اٰلِ عِمْرٰنَ

Âl-i İmrân Sûresi 145. Ayet

وَمَا

كَانَ

لِنَفْسٍ

اَنْ

تَمُوتَ

اِلَّا

بِاِذْنِ

اللّٰهِ

كِتَاباً

مُؤَجَّلاًۜ

وَمَنْ

يُرِدْ

ثَوَابَ

الدُّنْيَا

نُؤْتِه۪

مِنْهَاۚ

وَمَنْ

يُرِدْ

ثَوَابَ

الْاٰخِرَةِ

نُؤْتِه۪

مِنْهَاۜ

وَسَنَجْزِي

الشَّاكِر۪ينَ

١٤٥

Vemâ kâne linefsin en temûte illâ bi-iżni(A)llâhi kitâben mu-eccelâ(en)(k) vemen yurid śevâbe-ddunyâ nu/tihi minhâ vemen yurid śevâbe-l-âḣirati nu/tihi minhâ(c) veseneczî-şşâkirîn(e)

Hiçbir kimse Allah'ın izni olmadan ölmez. Ölüm belirli bir süreye göre yazılmıştır. Kim dünya menfaatini isterse, kendisine ondan veririz. Kim de ahiret mükafatını isterse, ona da ondan veririz. Biz şükredenleri mükafatlandıracağız.