Sûresi 130. Ayet

Âl-i İmrân Suresi, İslam’ın ilk dönemlerinde Mekke’de inmiştir ve toplumda adalet, müminlerin birlikteliği ve Allah’a itaat gibi konuları işler. Bu sure, özellikle Müslümanların inançlarını güçlendirme, imanlarının kıymetini anlama ve toplumsal düzeni sağlama üzerine vurgu yapar. 130. ayet ise faizin yasaklanması ve bu konuda uyanıklık göstermenin önemini vurgular. Bu ayet, genel olarak ekonomik adalet, sosyal yardımlaşma ve ahlaki değerlerin korunması konularının işlendiği bir bağlamda değerlendirilebilir. Faiz, toplumda zengin ile fakir arasındaki uçurumu derinleştiren bir unsur olarak görülmektedir. Bu nedenle, inananların faizi arttırarak yememeleri gerektiği uyarısı yapılmaktadır. Ayetin geçtiği sure, Müslümanlar için önemli bir rehber olarak kabul edilir ve toplumsal değerlerin korunmasına yönelik bir çağrı niteliği taşır. Faiz yasağı, toplumda adaletin sağlanması ve bireyler arasındaki ilişkilerin sağlıklı bir biçimde sürdürülmesi için önemlidir.

Ayet içerisinde önemli tecvid kurallarından biri, bazı kelimelerde idgam (harflerin birbirine kaynaşması) ve med (uzatma) kurallarıdır. Ayrıca, harflerin doğru telaffuzu için dikkatli olunması gereken noktalar vardır.

Ayet içerisinde geçen kelimeler, Kur'an'ın genel temalarında sıkça karşımıza çıkan kavramlardır. 'İman' kelimesi, Müslümanların inançlarını ve bağlılıklarını ifade ederken; 'faiz' kelimesi, ekonomik adaletsizlik ve sömürüye karşı bir uyarıdır. 'Korku' kelimesi ise, Allah’a karşı saygı ve onun emirlerine riayet etme konusundaki hassasiyetin bir göstergesi olarak ön plana çıkar. Bu kelimelerin kullanımı, Kur'an’da sosyal adalet ve bireylerin inançları arasındaki dengeyi sağlama amacı taşır.