Taha Suresi 111. Ayet

Taha Suresi, Mekke döneminde inen bir suredir ve Kur'an-ı Kerim'in 20. suresi olarak yer alır. Genel olarak peygamberlerin kıssaları, ahiret inancı ve Allah'ın birliğine dair mesajlar içermektedir. Taha Suresi, özellikle Hz. Musa'nın hikayesini anlatırken, insanların Allah'a olan teslimiyetini ve O’na olan bağlılığını da vurgular. Ayet 111, insanın Allah'a karşı duyduğu saygı ve teslimiyetin önemine işaret ederken, zulüm yüklenenlerin hüsrana uğrayacağına dair uyarı da yapmaktadır. Bu ayet, insanların acziyetini ve Allah’ın her şey üzerindeki hakimiyetini ifade ederken, bireylerin bu gerçekler karşısında nasıl bir tavır alması gerektiğine dair bir mesaj sunar. Özetle, ayet, tanrısal kudretin ve insanın bu kudret karşısındaki konumunun net bir şekilde ortaya konulmasını sağlar.

Ayetin tecvit kurallarında, "مَا" ve "فَعلَ" gibi kelimelerin uzatmaları bulunmaktadır. Ayrıca bazı harflerin idgamı söz konusudur.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an'da çeşitli yerlerde farklı bağlamlarda kullanılmıştır. 'وجوه' kelimesi, insanın Allah'a karşı olan saygısını ve teslimiyetini sembolize ederken, bu kelimenin sık kullanımı, insanın yaratılışındaki acziyetin ve tevazunun önemini vurgular. 'خاشعة' kelimesi ise, insanın Allah karşısındaki durumunu anlatmak için seçilmiş bir ifadedir; bu kelimenin az kullanılması, spesifik bir anlam yüklemesi yapıldığını gösterir. 'حسرة' kelimesi, zulüm yüklenenlerin sonunu betimlemek için kullanıldığından, bu tür kelimelerin sık geçişi, Kur'an'daki uyarıcı ve öğretici dilin bir parçasıdır.