اٰلِ عِمْرٰنَ

Âl-i İmrân Sûresi 161. Ayet

وَمَا

كَانَ

لِنَبِيٍّ

اَنْ

يَغُلَّۜ

وَمَنْ

يَغْلُلْ

يَأْتِ

بِمَا

غَلَّ

يَوْمَ

الْقِيٰمَةِۚ

ثُمَّ

تُوَفّٰى

كُلُّ

نَفْسٍ

مَا

كَسَبَتْ

وَهُمْ

لَا

يُظْلَمُونَ

١٦١

Vemâ kâne linebiyyin en yaġulle vemen yaġlul ye/ti bimâ ġalle yevme-lkiyâme(ti)(c) śümme tuveffâ kullu nefsin mâ kesebet vehum lâ yuzlemûn(e)

Hiçbir peygamberin emanete hıyanet etmesi düşünülemez. Kim hıyanet ederse, kıyamet günü, hıyanet ettiği şeyle birlikte gelir. Sonra da hiçbir haksızlığa uğratılmaksızın herkese kazandığının karşılığı tastamam ödenir.