Âl-i İmrân Sûresi 70. Ayet

Âl-i İmrân Suresi, İslâm toplumu için önemli öğretileri içeren ve Mekke döneminde inen bir suredir. Bu sure, özellikle Ehli Kitap ile ilişkilere, dinler arası diyaloga ve İslâm'ın mesajını doğru anlama gerekliliğine vurgu yapmaktadır. Ayet 70, özellikle Kitap ehline yani Yahudi ve Hristiyanlara hitap ederek, Allah’ın ayetlerinin inkâr edilmesinin nedenlerine dikkat çekmektedir. Bu ayet, inananların ve inanmayanların arasında bir fark yaratma çabası değil, aksine inananların gerçekleri görmelerine rağmen niçin inkâr ettiklerine dair bir sorgulama içerir. Mekki bir sure olarak, bu tür sorgulamalar İslâmiyetin ne kadar açık ve anlaşılır bir mesaj taşıdığına dair bir hatırlatma niteliğindedir. İslâm, akıl ve mantık temellidir ve bu bağlamda, insanların kendi inançlarını sorgulamaları teşvik edilmektedir. Allah’ın belgeleri ve ayetleri karşısında bu inkarın nedenlerini sorgularken, toplumların kendi inanç sistemleri üzerindeki etkisi ve sosyal dinamikleri de göz önünde bulundurulmalıdır. Bu ayet, genel bağlamda insanların inançları üzerine düşünmeleri ve neye şahit olduklarını sorgulamaları için bir vesile olmaktadır.

Ayet, genel itibarıyla Arapça dil bilgisi açısından dikkatli bir yapıdadır. Özellikle 'أَيُّهَا' kelimesi muhatap olan gruba hitap eden bir ifadedir. Ayrıca ayetteki kelimelerde idgam ve med gibi tecvid kuralları bulunmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an-ı Kerim'de sıkça bulunabilen kelimelerdir. Özellikle 'آيَاتِ' kelimesinin yüksek sıklığı, Allah'ın ayetlerinin önemine ve bu ayetlerin insanlara olan mesajlarının tekrarlanmasına vurgu yapmaktadır. 'إِنْكَرَتُمُ' kelimesi ise inkâr etme eyleminin önemine dikkat çekmektedir. 'كِتَابُ' kelimesi de, Kitap ehli ile olan ilişkilerde sıklıkla geçen bir terimdir, bu da dinlerarası diyalogu vurgulamaktadır.