Bakara Suresi 33. Ayet

Bakara Suresi, Kur'an'ın en uzun suresi olup, Medine döneminde inmiştir. Bu sure, genel olarak inanç, ibadet, ahlak ve sosyal ilişkiler gibi konuları işlemekte ve müslüman toplumu için yol gösterici hükümler içermektedir. Ayet 33, Âdem'in yaratılışı ve ona verilen isimlendirme yetkisiyle ilgili bir olaydır. Ayette, Allah'ın Âdem'e, yaratılan varlıkların isimlerini bildirmesi talimatını vermesi ve onun bu isimleri bildirmesi üzerine Allah'ın bilgi ve kudretinin hatırlatılması söz konusudur. Bu durum, Âdem'in sadece bir insan olarak değil, aynı zamanda bir peygamber olarak da önemini vurgular. Ayrıca, bu ayet, varlıkların isimlendirilmesinin ve bilginin önemine değinirken, insanın bilme ve öğrenme yeteneği üzerine de bir örnek teşkil eder. Ayet, insanın bilgiye olan erişiminde önemli bir rol oynadığını ve Allah'ın her şeyin bilgisine sahip olduğunu belirtmektedir. Bu bağlamda, sure, insanın yaratılış amacını, Allah’a olan bağlılığını ve bilginin değerini ön plana çıkaran temalar içermektedir.

Ayetin tecvid kurallarında, 'idgam' durumu vardır. 'مَا' kelimesi, bir bağlama göre uzatılarak okunabilir.

Kur'an'da 'أَسْمَاءَ' kelimesi toplam 20 defa geçmektedir ki bu, isimlerin ve tanımlamanın ne kadar önemli olduğuna işaret eder. 'يَعْلَمُ' kelimesinin 75 geçişi, Allah'ın bilgi ve bilgelik konusundaki önemin vurgulandığını gösterir. 'غَيْبَ' kelimesi ise gizli olanın ve bilmediğimizin bilgisine atıfta bulunarak, insanın sınırlı bilgisine karşılık, Allah'ın sınırsız bilgisini vurgular.