Hûd Sûresi 116. Ayet

Hûd Suresi 116. Ayet, Mekke döneminde inmiş olup, genel olarak toplumların ahlaki çöküşü, bozgunculuk ve bu durumun önlenmesi üzerine bir mesaj taşır. Bu ayette, geçmişteki nesillerin yeryüzündeki bozgunculuktan alıkoyma sorumluluğuna vurgu yapılmaktadır. İnsanoğlunun, akıllı ve bilinçli bireylerin toplumdaki olumsuzlukları önleme görevine sahip olduğu hatırlatılmakta; ancak geçmişte bu görevi yerine getirenlerin sayısının az olduğu belirtilmektedir. Ayetin bağlamı, toplumsal değerlerin, ahlaki duyarlılığın ve bireylerin sorumluluklarının önemini vurgularken, zulmedenlerin refah içinde kaybolduğunu ifade eder. Hûd Suresi ise genel itibariyle, çeşitli kavimlerin helakı ve onlardan alınması gereken ibretler üzerinde yoğunlaşmakta, bu bağlamda ayet, geçmişteki uyanış ve uyarılara dikkat çekmektedir. Bu bağlamda, bozgunculuğun durdurulması için bireylerin birbirlerini uyarması ve toplumsal bir dayanışma içinde olması gerektiği mesajı çıkarılabilir. Ayet, ahlaki değerlerin korunmasının ve toplumsal sorumluluk bilincinin önemine dair güçlü bir hatırlatmadır.

Ayette, bazı önemli kelimeler bulunmaktadır. "فَاسِدَةٍ" kelimesi bozgunculuğu ifade ederken, "مَنْجِي" kurtuluş anlamındadır. "ظَالِمِينَ" zulmedenleri ve "رَفَاه" refahı belirtmektedir. Ayetteki tecvid kuralları arasında, bazı yerlerde idgam ve med durumu gibi kuralların uygulanması dikkat çekmektedir.

Ayet içinde geçen kelimelerin Kur'an'daki toplam geçiş sayıları, kelimelerin önemini ve sık kullanımlarını göstermektedir. 'فَاسِدَةٍ' kelimesi, bozgunculuğun yaygın bir problem olduğunu vurgulamak için sıkça kullanılmaktadır. 'مَنْجِي' kelimesi, kurtuluşun önemini ifade etmekte ve bu nedenle az sayıda geçmektedir. 'ظَالِمِينَ' kelimesi ise zulüm eden toplumların kritik bir yere sahip olduğunu ve bu konuda uyarıların sürekli yapılması gerektiğini belirtmektedir.