Lokman Suresi 18. Ayet

Lokman Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 31. suresidir ve genel olarak hikmet, akıl ve insanın Allah ile olan ilişkisi üzerine öğütler vermektedir. Mekke döneminde inmiştir ve bu yüzden daha çok ahlaki ve öğüt verici konulara odaklanmaktadır. Ayet 18, insanlara kibirli davranmanın ve kendini beğenmenin olumsuz sonuçlarını vurgulamaktadır. Kibir, insan ilişkilerini zedeleyen ve bireyin toplumsal hayatta olumsuz bir konumda yer almasına sebep olan bir tutumdur. Ayet, Allah'ın kibirli olanları sevmediğini bildirmektedir; bu da müminler için bir uyarı niteliğindedir. Lokman Suresi, insanların moral değerlerini ve ahlaki tutumlarını belirleyen bir kılavuz görevi görmektedir. Özellikle bireyin diğer insanlarla olan ilişkilerinde alçakgönüllülük ve tevazu gibi erdemlerin önemine dikkat çekmektedir.

Ayette temel tecvid kuralları arasında, 'idgam' ve 'med' gibi durumlar yer almaktadır. Bazı kelimelerde 'idgam' kuralı uygulanmış olup, bazı durumlarda 'med' uzatma kuralı da gözlemlenmektedir.

Kibir, Kur'an'da sıkça geçen bir kavramdır, çünkü toplumda bireylerin birbirleriyle olan ilişkilerini derinden etkileyen bir tutumdur. Kibir, insanın kendisini diğerlerinden üstün görmesine yol açarak, sosyal bağları zedeler. Bu yüzden, ayette geçen kelimelerin yüksek geçiş sayıları, bu kavramların toplumda yaygın olan olumsuz etkilerini vurgulamak amacıyla sıkça kullanıldığını göstermektedir.