A'râf Sûresi 90. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inmiş olup genel olarak peygamberler, topluluklar ve toplumların helak oluşları üzerine yoğunlaşmaktadır. Bu sure, insanlara doğru yolu gösterme ve onlara uyarıda bulunma amacını taşır. Bu bağlamda, Şuayb Peygamber ve onun kavmi arasındaki diyalog önemli bir yer tutar. Ayet 90, Şuayb'ın kavmine yönelik bir eleştiriyi ve tehdidi içermekte. Kavminin ileri gelen kâfirleri, Şuayb'a uyulması durumunda, topluluğun zarara uğrayacağına dair bir iddiada bulunuyorlar. Bu durum, inkar edenlerin genelde doğru yoldan sapmış olan insanlara yönlendirme yaparken kullandıkları bir stratejiyi gözler önüne seriyor. Ayrıca, bu tür ifadeler, halk arasında korku uyandırma ve muhalefet etme taktiği olarak değerlendirilebilir. Ayette geçen ifadeler, toplumun önde gelenlerinin, kendi çıkarlarını korumak için halkı bir peygambere karşı nasıl kışkırtabileceğini ve inançsızlıklarının sonuçlarının nasıl bozulduğunu belirtmektedir. Bu tür karşıtlıklar, dini mesajların yayılmasını engellemeye çalışırken, sosyal ve ekonomik gücü elinde bulunduranların tutumlarını da yansıtır.

Ayetin tecvid kuralları arasında, 'idgam' ve 'med' kuralları bulunmaktadır. Bazı kelimelerde de 'ghunnah' (burun sesli) okuma kuralları mevcuttur.

Ayet içinde geçen 'قَوْمِ', 'أَتَّبَعْتُمْ' ve 'خَاسِرِينَ' kelimeleri, Kur'an'da sıkça kullanılan kavramlardır. 'قَوْمِ' kelimesinin bu denli yaygın kullanılmasının nedeni, Kur'an'da sıkça bahsedilen kavimlerin anlatıldığı kıssalarda önemli bir yer tutmasıdır. 'أَتَّبَعْتُمْ' ise, takip etme ve yönlendirme kavramları ile ilgili olduğu için sıklıkla geçmektedir. 'خَاسِرِينَ' kelimesi de, inkarcıların sonuçlarını ifade etmek için sıkça kullanılan bir terimdir.