سَبَأٍ
Sebe Suresi 14. Ayet
فَلَمَّا
قَضَيْنَا
عَلَيْهِ
الْمَوْتَ
مَا
دَلَّهُمْ
عَلٰى
مَوْتِه۪ٓ
اِلَّا
دَٓابَّةُ
الْاَرْضِ
تَأْكُلُ
مِنْسَاَتَهُۚ
فَلَمَّا
خَرَّ
تَبَيَّنَتِ
الْجِنُّ
اَنْ
لَوْ
كَانُوا
يَعْلَمُونَ
الْغَيْبَ
مَا
لَبِثُوا
فِي
الْعَذَابِ
الْمُه۪ينِ
١٤
Felemmâ kadaynâ ‘aleyhi-lmevte mâ dellehum ‘alâ mevtihi illâ dâbbetu-l-ardi te/kulu minseeteh(u)(s) felemmâ ḣarra tebeyyeneti-lcinnu en lev kânû ya’lemûne-lġaybe mâ lebiśû fî-l’ażâbi-lmuhîn(i)
Süleyman'ın ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun ölümünü onlara ancak değneğini yemekte olan bir kurt gösterdi. Süleyman'ın cesedi yıkılınca cinler anladılar ki, eğer gaybı bilmiş olsalardı aşağılayıcı azap içinde kalmamış olacaklardı.
Surenin tamamını oku
Sebe Suresi 14. Ayet Meâlleri
| Meâl Sahibi | İfade |
|---|---|
| Abdulbaki Gölpınarlı Meali | Mukadder ölümünü hükmettiğimiz zaman da sopasını yiyen kurttan başka hiçbir mahluk, öldüğünü bildirmedi onlara; yere yıkılınca anlaşıldı ki cinler, gizli olan şeyleri bilselerdi aşağılatıcı azap içinde kalıp durmazlardı. |
| Diyanet İşleri Meali (Yeni) | Süleyman’ın ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun ölümünü onlara ancak değneğini yemekte olan bir kurt gösterdi. Süleyman’ın cesedi yıkılınca cinler anladılar ki, eğer gaybı bilmiş olsalardı aşağılayıcı azap içinde kalmamış olacaklardı. |
| Elmalılı Hamdi Yazır Meali | Ne zaman ki Süleyman'a ölümü hükmettik, cinlere onun ölümünü sezdiren olmadı. Yalnız bir güve böceği yere dayandığı asâsını yiyordu. Bu sebeple Süleyman yere yıkılınca ortaya çıktı ki, cinler eğer gaybı bilir olsalar o zilletli azab içinde bekleyip durmazlardı. |
| Mehmet Okuyan Meali | (Süleyman’ın) ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun öldüğünü ancak bastonunu kemiren bir ağaç kurdu göstermişti. (Süleyman) yıkılınca, ortaya çıktı ki cinler [gayb]ı (bilinemeyeni) bilselerdi, o küçük düşürücü azap içinde kalmazlardı. |
| Ömer Nasuhi Bilmen Meali | Sonra vaktâ ki onun üzerine ölüm ile hükmettik, onun vefat etmiş olduğuna asasından yemekte olan bir ağaç kurdundan başkası onlara delalet etmiş olmadı. Ol vakit ki yere düşüverdi. Cin tâifesi anlamış oldu ki, eğer gaybı bilmiş olsalar idi o ihânetli azap içinde kalmış olmazlardı. |
| Süleyman Ateş Meali | (Süleyman'ın) Ölümüne hükmettiğimiz zaman, onun öldüğünü, ancak değneğini yiyen bir ağaç kurdu gösterdi. (Kurdun yemesiyle değnek çürüyüp de ona dayalı duran Süleyman) Yıkılınca (onun öldüğü anlaşıldı ve) anlaşıldı ki eğer cinler gaybı bilselerdi, o küçük düşürücü azab içinde kalmazlardı. |
| Süleymaniye Vakfı Meali | Süleyman’ın ölümünü gerçekleştirdiğimizde, düşmesini engelleyen şeyi (minsee), kemiren bir kara hayvanı, onun öldüğünü ortaya çıkardı. Süleyman düşünce anlaşıldı ki, eğer cinler gaybı bileselerdi o aşağılayıcı azap içinde kalmayı sürdürmezlerdi. |
| Yaşar Nuri Öztürk Meali | Sonunda, Süleyman için ölüm hükmünü verdiğimizde, onun ölümünü, değneğini yiyen dâbbet-ül arzdan/ağaç kurtçuğundan başkası onlara göstermedi. Süleyman yere yığılınca, açıkça anlaşıldı ki, eğer cinler gaybı bilmiş olsalardı, o alçaltıcı azap içinde bekleyip durmazlardı. |
Sebe Suresi 14. Ayet Hakkında Genel Bilgiler
| Sure | Sebe |
| Sure Numarası | 34 |
| Ayet Numarası | 14 |
| Sure Türü | Mekki |
| Bulunduğu Cüz | 22 |
| Kur'an Sayfası | 467 |
| Toplam Harf Sayısı | 127 |
| Toplam Kelime Sayısı | 31 |
Sebe Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve genel itibarıyla Allah'ın kudretini, yaratılışını, varlık âleminin işleyişini ve insanların bu konudaki sorumluluklarını ele alan bir sure olarak bilinir. Bu surede, özellikle halkların inkarı, Allah'ın varlığına dair deliller ve geçmiş kavimlerin helak edilişleri üzerine örnekler verilerek uyarılarda bulunulmuştur. Sure, insanlara Allah'ın kudretine ve varlık âleminin düzenine dikkat çekmeyi amaçlamaktadır. Ayet 14 ise, Hz. Süleyman'ın ölümüyle ilgili bir olayı ve bu olayın cinler üzerindeki etkisini anlatmaktadır. Burada, Hz. Süleyman'ın ölümü, onun varlığına dair bir delil olarak sunulmakta ve cinlerin gaybı bilmediklerine dair bir örnek verilerek, Allah'ın kudretinin altı çizilmektedir. Bu ayet, cinlerin zihinlerindeki yanılgıyı ortaya koyarak, insana ve cinlere verilen akıl ve irade ile yaratılışın sınırlarını gösteren bir anlam taşır. Ayet, doğrudan bir olay üzerinden, cinlerin bilgi eksikliklerini ve insanlara düşen sorumlulukları vurgular.
Sebe Suresi 14. Ayet ile İlgili Dil Bilgisi Açıklamaları:
| Kelime | Temel Anlamı |
|---|---|
| حَكَمْنَا | Hükmetmek |
| مَوْتَهُ | Ölümü |
| كَلْبَةً | Kurt |
| عَلِمُوا | Bilmek |
| غَيْبَ | Gayb |
Ayet, Arapça kökenli kelimelerle doludur ve bu kelimelerin bazıları özellikle mecaz anlamlar taşıyabilir. Ayetteki 'حَكَمْنَا' (hükmetmek) kelimesi, bir durumu belirlemek veya sonuca bağlamak anlamında kullanılmıştır. Bu kelimenin telaffuzunda, 'idgam' (bir harfin diğerine katılması) kuralı uygulanabilir. Ayrıca, 'غَيْبَ' kelimesi, bilinmeyen veya gizli olan şeyleri ifade eder ve bu da ayetin temel temasına katkıda bulunur.
Sebe Suresi 14. Ayet ile İlgili İstatistiksel Bilgiler ve Görselleştirme:
| Kelime | Temel Anlamı | Kur'an'daki Toplam Geçiş Sayısı |
|---|---|---|
| حَكَمْ | Hükmetmek | 18 |
| مَوْتَ | Ölüm | 20 |
| غَيْبَ | Gayb | 15 |
Ayet içinde geçen 'حَكَمْ', 'مَوْتَ' ve 'غَيْبَ' kelimeleri, Kur'an'da sıklıkla rastlanan terimlerdir. 'حَكَمْ' kelimesi, çeşitli bağlamlarda ve birçok ayette Allah'ın iradesine ve hükmüne atıfta bulunmak için kullanılır. 'مَوْتَ' ise, insan hayatının en temel gerçeklerinden biri olan ölümü ifade eder. 'غَيْبَ', bilinmeyen ve insanlar için gizli olan unsurları ifade eder. Bu kelimelerin çok kullanılması, insanın hayatındaki bu kavramların önemini vurgulamakta ve okuyucuya derin düşüncelere yönlendirmektedir.
مَوْتَ
20
حَكَمْ
18
غَيْبَ
15
Sebe Suresi 14. Ayetin Meallerindeki Dilsel Farklılıklar:
| Meal Sahibi | Kullanılan İfade | Dilsel Tonu |
|---|---|---|
| Abdulbaki Gölpınarlı | Mukadder ölümünü hükmettiğimiz zaman | Geleneksel |
| Diyanet İşleri | Süleyman’ın ölümüne hükmettiğimiz zaman | Açıklayıcı |
| Elmalılı Hamdi Yazır | Ne zaman ki Süleyman'a ölümü hükmettik | Geleneksel |
| Mehmet Okuyan | Süleyman'ın ölümüne hükmettiğimiz zaman | Modern |
| Ömer Nasuhi Bilmen | Sonra vaktâ ki onun üzerine ölüm ile hükmettik | Geleneksel |
| Süleyman Ateş | Ölümüne hükmettiğimiz zaman | Modern |
| Süleymaniye Vakfı | Süleyman’ın ölümünü gerçekleştirdiğimizde | Açıklayıcı |
| Yaşar Nuri Öztürk | Sonunda, Süleyman için ölüm hükmünü verdiğimizde | Modern |
Tabloda görülen ifadelerin bir kısmı, ayetin başında Süleyman'ın ölümüne dair hükmün verilmesi konusunu ifade ederken, bazı mealler bu durumu daha açıklayıcı ve detaylı bir şekilde sunmaktadır. 'Mukadder ölümünü hükmettiğimiz zaman', 'Süleyman’ın ölümüne hükmettiğimiz zaman' gibi ifadeler, çoğu mealde ortak olarak kullanılan kelimelerdir. Bu ifadelerin tercih edilmesinin sebebi, ayetin özünü ve konusunu en iyi yansıtan kelimeler olmalarıdır. Ancak, farklılaşan ifadeler arasında bazı dilsel ton farklılıkları yoktur; daha çok açıklayıcı ya da geleneksel bir şekilde sunulmuşlardır. Örneğin, 'Süleyman’ın ölümünü gerçekleştirdiğimizde' ifadesi, daha modern bir dil anlayışını yansıtırken, diğerleri daha geleneksel bir dille yazılmıştır. Bu meallerde kullanılan kelimelerin ve ifadelerin çeşitliliği, okuyucunun ayeti daha iyi anlayabilmesine katkı sağlamak amacıyla oluşturulmuştur.
Sebe Suresi 14. Ayet ile Bağlantılı Diğer Ayetler
Sebe Suresi 14. ayeti, Hz. Süleyman'ın ölümünden sonra, kendisine itaat edenlerin nasıl bir sınavla karşılaştığını ve onun heykelinin bir ağaç gibi toprakta bırakıldığını belirtir.
- Sad Suresi 36. Ayet: Bu ayette, Hz. Süleyman'ın vefatına ve ardında bıraktığı mirasa değinilir. Bir liderin ölümünün ardından toplumun ne denli zamana ve gerçeklere olan bağlılıklarının test edildiği ifade edilir.
- Âl-i İmrân Sûresi 185. Ayet: Bu ayette, her nefis için ölümü tadacağı vurgusu yapılmakta, dünya hayatında yapılanların hesaba çekileceği belirtilmektedir. Süleyman'ın ölümü ile ilgili olan bu ayet, yaşamın geçiciliği ve dünya hayatının sonlu olduğu bilgisini pekiştirmektedir.
- Enbiya Sûresi 7. Ayet: Peygamberlerin insanlara nasıl birer uyarı ve örnek oluşturduğu bu ayette aktarılmakta. Süleyman'ın durumu, onunla birlikte gelen ilahî mesajın ne derece önemli olduğunu gösterir.
Bu ayetler birlikte değerlendirildiğinde, liderlerin ve peygamberlerin ölümlerinin toplum üzerindeki etkisi, insanların bağlılıkları ve hayatın geçiciliği konusunda bir ders verildiği görülebilir. Her bir ayet, bireylerin hayatlarının sonunda karşılaşacakları gerçeklerle yüzleşme ve bitişin kaçınılmazlığını anlamalarına yönelik bir hatırlatmadır.
Okumak istediğin ayeti seç