Âl-i İmrân Sûresi 134. Ayet

Âl-i İmrân Suresi, Kur'an-ı Kerim'in üçüncü suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, Müslüman topluluğun inançlarını pekiştirmek, onları zorluklar karşısında cesaretlendirmek ve Hristiyanlık ile Yahudilik gibi diğer inanç sistemlerinin karşısında İslam’ın özünü anlatmak amacıyla indirilmiştir. Ayet 134, bu surenin genelinde yer alan ahlaki öğretileri vurgulayan bir mesaj taşır. Surenin genel konusunu, bir arada yaşama, sosyal adalet ve Allah’a karşı sorumluluk oluşturur. Bu bağlamda, ayet, müttakilerin (korunanların) özelliklerini sıralayarak, onların Allah yolunda harcama, öfke kontrolü ve affetme gibi erdemleri sergilemeleri gerektiğini ifade eder. Darlık ve bolluk durumlarında bile iyilik yapmanın önemine işaret ederek, toplumda dayanışmayı teşvik eder. Bu ayet, ayrıca, Allah’ın ihsan edenleri sevdiğine dair bir hatırlatma yaparak, müslümanları bu erdemleri benimsemeye teşvik eder.

Ayetin tecvid kuralları arasında idgam dikkat çekmektedir. Ayrıca, bazı kelimelerde med (uzatma) kuralları da bulunmaktadır.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça geçen kavramlardır. Özellikle 'المتقين' kelimesi, İslam'da takvayı temsil ettiği için, sıkça kullanılır. 'يُنفِقُونَ' ve 'يَغْفِرُ' kelimeleri de Allah’ın sevgisini kazanma yollarını ifade eder ve bu nedenle önemlidir. Bu kelimelerin tekrar tekrar kullanılması, müslümanların hedeflediği erdemlerin önemini vurgulamak içindir.