Şuara Suresi 135. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel olarak peygamberlerin hayat hikayelerine ve yaptıkları tebliğlere odaklanmaktadır. Bu sure, özellikle müşrik toplumların daha önce gelen peygamberlere nasıl karşılık verdiklerini, onları nasıl inkar ettiklerini ve bunun sonucunda başlarına gelen azapları anlatır. Ayet 135, bu bağlamda, bir peygamberin, kavmine karşı duyduğu korku ve kaygıyı ifade eder. Peygamber, kavminin büyük bir günün azabıyla karşılaşacağına dair bir uyarıda bulunarak, onlara bu durumu hatırlatmaktadır. Bu tür uyarılar, Kur'an'ın çeşitli ayetlerinde sıkça bulunmakta ve insanlara ahiret gününün gerçekliği üzerine düşünmeleri için bir çağrıda bulunmaktadır. Ayet, aynı zamanda ahlak ve sorumluluk bilincinin önemini vurgular. Bu sure ve ayet, insanları kendi eylemlerinin sonuçları hakkında uyarmak amacı taşır.

Ayetin içinde dikkat çeken önemli kelimeler arasında 'عَذَابٍ' (azap), 'كَبِيرٍ' (büyük), 'يَوْمٍ' (gün) ve 'خَافِرٌ' (korkuyorum) yer almaktadır. Bu kelimeler, ayetin ana temasını oluşturur ve korku ile azap arasında bir bağ kurar. Tecvid açısından, 'كَبِيرٍ' kelimesinde med, 'خَافِرٌ' kelimesinde ise idgam kuralları bulunmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da sıkça rastlanan kelimelerdir. 'عَذَابٍ' (azap) kelimesi, insanların eylemlerinin sonuçları üzerinde durarak, ahiret gününde karşılaşacakları durumu hatırlatır. 'كَبِيرٍ' (büyük) kelimesi ise, bu azabın boyutunu vurgulamakta ve korku duygusunu pekiştirmektedir. 'يَوْمٍ' (gün) kelimesi, ahiret gününün önemini ortaya koymakta ve bu olayların gelecekteki bir zamanda gerçekleşeceği fikrini güçlendirmektedir.