Âl-i İmrân Sûresi 135. Ayet

Âl-i İmrân Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve hem inananlara hem de muhaliflere yönelik çeşitli mesajlar içeren bir suredir. Bu sure, Hz. İsa ve Meryem, Hz. Muhammed'in peygamberliği ve Müslümanlar arasındaki birlik gibi konulara değinmektedir. 135. ayet ise günah işleyenlerin Allah’a yönelmesinin önemine vurgu yapar. Ayette bahsedilen kişiler, kötü bir iş yaptıklarında, nefislerine zulmettiklerinde, hemen Allah'ı hatırlayıp günahlarının bağışlanmasını dilerler. Bu bağlamda ayet, bir insanın nasıl davranması gerektiği, hatalarını kabul edip dönmesi gerektiği mesajını taşır. Aile olmanın ve toplumun gerekliliklerinin de ortaya konduğu bu surenin genel teması, ahlak, adalet ve manevi değerlere bağlılığı ön plana çıkarır. İslami öğretiler çerçevesinde, bu ayet Müslümanların, hataları karşısında nasıl bir tutum sergilemesi gerektiği konusunda bir ders niteliğindedir. Süre içerisinde, Müslümanların karşılaştığı zorluklar da ele alınmakta ve bu zorlukların üstesinden gelmek için Allah’a bağlılık vurgulanmaktadır.

Ayetin okunmasında 'idgam' ve 'med' gibi tecvid kurallarına dikkat edilmelidir. Özellikle 'مَغْفِرَةٌ' kelimesi 'غ' harfiyle başlayan kelimeden önce geldiği için 'idgam' kuralı uygulanabilir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, İslam'ın ahlaki değerlerine ve insanların manevi durumlarına dair temaların işlenmesiyle bağlantılıdır. Özellikle 'ذَكَرَ' kelimesi, Allah’ı hatırlamanın ve bu hatırlama ile bağışlama dilemenin önemini vurgulamakta, bu da ayetin ana temasını destekler. 'مَغْفِرَةٌ' ve 'يُصِرُّ' kelimeleri ise, insanların günahlarıyla olan ilişkisini ve bu ilişkideki esnekliği ifade eder.