Âl-i İmrân Sûresi 77. Ayet

Âl-i İmrân Suresi, İslam dininin temel konularını ve inançlarını ele alan bir sure olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, müminlerin birliği, cihadın önemi ve Allah'a olan bağlılığın gerekliliği gibi konuları işler. Ayet 77, bu bağlamda bir uyarı niteliği taşır ve Allah'a verilen sözlerin ve yapılan yeminlerin, dünya hayatındaki geçici menfaatler karşılığında terk edilmesinin sonuçlarına dikkat çeker. Bu ayette, ahiret hayatındaki payın yok olacağına ve Allah'ın bu kişilere karşı olan muamelesinin olumsuz olacağına vurgu yapılmaktadır. Bu bakımdan, ayet, hem bireysel hem de toplumsal bir sorumluluğun önemini vurgular. Ayetin içeriği, insanların dünya hayatına olan aşırı düşkünlüğünün ve geçici menfaatlerin, ahiret hayatındaki sonuçlarını göz ardı etme eğilimlerinin eleştirisini içerir. Kıyamet günü, bu kişilerin yüzlerine bile bakılmayacağı ve temizlenmeyecekleri bilgisi, ahlaki bir mesaj taşır ve inananlara doğru yolu seçmelerinin önemini hatırlatır. Bu sure, genel olarak iman, ahlak ve toplumsal ilişkiler hakkında bir rehber niteliği taşırken, bu tür uyarıcı ayetler de bireylerin dikkatini çekmeyi amaçlar.

Ayetin tecvid kuralları arasında, 'idgam' ve 'med' gibi temel kurallar bulunmaktadır. Özellikle 'وَأَنْتُمْ' ifadesinde idgam durumu gözlemlenir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçme nedeni, dinin temel öğretileri ile ilgili olmalarıdır. 'عَهْدَ' kelimesi, Allah ile insan arasındaki sözleşmeyi ve ahdi ifade ederken, 'عَذَابٌ' kelimesi, ahiret ile ilgili uyarıları pekiştirir. 'يَوْمَ' kelimesi ise, kıyamet günü ve hesap verme gününü hatırlatır ve bu anlamlar, inananların bu kavramlara olan dikkatini artırmak için sıkça kullanılmaktadır.