Şuara Suresi 134. Ayet

Şuara Suresi, Mekke döneminde inen bir suredir ve genel olarak peygamberlerin hikayeleri üzerinden toplumların Allah'a karşı gösterdiği duruşu anlatır. Bu surede, insanları Allah'ın birliğine ve O'na karşı gelmekten sakınma konusunda uyararak, geçmiş kavimlerin başlarına gelenleri örnek gösterir. Ayet 134, bu bağlamda, insanlara Allah'ın lütuflarını hatırlatarak, O'na karşı takvalı olmaları gerektiğini ifade eder. Söz konusu ayet, insanlara bahçeler ve kaynaklar gibi nimetlerin verildiğini belirterek, bu nimetlerin kıymetini bilip Allah'a karşı gelmekten sakınmaları gerektiğini vurgular. Bu sure, toplumsal bir bilinç oluşturmayı hedeflerken, Allah'ın rahmetinin ve lütfunun büyüklüğüne dikkat çeker. Şuara Suresi, dini mesajlarını aktarıp insanları uyarmanın yanı sıra, aynı zamanda mesellerle dolu bir anlatıma sahiptir. Ayet, vurguladığı nimetler aracılığıyla, insanlara hem maddi hem de manevi bir sorumluluk yüklemekte ve her türlü nimetin asıl sahibinin Allah olduğunu belirtmektedir.

Ayetin tecvid kuralları arasında, İdğam ve Med kuralları bulunmaktadır. İdğam, bir harfin diğer bir harfe yedirilmesi anlamına gelirken, Med ise uzatma anlamına gelmektedir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da belirli anlamlar yüklenmekte ve bu kelimeler sayesinde Allah'ın nimetleri, cennet tasvirleri ve insanlara sunulan imkanlar derinlemesine anlatılmaktadır. Bahçe kelimesinin 8 kez geçmesi, cennetin nimetleri ve zenginlikleri üzerindeki vurgunun önemini gösterirken, su ve kaynak kelimelerinin sık kullanımı, yaşamın temel ihtiyaçlarından biri olan suyun kıymetini ve onun Allah'ın insanlara lütfettiği bir nimet olduğunu belirtmektedir. İhsan etmek ise, Allah'ın kullarına olan merhametini ve lütfunu ifade ederken, insanlara düşen sorumlulukları da hatırlatmaktadır.