Kur’an’da Geçen Kız İsimleri ve Anlamları

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Meryem

İffetli, temiz, Allah’a adanmış.

Kur’an’da kendi adıyla anılan sûrede geçer (Meryem 16). Hz. İsa’nın annesi.

Asiye 

Dirençli, inançlı kadın.

Kur’an’da (Tahrim 11). Firavun’un eşi, imanıyla örnek gösterilmiştir.

Havva 

İlk kadın, hayatın annesi.

Kur’an’da adı geçmez ama yaratılış kıssasında anılır (A‘râf 20).

Fatıma 

Sütten kesen, arınmış.

Kur’an’da geçmez ama Hz. Peygamber’in kızı; “Fâtıma-tü’z-Zehrâ” olarak bilinir.

Zeynep 

Güzel koku, süs.

Kur’an’da doğrudan geçmez; Hz. Muhammed’in kızının adıdır (Zeynep bint Muhammed).

Hacer 

Göç eden, ayrılan.

Kur’an’da adı geçmez ama Hz. İbrahim’in eşi, Hz. İsmail’in annesidir. Safa–Merve kıssasında anılır.

Sara 

Neşeli, gülümseyen.

Kur’an’da (Hûd 71). Hz. İbrahim’in eşi, Hz. İshak’ın annesi.

Meryem

Arınmış, temiz kalpli.

Meryem Sûresi’nde anılır; iffet ve sabrın sembolü.

Aişe 

Yaşayan, hayat dolu.

Kur’an’da geçmez; Hz. Peygamber’in eşi. “Canlı, dirilik taşıyan” anlamındadır.

Hatice 

Erken doğan, öncü kadın.

Kur’an’da geçmez; Hz. Peygamber’in ilk eşi, İslam’ın ilk mümin kadını.

Rabia 

Dördüncü, sakin, ibadet eden.

“Rab” kökünden gelir; tasavvufta aşkın sembolü (Rabia el-Adeviyye).

Hafsa 

Küçük aslan, cesur.

Kur’an’da geçmez; Hz. Ömer’in kızı, Peygamberimizin eşi.

Zehra 

Parlayan, ışık saçan.

“Zühre” kökünden gelir; nur, güzellik ve saflığı simgeler.

Selma

Barış içinde, huzurlu.

“Selâm” kökü Kur’an’da geçer (Ahzâb 44). “Barış ve güven içinde olan.”

Esma 

Yüce, şerefli isimler.

“İsm” kökü Kur’an’da geçer (Bakara 31). “Güzel niteliklere sahip.”

Alya 

Yüksek, asil, yüce.

“Uluvv” (yücelik) kökü Kur’an’da geçer (Tâhâ 75).

İkrame 

Onurlandırma, değer verme.

“İkrâm” kökü Kur’an’da geçer (Rahmân 27). “El-Kerîm” sıfatından türemiştir.

İman 

İnanç, teslimiyet.

Kur’an’da sıkça geçer (Bakara 285). “İman eden, kalpten bağlanan.”

Nisa

Kadınlar.

Kur’an’da Nisa Sûresi’nin adıdır. “Kadınlar topluluğu.”

Leyla 

Gece, huzur, gizem.

Kur’an’da geçmez; “leyl” (gece) kökü sıkça geçer (Duha 2).

Rahime

Merhametli, şefkatli.

“Rahmet” kökü Kur’an’da çok geçer (A‘râf 56).

Saliha 

İyi, erdemli kadın.

“Salih” kökü Kur’an’da geçer (Tahrim 10). “İyilik eden.”

Huriye 

Cennet güzeli, saf kadın.

Kur’an’da “hûr-i ‘în” ifadesiyle geçer (Vâkıa 22).

Rukiye 

Yükselen, yücelen.

“Rukye” kökü “manevî yükseliş” anlamındadır. Hz. Muhammed’in kızıdır.

Nesibe 

Pay, kısmet.

“Nasîb” kelimesi Kur’an’da geçer (Nisâ 32). “Takdir edilen pay.”

Amine 

Güvende olan, huzurlu.

“Eman” kökü Kur’an’da geçer (Kureyş 4). “Korkudan emin olan.”

Safiye

Temiz, seçkin.

“Safâ” kökü Kur’an’da geçer (Bakara 158). “Arınmış kadın.”

Nuriye 

Aydınlık, ışık saçan.

“Nur” kökü Kur’an’da geçer (Nur 35). “Işık dolu.”

Yasemin

Güzel koku, zarafet.

Kur’an’da geçmez; ama “rayhan” (güzel koku) köküyle anlamca benzer.

Zehra

Parlayan, nur gibi.

“Zuhra” kökünden; Hz. Fâtıma’ya verilen lakap “Zehra”dır.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki veya Cennet’le Bağlantısı

Tuba (Tuğba)

Cennetteki bir ağaç; mutluluk kaynağı.

Ra‘d 29 – “Tûbâ onlara ve güzel akıbet onlara aittir.”

Tesnim

Cennetteki en özel pınar.

Mutaffifîn 27 – “Cennettekiler Tesnim pınarından içerler.”

Reyhan

Cennetteki güzel kokulu bitki.

Rahmân 12, Vâkıa 89 – “Rayhân” Cennet nimetlerinden biridir.

Selma

Huzur, esenlik içinde olan.

“Selâm” kökü Kur’an’da geçer (Yâsîn 58 – “Selâm size.”).

Safiye

Arınmış, temiz, saf.

“Safvet” kökü Kur’an’da geçer; “arındırılmış kadın.”

Mübareke

Bereketli, kutsal.

“Mübarek” kavramı Kur’an’da sıkça geçer (Nûr 35, Sad 29).

Raziye

Allah’tan razı olan, hoşnut.

Fecr 28 – “Rabbinden razı olarak dön.”

Radiyye

Allah’ın razı olduğu kadın.

Aynı ayetin devamında: “Râdıyeten mardıyye.”

Mevâ

Barınak, sığınak; Cennetin isimlerinden biri.

Nâziât 41 – “Cennet onun barınağıdır (mevâ).”

Adn

Kalıcı cennet, ebedi yurt.

Tâhâ 76 – “Adn cennetleri onlarındır.”

Firdevs

En yüksek Cennet derecesi.

Kehf 107 – “İman edip salih amel işleyenler için Firdevs cennetleri vardır.”

Kevser

Cennetteki nehir, bolluk ve bereket.

Kevser Sûresi – “Şüphesiz biz sana Kevser’i verdik.”

Lina

Hurma fidesi, yumuşak kalpli.

Haşr 5 – Hurma ağacı anlamında geçer; Cennet bahçelerinin sembolüdür.

Naim / Naime

Huzur, nimet dolu yaşam.

Hâkka 24 – “Naîm cennetindedir.”

Cennet / Cenna

Bahçe, yeşillik, ebedî yurt.

Kur’an’da yüzlerce kez geçer; Allah’ın müminlere vaadi olan yerdir.

Huriye / Huri

Cennetteki güzel, saf kadın.

Duhân 54, Rahmân 72 – “Hûr-ı iyn” ifadesiyle geçer.

Münteha

Son nokta, en yüksek makam.

Necm 14 – “Sidretü’l-Müntehâ” — Cennet sınırındaki mukaddes ağaç.

Teslime

Teslim olmuş, huzur bulan.

“İslâm” kökünden gelir; Cennet ehlinin özelliğidir (Zuhruf 69).

Tayyibe

Hoş, güzel, temiz.

Nahl 97 – “Onu güzel (tayyibe) bir hayatla yaşatırız.”

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Asiye

Dirençli, inançlı kadın.

Kur’an’da (Tahrim 11). Firavun’un eşi; imanıyla örnek gösterilen saliha bir kadındır.

Aişe

Yaşayan, hayat dolu.

Kur’an’da geçmez; Hz. Peygamber’in eşi, “canlı, dirilik taşıyan” anlamındadır.

Amine

Güvende olan, huzurlu.

“Eman” kökü Kur’an’da geçer (Kureyş 4). “Korkudan emin olan.”

Asma

Yüce, değerli, güzel niteliklere sahip.

“İsm” (isim) kökü Kur’an’da geçer (Bakara 31). “En güzel isimler Allah’ındır.” (A‘râf 180)

Alya

Yüksek, asil, yüce.

“Yücelik” kökü Kur’an’da geçer (Tâhâ 75). “Dereceleri yüksek olan.”

Ayla

Işık halesi, parlaklık.

Kur’an’da geçmez; “nur” (ışık) kavramıyla anlamca bağlantılıdır.

Ahd

Söz, ant, bağlılık.

Kur’an’da geçer (Bakara 27). “Allah’a verilen söz.”

Afife

İffetli, namuslu.

“Afv” (arınmak, uzak durmak) kökü Kur’an’da geçer (Nur 33).

Amina

Sadık, güvenilir.

“Emanet” kavramıyla bağlantılıdır (Ahzâb 72). “Emin olan, güven veren.”

Adile

Adaletli, doğru davranan.

“Adl” (adalet) kökü Kur’an’da geçer (Nahl 90).

Aynur

Işık gözü, nur kaynağı.

“Ayn” (göz, kaynak) ve “Nur” (ışık) kelimeleri Kur’an’da sıkça geçer.

Atefe

Şefkatli, merhametli.

“Atf” (eğilmek, merhamet etmek) köküne dayanır.

Aden

Cennet bahçesi.

“Cennetü Adn” ifadesi Kur’an’da geçer (Tövbe 72). “Ebedî cennet.”

Araf

Yüksek yerler, sınır tepeleri.

Kur’an’da “A‘râf” Sûresi’nde geçer. “Cennet ve cehennem arasındaki yüksek bölge.”

Alem

Evren, bilgi sahibi.

“Âlemîn” kelimesi Kur’an’da geçer (Fâtiha 2). “Tüm yaratılmışlar.”

Arife

Bilgili, anlayışlı.

“Ma‘rifet” (bilmek) kökü Kur’an’da geçer. “İlahi bilgiden nasipli.”

Aybike

Güzel yüzlü, zarif.

Kur’an’da geçmez; “hüsün” (güzellik) kavramına yakın anlam taşır.

Ayşegül

Yaşam dolu, zarif ve sevinçli.

Kur’an’da geçmez; “Aişe” + “gül” birleşimi; zarafeti simgeler.

Ahdiyet

Sözünde duran, sadık.

“Ahd” kökünden türemiştir; “Allah’a verilen söze bağlı kalan.”

Azize

Güçlü, onurlu, sevilen.

“Aziz” kökü Kur’an’da geçer (Hud 66). “Değerli, saygın kadın.”

Amira

Lider kadın, prenses.

“Emr” (buyruk, yönetim) kökü Kur’an’da geçer (Yûsuf 67).

Asra

Çağ, dönem.

“Asr” kelimesi Kur’an’da geçer (Asr Sûresi 1). “Zaman, dönem.”

Aydın

Işık saçan, bilge.

“Nur” ve “Ziyâ” kökleri Kur’an’da geçer. “Aydınlatan, bilgili.”

Azel

Ezeli, başlangıcı olmayan.

“Ezel” kavramı Kur’an’da “kadîm” anlamında yer alır. “Başlangıcı olmayan varlık.”

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Büşra

Müjde, sevinçli haber.

Kur’an’da geçer (Yûnus 64). “Müjde, mutluluk haberi.”

Beyza

Temiz, saf, bembeyaz.

“Beyzâ” kelimesi Kur’an’da geçer (Kasas 32). “Parlayan, nur gibi kadın.”

Belkis

Sebe Melikesi (Sebe Kraliçesi).

Kur’an’da (Neml 23). Hz. Süleyman’la kıssası anlatılır.

Bedia

Eşi benzeri olmayan, güzel yaratılmış.

“Bedî‘” kökü Kur’an’da geçer (Bakara 117). “Eşi olmayan yaratıcı.”

Bahire

Parlak, ışık saçan.

“Bahr” (deniz) ve “behar” (parlamak) kökleriyle ilişkilidir.

Bahar

Mevsim, canlılık, yenilenme.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “nebat” (bitki, diriliş) kavramıyla anlamca bağlantılıdır.

Basire

Basiretli, anlayışlı, feraset sahibi.

“Basîra” kelimesi Kur’an’da geçer (Yûsuf 108). “Gönül gözü açık.”

Bediah

Hayret verici güzellik.

“Bedî‘” kökü Kur’an’da geçer; Allah’ın isimlerinden biridir.

Berna

Genç, taze, zarif.

Kur’an’da geçmez ama “neşet” (yetişmek) anlamına yakın bir kavramdır.

Berra

Hayırlı, erdemli kadın.

“Birr” (iyilik) kökü Kur’an’da geçer (Bakara 177). “Doğru, temiz kalpli.”

Berrak

Parlak, saf, temiz.

“Berr” (iyilik, dürüstlük) kökü Kur’an’da geçer.

Barika

Parlayan, ışıldayan.

“Berk” (şimşek) kökü Kur’an’da geçer (Bakara 19). “Parıltı, ışıltı.”

Beyzanur

Aydınlık, saf nur.

“Beyza” (beyaz) ve “nur” (ışık) kelimelerinin birleşimi.

Bilge

Akıllı, anlayışlı, derin düşünen.

Kur’an’da doğrudan geçmez ama “hikmet” (bilgelik) kavramıyla eş anlamlıdır.

Basma

Tebessüm, gülümseme.

“Basma” Kur’an’da geçmez ama “beşşere” (müjdelemek, sevinmek) köküyle anlamca bağlantılıdır.

Bediahan

Zarif ve asil güzellik.

“Bedî‘” kökünden türetilmiştir; “olağanüstü güzel.”

Beyzanur

Saf ışık, berrak nur.

Kur’an’da geçen iki kökten türetilmiş birleşik isimdir.

Bedia

Eşi benzeri olmayan güzellik.

“Bedî‘” Allah’ın isimlerindendir (En‘âm 101).

Berriye

İyi kadın, hayırlı kişi.

“Birr” kökü Kur’an’da sıkça geçer; “iyilik yapan.”

Bikra

İlk, el değmemiş.

Kur’an’da geçer (Vâkıa 36). “Bakire, yeni yaratılmış.”

Bint

Kız evlat.

“Bint” kelimesi Kur’an’da dolaylı biçimde geçer (Tahrim 11, Nisâ 11).

Bediah

Olağanüstü yaratılmış.

“Bedî‘” köküyle aynı anlamda, “eşsiz güzellik.”

Burcu

Güzel koku, hoş esinti.

Kur’an’da geçmez; “rayhan” (güzel koku) kavramıyla benzer.

Beriya

Masum, günahsız.

“Berî’” kökü Kur’an’da geçer (Tevbe 3). “Temiz, günahsız.”

Bediah

Mükemmel yaratılmış, özel.

“Bedî‘” kökünden; Allah’ın yaratma sıfatını temsil eder.

Bade

Aşk, sevgi, içtenlik.

Kur’an’da geçmez; tasavvufta “aşkın içimi” anlamında kullanılır.

Büşranur

Müjde, ışık.

“Büşra” (müjde) ve “nur” (ışık) kelimelerinin birleşimi.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Cennet

Cennetin kendisi, sonsuz huzur.

Kur’an’da çok sık geçer (Bakara 25). “Ebedî mutluluk yurdu.”

Cemile

Güzel, zarif, hoş ahlâklı.

“Cemâl” kökü Kur’an’da geçer (Rahmân 78). “Güzellik sahibi.”

Cihan

Dünya, âlem.

“Dünya” kavramı Kur’an’da sıkça geçer (Bakara 85). “Evren, hayat sahası.”

Ceyda

Uzun boylu, zarif kadın.

Kur’an’da geçmez; fakat “husn” (güzellik) kavramına anlamca yakındır.

Ceylan

İnce, zarif, narin.

Kur’an’da geçmez ama “rahmet” (merhamet) ve zarafet sembolüdür.

Cevriye

Nazik, zarif kadın.

“Cevr” (sabır ve dayanıklılık) kavramıyla anlamca benzer.

Cevahir

Değerli taşlar, mücevherler.

“Zînet” (süs) kavramı Kur’an’da geçer (A‘râf 31). “Süslenmiş güzellikler.”

Cevza

İkizler, denge.

Kur’an’da geçmez; “tevâzun” (denge) kavramıyla yakın anlam taşır.

Cevriye

Sabrı ve asaletiyle bilinen kadın.

Kur’an’da geçmez; Arapça kökenli olup “zarif, asil” anlamındadır.

Cemre

Isı, sıcaklık, ateş kıvılcımı.

Kur’an’da doğrudan geçmez ama “nar” (ateş) kelimesi sıkça geçer.

Cevheran

Değerli, kıymetli.

“Cevher” kökünden; “özünde saf ve asil olan.”

Cahide

Çabalayan, emek veren.

“Cihad” kökü Kur’an’da geçer (Ankebût 6). “Gayret eden, mücadeleci.”

Cevrîn

İnce ruhlu, nazik.

Kur’an’da geçmez; Arapça kökenli, “zarif davranışlı.”

Ceylin

Cennet kapısı anlamında.

“Ceylin” kelimesi “Cilvân” kökünden türetilmiş olup, “cennet güzelliği” anlamındadır.

Cemre

Baharın gelişini müjdeleyen sıcaklık.

Kur’an’da geçmez; ancak “rahmet” ve “yenilenme” sembolüdür.

Cahide

Mücadele eden, güçlü kadın.

“Cihad” kökünden gelir; Kur’an’da “gayret eden” anlamında kullanılır.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Ebrar

Çok hayırlı, iyilikte ileri olan

Kur’an’da “ebrâr” geçer (ör. Mutaffifîn 22, İnfitâr 13); TR’de kız ismi olarak sık kullanılır.

Elif

Arap alfabesinin ilk harfi; birliği/tevhidi sembolize eder

“Elif-Lâm-Mîm” gibi mukattaa harfleri birçok sûrenin başında yer alır; isim olarak zarafet çağrışımı taşır.

Ecrin

Mükâfat, karşılık

Kur’an’da “ecir/ücret” çok geçer; Ecrin modern türevdir, kökü Kur’anîdir.

Eman

Güven, emniyet

“Eman/emin” kökü Kur’an’da geçer (ör. Kureyş 4; Tin 3 “belde-i emin”).

Emine

Güvenilir, emin

“Emin” kökü Kur’an’da geçer; Amine varyantının E ile yazımıdır.

Esma

İsimler; yüce nitelikler

“İsm/Esma” kökü Kur’an’da geçer (Bakara 31; A‘râf 180 “En Güzel İsimler”). (A harfinde “Asma” olarak da verilmişti.)

Enise

Yakın, candan dost

“Üns/ünsiyet” kökü Kur’an’da tematik olarak yer alır; Enise yaygın kadın ismidir.

Esra

Gece yolculuğu; hızla yürümek

İsra Sûresi’ndeki “gece yürütme” olayına atıfla  Esra şeklinde kullanılır; kökü Kur’anîdir.

Eslem

Daha selim/sağlam; teslim olan

“Esleme” fiili Kur’an’da sıkça geçer (“yüzünü Allah’a teslim eden”); isimleşmiş formudur.

Ecrinur

Mükâfatın nuru

“Ecir + nur” birleşik, modern; iki kök de Kur’an’da geçer.

Elvan

Renkler, türlü türlü

Kur’an’da “elbânun/elvân” bağlamında “çeşit çeşit renkler” geçer (ör. Nahl 69); isimleşmiş hâli Türkçede yaygındır.

Ezel

Başlangıcı olmayan

“Ezel” kelimesi lafzen geçmez; ebediyet/öncesizlik kavramı teolojik içerikte kullanılır; isim modern Türkçedir.

Ecriye

Mükâfatlandırılmış

“Ecir” kökünden modern türetim; kökü Kur’anîdir, isim modern.

Eslim

En selim, en sağlam

“Selim kalp” (Şuarâ 89) temasına dayanır; modern isim formudur.

Eminnur

Güvenin nuru

“Emin” ve “nur” kökleri Kur’an’da geçer; birleşik modern isimdir.

Ebrârâ

Çok hayırlılar (çoğul vurgulu)

“Ebrâr” köküne dayanır; isim olarak modern/ender kullanılır.

Esile

Saf, asil; “akşam-vakit” çağrışımı

“Asîl/asil” kelimesi Kur’an’da (ör. Ahzâb 42) geçer; Esile modern türevdir.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Fatıma

Sütten kesen, arınmış, temiz kadın.

Kur’an’da doğrudan geçmez; Hz. Peygamber’in kızı “Fatıma-tü’z-Zehra” olarak bilinir. İsmin kökü “fetm” (ayırmak) Kur’an’da yer alır.

Feyza

Bereket, taşan bolluk.

“Feyz” (bolluk) anlamı “fazl” kökünden gelir; Kur’an’da (Nahl 30) geçer.

Feride

Eşi benzeri olmayan, tek.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “Vahid” (tek) kavramıyla anlamca benzerdir.

Feray

Aydınlık, sevinç, mutluluk.

“Ferh” (sevinmek) kökü Kur’an’da geçer (Yûnus 58). “Sevinç, ferahlık.”

Ferah

Huzur, iç açan sevinç.

“Ferah” kelimesi Kur’an’da geçer (Tevbe 81). “İç huzuru, genişlik.”

Fidan

Genç ağaç, yeni hayat.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “nebat” (bitki) kavramıyla benzer anlam taşır.

Firdevs

Cennetin en yüksek derecesi.

Kur’an’da geçer (Kehf 107, Mü’minûn 11). “Firdevs Cenneti” Allah’a yakınlık makamıdır.

Feyza

Taşan sevinç, bereket.

“Fazl” (bolluk) köküyle anlamca bağlantılıdır; Kur’anî kökenlidir.

Fariye

Sevinçli, neşeli kadın.

“Ferh” kökü Kur’an’da geçer; türev isimdir.

Ferhan

Mutlu, sevinçli.

“Ferh” kökü Kur’an’da geçer (Rum 4). “Sevinen, huzurlu.”

Fevziye

Başarılı, kurtuluşa eren.

“Fevz” kökü Kur’an’da geçer (Ahzâb 71). “Büyük başarı, zafer.”

Füruğ

Işık, aydınlık.

“Nur” kavramıyla anlamca bağlantılı; Farsça kökenli ama Kur’anî anlam taşır.

Feda

Kendini adamak, karşılıksız vermek.

“Fedâ” kelimesi Kur’an’da geçmez ama “infak” (vermek) kavramına yakın anlamdadır.

Fikriye

Düşünen, anlayışlı kadın.

“Fikr” (düşünce) kökü Kur’an’da geçer (Âl-i İmrân 191). “Tefekkür eden.”

Fıtnat

Zeka, kavrayış, anlayış.

“Fitne” kökünden gelir, Kur’an’da geçer (Ankebût 2). Burada olumsuz değil, “imtihan” anlamındadır.

Feyruze

Değerli taş, zafer sembolü.

Kur’an’da geçmez; anlam olarak “fevz” (zafer) kavramına benzer.

Feruze

Mavi değerli taş, temiz kalpli.

Kur’an’da geçmez; ancak “nur” ve “saflık” temasıyla uyumludur.

Fennur

Aydınlık, bilgili.

“Nur” (ışık) kelimesinden türemiştir; birleşik modern isimdir.

Füsun

Büyüleyici güzellik, cazibe.

Kur’an’da doğrudan geçmez; anlamca “cemal” kavramına yakındır.

Fahriye

Övünç kaynağı, onurlu.

“Fahr” (övgü) kökü Kur’an’da geçer (Nisâ 36). “Onur duyan kadın.”

Fazilet

Erdem, iyilik, ahlak üstünlüğü.

“Fazl” kökü Kur’an’da çok geçer (Nur 21). “Erdemli, üstün kadın.”

Fadime

Sütten kesen, temiz.

“Fatıma” isminin varyantıdır; Kur’an’da geçmez, anlamı aynıdır.

Fidye

Kurtuluş karşılığı verilen şey.

Kur’an’da geçer (Bakara 196, Mücâdele 3).

Fariye

Neşeli, huzurlu.

“Ferh” (sevinmek) kökünden gelir.

Feyzan

Taşan bereket.

“Feyz” kavramından gelir; Kur’anî kökenlidir.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Gülistan

Gül bahçesi, güzellik mekânı.

Kur’an’da geçmez; ancak “cennet bahçesi” anlamındaki “Riyâz” ve “Cennetü Adn” kavramlarına benzer.

Gülay

Gül gibi güzel, ay gibi parlak.

Kur’an’da geçmez; “nur” (ışık) ve “hüsün” (güzellik) temalarına dayanır.

Gülnaz

Zarif, güzel, incelikli.

Kur’an’da geçmez; “latif” (zarif) kavramıyla anlamca benzerdir.

Gülsüm

Gül yüzlü, güzel.

“Külsüm” Arapça kökenli olup Hz. Peygamber’in kızı Ümmü Gülsüm’den gelir; dolaylı Kur’anî bağlantısı vardır.

Gülnisa

Kadınların güzeli, zarif.

“Nisâ” (kadınlar) kelimesi Kur’an’da geçer (Nisâ 1). “Gül” ile birleşim modern Türkçedir.

Gülbahar

Bahar gibi taze, zarif.

Kur’an’da doğrudan geçmez; ancak “nebat” (bitki) kavramına anlamca yakın.

Gülcan

Sevecen, gönlü güzel.

Kur’an’da geçmez; “kalp” (kalb) ve “rahmet” temalarıyla anlamca benzer.

Gülten

Yumuşak, ince yapılı kadın.

Kur’an’da geçmez; anlam olarak “latif” (nazik) kavramına benzer.

Gülşen

Çiçek bahçesi.

Kur’an’da geçmez; ancak “cennet bahçeleri” anlamındaki “Riyâz” kelimesiyle benzer.

Gülaydın

Aydınlık yüzlü, huzurlu.

“Nur” (ışık) kavramından türemiş anlam taşır; Kur’anî kavramsal kök.

Gülseren

Çiçek gibi açan, güzelleşen.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “neşet” (yetişmek) kavramına anlamca benzer.

Gülaynur

Ay gibi ışık saçan.

“Nur” kökü Kur’an’da geçer (Nur 35); birleşik modern isimdir.

Gülizar

Güzel yüzlü, zarif.

Kur’an’da geçmez; Farsça kökenli, “hüsün” temasıyla bağlantılı.

Gülperi

Güzel, masum, zarif.

Kur’an’da geçmez; halk kökenli isimdir ama anlamca “iffet, güzellik” kavramlarıyla benzer.

Gülruh

Gül yüzlü, saf kalpli.

Kur’an’da geçmez; “nur” ve “temizlik” kavramlarıyla bağlantılıdır.

Gülizar

Gül yanaklı, zarif.

Kur’an’da geçmez; Farsça kökenli ama “cemal” anlamına yakındır.

Gülsena

Gül gibi övülmüş, değerli.

“Sena” (övgü) kökü Kur’an’da geçer (Nur 43). “Övgüye layık.”

Gültenaz

Gül gibi zarif, nazlı.

Kur’an’da geçmez; anlamca “latif” (ince ruhlu) kavramına yakındır.

Gülendam

Gül bedenli, zarif.

Kur’an’da geçmez; Farsça kökenli, “zarafet” teması taşır.

Gülistan

Cennet bahçesi anlamında kullanılır.

“Cennetü Adn” (sonsuz bahçeler) Kur’an’da geçer; anlamca benzerdir.

Gülyüz

Aydınlık yüzlü.

“Nur” köküyle anlamca bağlantılı.

Gülfidan

Genç, zarif, taze.

Kur’an’da geçmez; “nebat” (bitki) temasıyla benzer.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Dayanak

Hamide

Şükreden, öven, Allah’a hamd eden.

“Hamd” kökü Kur’an’da sıkça geçer (Fâtiha 2 – “Elhamdü lillahi rabbil alemin”).

Halime

Yumuşak huylu, sabırlı.

“Hilm” (yumuşaklık) kökü Kur’an’da geçer (Tevbe 114).

Hidayet

Doğru yol, Allah’ın rehberliği.

“Hüdâ” kelimesi Kur’an’da geçer (Bakara 2 – “Hudâ lil-müttakîn”).

Hüda

Yol gösterici, doğru yol.

Aynı “Hüdâ” kökünden; Kur’an’da doğrudan geçer (Bakara 159, Nahl 9).

Huriye (Huri)

Cennet güzeli, saf kadın.

“Hurun ‘în” ifadesi Kur’an’da geçer (Vâkıa 22, Duhân 54).

Hayat

Yaşam, canlılık.

“Hayat” kelimesi Kur’an’da sıkça geçer (Bakara 179 – “Ve lekum fi’l-kısâsi hayâtün”).

Hüsna

En güzel, çok güzel.

“El-Esmaül Hüsna” (A‘râf 180) – “Allah’ın en güzel isimleri.”

Hamiye

Sıcak, kızgın (ateş anlamında).

“Nârun Hâmiyeh” (Tûr 24) – “Kızgın bir ateş.”

Hamiyet

Koruma, gayret, bağlılık.

“Hamiyyetü’l-câhiliyye” (Fetih 26) – “Cahiliye taassubu.”

Hannan

Merhametli, şefkatli.

“Hannanen min ledünna” (Meryem 13) – Hz. Yahya için kullanılır.

Hasna

Güzel, iyi huylu.

“Hasene” kökü Kur’an’da geçer (Bakara 201 – “Haseneten fi’d-dünyâ”).

Hafize

Koruyan, muhafaza eden.

“Hıfz” kökü Kur’an’da geçer (Yusuf 55 – “İnni hafîzun alîm”).

Hazen

Hüzün, keder.

“Yahzenûn” fiili Kur’an’da çok geçer (Bakara 62 – “Lâ havfun aleyhim ve lâ hum yahzenûn”).

Hacer

Taş.

“Hacer” kelimesi Kur’an’da taş anlamında geçer (Bakara 60 – “Fe’nfecerat minhu isneta aşrete aynâ”).

Halide

Sonsuz, kalıcı.

“Hâlidîn” (ebedî kalanlar) Kur’an’da geçer (Bakara 25). “Halide” bu kökten türetilmiştir.

İsim

Kur’an Kaynağı

Ayet / Sûre

İkra (Ikra)

“Oku” emri.

Alak 1

İmran (Imran)

Hz. Meryem’in babası, “Âl-i İmrân” Sûresi.

Âl-i İmrân 33–35

İrem (Irem)

“Sütunlar sahibi İrem.”

Fecr 7

Irmak (Nehir)

“Altından ırmaklar akan cennetler.”

Muhammed 15, Bakara 25

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Kevser

Cennetteki bereket ırmağı; bolluk ve iyilik.

Kevser Sûresi 1. ayet – “Şüphesiz biz sana Kevser’i verdik.” Kur’an’da hem sûre hem kavram olarak geçer.

Kader

Ölçü, takdir, alın yazısı.

Kamer 49 – “Her şeyi bir kader ile yarattık.” “Kader” ve “takdir” kökleri Kur’an’da sıkça geçer.

Kübra

En büyük, çok yüce.

Nâziât 34 – “O büyük felaket geldiğinde (et-tâmmetü’l-kübrâ).” “Kübrâ” Arapça süperlatif formudur.

Karye

Köy, yerleşim yeri, toplum.

Yâsin 13, Kehf 77 – “O karye halkına örnek ver.” Cennet veya şehir halklarını ifade eder.

Kerime

Cömert, asil, onurlu kadın.

“El-Kerîm” Allah’ın isimlerindendir (İnfitar 6). Kadın ismi olarak “asil, değerli” anlamındadır.

Kıymet

Değer, şeref, kıymetli olma.

Kadr Sûresi 1 – “Biz onu Kadir gecesinde indirdik.” “Kadr” kökünden türetilmiştir; “değerli olan” anlamını taşır.

Kadem

Önde gelen, adım, bereket.

Yâsîn 12 – “Onların önden gönderdiklerini (kadem) yazarız.” Kök anlamı Kur’an’da geçer, isim olarak kullanılmaz.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Leyla

Gece, huzur, dinginlik.

“Leyl” (gece) kökü Kur’an’da sıkça geçer (Leyl Sûresi 1 – “Geceye andolsun”). “Leyla” bu kökten türemiştir.

Leyal

Geceler.

“Leyl” kelimesinin çoğul formudur; Kur’an’da kökü geçer (Duha 2, Leyl 1). “Geceler, sükûnet zamanı.”

Lina

Hurma fidesi, yumuşak kalpli.

Haşr 5 – “Hurma ağaçlarından (lineten) kestikleriniz...” Kur’an’da doğrudan geçer.

Latife

Zarif, ince, yumuşak huylu.

“El-Latîf” Allah’ın isimlerindendir (Şûrâ 19). “Zarif, anlayışlı kadın.”

Lütfiye

Lütufkâr, merhametli.

“Lütf” kökü Kur’an’da geçer (Yusuf 100 – “Rabbim dilediğine lütfeder.”).

Lübna

Akıl, bilgelik, öz.

“Ulûl-elbâb” (akıl sahipleri) ifadesindeki “lubb” kökünden gelir (Bakara 179).

Lamees / Lamis

Dokunulacak kadar yumuşak, zarif.

“Lems” (dokunmak) kökü Kur’an’da geçer (Nisâ 43 – “Evlenmedikçe kadınlara dokunmayın.”).

Lema

Parıltı, ışık.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “nur” (ışık) kavramıyla anlamca bağlantılıdır.

Lamia

Parlayan, ışık saçan.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “ziyâ” (parlaklık) kavramına anlamca yakındır.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Meryem

İffetli, ibadet eden kadın.

Meryem Sûresi – Kur’an’da hem sûre adı hem şahıs olarak geçer. Hz. İsa’nın annesi.

Melek

Allah’ın emrini yerine getiren nurdan varlık.

Kur’an’da çok sık geçer (Bakara 30, Tahrim 6). “Temizlik ve itaat” sembolüdür.

Mümin

İnanan, iman eden.

“El-Mü’min” Allah’ın isimlerindendir (Haşr 23). Kadın ismi olarak “inançlı, güvenilir.”

Mübarek

Bereketli, kutsal.

Kur’an’da sıkça geçer (Sad 29, Nûr 35). “Hayır ve bereket kaynağı.”

Mahira

Usta, becerikli, yetenekli.

Kur’an’da doğrudan geçmez; kökü “maharet” (yetenek) kavramına dayanır.

Münire

Aydınlık, ışık saçan.

“Nur” kökü Kur’an’da geçer (Nur 35). “Işık yayan, parlayan.”

Meymune

Uğurlu, hayırlı.

“Yümn” (bereket, uğur) kökünden gelir; Kur’an’da doğrudan geçmez ama kökü geçer.

Merhamet

Acıma, şefkat.

“Rahmet” kelimesi Kur’an’da yüzlerce kez geçer (A’râf 156). “Şefkatli kadın.”

Mevhibe

Bağış, hediye, lütuf.

“Vehb” kökü Kur’an’da geçer (Âl-i İmrân 8 – “Bize katından bir rahmet bağışla”).

Mahbube

Sevilen, sevgili.

“Hubb” (sevgi) kökü Kur’an’da geçer (Bakara 165). “Sevilen, değer verilen.”

Münevver

Nurlanmış, aydınlanmış.

“Nur” kökünden gelir; Kur’an’da doğrudan geçmez, anlamca Kur’anîdir.

Maide

Sofra, nimet sofrası.

Mâide Sûresi 112 – “Bize gökten bir sofra indir.” Kur’an’da doğrudan geçer.

Merve

Mekke’deki iki kutsal tepenin biri.

Bakara 158 – “Safa ile Merve Allah’ın sembollerindendir.” Kur’an’da doğrudan geçer.

Meysa

Nazlı yürüyen, zarif.

Kur’an’da geçmez; anlamca “zarafet” temasına yakındır.

Müjde

Sevinçli haber.

“Buşrâ” kelimesi Kur’an’da sıkça geçer (Yûnus 64). “Sevinç, mutluluk haberi.”

Mübeşşire

Müjde getiren.

“Beşşer” kökü Kur’an’da geçer (Hûd 69). “İyi haber veren kadın.”

Müzeyyen

Süslenmiş, güzelleştirilmiş.

“Zeyyen” kökü Kur’an’da geçer (Nahl 8). “Süslenmiş, zarif.”

Mükrime

Cömert, onurlu.

“El-Kerîm” kökünden gelir (İnfitar 6). “Asil, değerli kadın.”

Munise

Dost, samimi, içten.

“Üns” (dostluk) kökü Kur’an’da geçer (Nûr 37). “Candan dost, sıcak kalpli.”

Mahsume

Günahlardan korunmuş.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “ismet” (korunmuşluk) kavramıyla bağlantılıdır.

Mehira

Akıllı, bilgili, yetenekli.

Kur’an’da geçmez; anlamca “hikmet” (bilgelik) kavramına yakındır.

Müstehine

İffetli, onurlu.

“İstiğna” (kanaatkâr olma) kökü Kur’an’da geçer (Leyl 8).

Münteha

Son, nihayet, son nokta.

Necm 14 – “Sidretü’l-Müntehâ (Son sınır ağacı)” ifadesiyle geçer.

Meva

Barınak, sığınak.

Nâziât 41 – “Cennet onun barınağıdır (me’vâ).” Kur’an’da doğrudan geçer.

Mislina

Benzer, eşdeğer.

“Misl” (benzerlik) kökü Kur’an’da geçer (Bakara 194).

Müteyeme

Âşık, sevgiliye bağlanmış.

Kur’an’da geçmez; Arapça “teyemmüm” köküyle karıştırılmamalıdır.

Münire

Işık saçan, parlayan.

“Nur” kökünden; Kur’an’da “münevver” anlamında geçer (Ahzâb 46 – “Sirâcen münîrâ”).

Mükerreme

Onurlandırılmış, değerli.

“Kerem” kökü Kur’an’da geçer (İsrâ 70). “İnsanı şerefli kıldık.”

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Nisa

Kadınlar, kadın cinsi.

Nisâ Sûresi – Kur’an’da sûre adıdır. “Kadınlar” anlamına gelir.

Nur

Işık, aydınlık.

Nur Sûresi 35 – “Allah göklerin ve yerin nurudur.” En bilinen Kur’anî isimlerden biridir.

Nuriye

Işık saçan, aydınlık.

“Nur” kökünden gelir; “nurlu kadın.”

Nimet

Lütuf, bağış, ihsan.

Kur’an’da sıkça geçer (Rahmân 13 – “Rabbinizin hangi nimetlerini yalanlarsınız?”).

Nail

Ulaşan, kavuşan.

“Nâl” kökü Kur’an’da geçer (Hac 37 – “Allah’a ancak sizin takvânız ulaşır.”). Kadın ismi olarak “ulaşan.”

Nefise

Değerli, kıymetli.

“Nefs” kökü Kur’an’da geçer (Şems 7). “Nefis, ruh, öz” anlamında.

Naciye

Kurtulan, selamete eren.

“Necât” kökü Kur’an’da geçer (Gâfir 41). “Kurtuluş bulan.”

Necla

Kurtulmuş, başarıya ulaşmış.

“Necât” kökünden türemiştir; Kur’an’da “necat” kelimesi geçer (Saffât 76).

Nasibe

Pay, nasip, kısmet.

“Nasîb” kökü Kur’an’da geçer (Nisâ 7 – “Erkeğin ve kadının nasibi vardır.”).

Nesibe

Pay, hisse.

Aynı “nasib” kökünden gelir; kadın ismi olarak kullanılır.

Nida

Sesleniş, çağrı.

Meryem 3, Tâhâ 11 – “Rabbi ona gizli bir nida ile seslendi.” Kur’an’da doğrudan geçer.

Nazife

Temiz, arınmış.

“Nezâfe” (temizlik) anlamı “tathîr” kavramıyla Kur’an’da bağlantılıdır (Ahzâb 33).

Nimetullah

Allah’ın nimeti.

“Nimet” + “Allah” birleşimidir; Kur’an’da “ni’metullâh” ifadesi geçer (Maide 7).

Nahla

Hurma ağacı, bereket sembolü.

“Nahl” (Bal arısı) sûresi adı olarak Kur’an’da geçer. “Bereket ve üretkenlik.”

Naile

Veren, bağışlayan, ulaşan.

“Nâl” (erişmek) kökü Kur’an’da geçer; “erişen, nasiplenen.”

Nazife

Temiz, pak, arınmış.

“Tathîr” (temizleme) kavramına benzer (Ahzâb 33).

Nesibe

Pay, kısmet.

“Nasîb” kökünden; Kur’an’da doğrudan geçer (Nisâ 7).

Nehar

Gündüz, aydınlık vakit.

Kur’an’da sıkça geçer (Leyl 2 – “Gündüze andolsun”).

Nebile

Soylu, seçkin.

“Nebi” (peygamber) kökünden gelir; “şerefli kadın.”

Nurefşan

Işık saçan, aydınlatan.

“Nur” kökünden birleşik modern isimdir.

Neslihan

Soylu nesil, asil.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “nesl” (soy) kökü Kur’an’da geçer (Furkan 54).

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Bağlantı / Açıklama

Pakize

Temiz, saf, arınmış.

Kur’an’da doğrudan geçmez; ancak “tathîr” (temizleme) kavramına anlamca yakındır (Ahzâb 33 – “Allah sizden günahı gidermek ve sizi tertemiz yapmak ister.”).

Pelin

Şifalı bitki türü.

Kur’an’da geçmez; “şifa” (iyileştirme) kavramıyla bağlantılı (Nahl 69 – “Balda insanlar için şifa vardır.”).

Pınar

Su kaynağı, bereket.

Kur’an’da geçmez; ama “ayn” (pınar, kaynak) kelimesi çok geçer (Hicr 45 – “Cennetlerde pınarlar.”).

Perihan

Asil kadın, hanım.

Kur’an’da geçmez; ancak “kerime” (soylu, değerli) kavramına anlamca yakın.

Peyker

Güzel yüzlü, zarif.

Kur’an’da geçmez; anlamca “cemal” (güzellik) kavramıyla ilişkilidir (Rahmân 78).

Pervin

Ülker yıldızı, yıldız topluluğu.

Kur’an’da doğrudan geçmez; ama “necm” (yıldız) kelimesi Kur’an’da geçer (Necm 1 – “Yıldıza andolsun.”).

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Durumu / Açıklama

Rahime

Merhametli, şefkatli.

“Rahmet” kökü Kur’an’da geçer (A’râf 156). “El-Rahîm” Allah’ın isimlerindendir.

Rahmet

Merhamet, bağış, şefkat.

Kur’an’da sıkça geçer (Yûnus 58 – “Allah’ın rahmetiyle sevinin.”).

Rıdvan

Allah’ın rızası, hoşnutluk.

Tevbe 72 – “Allah’ın rızası en büyük mutluluktur.” Doğrudan Kur’an’da geçer.

Raziye

Razı olan, hoşnut.

Fecr 28 – “Ey huzura ermiş nefis! Rabbinden razı olarak dön.” (Râdıyeten mardıyye).

Radiyye

Hoşnut olan, memnun.

Aynı şekilde Fecr 28’de geçer; “razı olmuş kadın.”

Reyhan

Güzel koku, cennet bitkisi.

Rahmân 12, Vâkıa 89 – “Rayhân” kelimesi Kur’an’da geçer. Cennet nimetlerinden biridir.

Refia

Yüce, yüksek.

Yusuf 100 – “Onları tahtın üzerine yükseltti.” “Ref‘a” kökünden gelir.

Riham

İnce yağmur, rahmet sembolü.

“Rih” (rüzgâr) kökü Kur’an’da geçer (Câsiye 5). Zarafet ve rahmet anlamındadır.

Rukiye

Yükselen, yücelen.

“Ruku” kökünden gelir; Kur’an’da “rükû edin” (Bakara 43) emri geçer.

Ravza

Yeşil, suyu bol bahçe, cennet bahçesi.

Kur’an’da doğrudan geçmez; ancak “riyâz” (bahçeler) kavramıyla bağlantılıdır (Rahmân 48).

Rana

Göze hoş gelen, zarif.

Kur’an’da geçmez; ancak anlamca “cemal” (güzellik) temasına yakındır.

Raiha

Güzel koku, hoş rayiha.

“Rayhân” kökü Kur’an’da geçer; “koku, nimet” anlamında.

Radife

Arkasından gelen, takip eden.

Kur’an’da geçmez; ancak “teb’a” (izlemek, uymak) köküyle anlamca benzer.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Safiye

Temiz, arınmış, seçilmiş.

“Safâ” kökü Kur’an’da geçer (Bakara 158 – “Safa ve Merve Allah’ın sembollerindendir.”). “Safiye” bu kökten türemiştir.

Selma

Huzurlu, selamette olan.

“Selâm” kökü Kur’an’da geçer (Yâsîn 58 – “Selâm size.”). “Selma” bu kökten türemiştir.

Sena

Övgü, yüceltme.

“Sena” (övgü) anlamı “hamd” kavramına benzer; Kur’an’da “tesbih” ve “hamd” ifadeleriyle bağlantılı (İsrâ 44).

Sema

Gökyüzü.

“Semâ” kelimesi Kur’an’da çok geçer (Bakara 22 – “Göğü sizin için bina etti.”). Doğrudan Kur’an’da yer alır.

Sevde

Esmer, asil kadın.

Kur’an’da geçmez ama Hz. Peygamber’in eşinin adıdır: Sevde bint Zem’a. Tarihî ve İslâmî bir isimdir.

Süreyya

Ülker yıldızı, parlak yıldız kümesi.

“Nejm” (yıldız) kökü Kur’an’da geçer (Necm 1). “Süreyya” bu kökten türemiştir.

Sabrine / Sabire

Sabreden, dayanıklı.

“Sabr” kökü Kur’an’da yüzlerce kez geçer (Bakara 153 – “Sabır ve namazla yardım isteyin.”).

Saliha

İyi, doğru, dürüst kadın.

“Salih” kökü Kur’an’da geçer (Nisâ 69 – “Salihlerle beraber olun.”).

Saide

Mutlu, bahtiyar.

“Suad” kökünden; “seadet” (mutluluk) Kur’an’da geçer (Hûd 105 – “Saîd olan cennettedir.”).

Sabiha

Güzel, zarif.

“Sabah” (sabah vakti) kökü Kur’an’da geçer (Tekvîr 18). “Aydınlık yüzlü.”

Sadiye

Doğru, dürüst.

“Sıdk” (doğruluk) kökü Kur’an’da geçer (Meryem 41 – “O, sıddîk biriydi.”).

Süeda

Cennetlik kadınlar, mutlu olanlar.

“Suad” kökü Kur’an’da geçer (Hûd 105). “Saadet”le aynı kökten.

Seher

Gün doğmadan önceki vakit.

Kur’an’da geçer (Âl-i İmrân 17 – “Seher vakitlerinde bağışlanma dilerlerdi.”).

Sühra / Suhra

Küçük, nazik.

Kur’an’da geçmez ama “sugra” (küçük) kelimesi geçer (Tevbe 102).

Sümeyye

Yüce, asil.

Kur’an’da doğrudan geçmez ama kökü “semâ” (yükseklik) kavramına dayanır. İlk Müslüman kadın şehididir.

Sena Nur

Övgü ve nur anlamında.

“Sena” (övgü) ve “Nur” (ışık) kökleri Kur’an’da geçer. Modern birleşik isimdir.

Sahra

Çöl, geniş alan.

Kur’an’da geçmez; “ard” (yeryüzü) kavramına anlamca yakındır.

Sude

Kutsal su, bereket.

“Ayn” (pınar) köküyle anlamca ilişkilidir.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Şifa

Şifa, iyileşme, rahmet.

İsrâ 82 – “Kur’an müminler için şifa ve rahmettir.” Doğrudan Kur’an’da geçer.

Şüheda / Şehide

Tanık olan, şahit.

“Şehid” kökü Kur’an’da çok geçer (Bakara 143 – “Sizi şahit bir ümmet yaptık.”). “Şüheda” çoğul hâlidir.

Şükran

Minnet, teşekkür.

“Şükr” kökü Kur’an’da sıkça geçer (İbrahim 7 – “Şükrederseniz artırırım.”).

Şadiye

Neşeli, sevinçli.

Kur’an’da geçmez; anlamca “farah” (sevinç) kavramına benzer (Rum 4).

Şevval

Hicrî aylardan biri, yükselme ayı.

Kur’an’da geçmez; ama İslamî bir terimdir, “yükselme” anlamı taşır.

Şükranur

Şükran ve nur kelimelerinden birleşik isim.

Her iki kök de Kur’an’da geçer: “Şükr” (İbrahim 7), “Nur” (Nur 35).

Şirin

Tatlı, sevimli.

Kur’an’da geçmez; Farsça kökenli, anlamca “rahmet” (merhamet) kavramıyla benzer.

Şifa Nur

İyileştirici ışık, rahmet nuru.

“Şifa” ve “Nur” kavramlarının birleşimi, her ikisi de Kur’an’da geçer (İsrâ 82, Nur 35).

Şehra / Şehrazat

Geniş şehirli, hikâye anlatıcısı.

Kur’an’da geçmez; Farsça kökenlidir. “Şehr” (ay) kökü Kur’an’da geçer (Bakara 185 – “Ramazan ayı.”).

Şahide

Tanık, şahit olan kadın.

“Şehid” kökünden gelir (Bakara 143). Kadın formu olarak anlamca Kur’anîdir.

Şakire

Şükreden, minnettar.

Fatır 30 – “Allah şâkirdir, bilendir.” “Şâkire” kadın formudur.

Şemse / Şemsiye

Güneşle ilgili, parlayan.

“Şems” kökünden türemiştir; Kur’an’da “Şems Sûresi” olarak geçer.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Tahire

Temiz, günahsız, arınmış kadın.

“Tathîr” (temizleme) kökü Kur’an’da geçer (Ahzâb 33 – “Allah sizi tertemiz yapmak ister.”).

Tevhide

Allah’ın birliğine inanan kadın.

“Tevhid” kavramı Kur’an’ın özüdür; doğrudan isim olarak geçmez ama kökü “vahhade” (birlemek) Kur’an’da vardır.

Tevbe

Pişmanlık, dönüş, af dileme.

Tevbe Sûresi – Kur’an’da sûre adıdır; “tövbe etmek, Allah’a yönelmek.”

Tuba

Cennet ağacı, hayır kaynağı.

Ra‘d 29 – “Tûbâ (mutluluk) onlara ve güzel akıbete sahip olanlara.” Kur’an’da doğrudan geçer.

Teymene

Uğurlu, bereketli.

“Yemin” (sağ, bereketli yön) kökünden gelir; Kur’an’da geçer (Kehf 17).

Tenzile

İndirilmiş, kutsal.

“Tenzîl” (indiriliş) kelimesi Kur’an’da geçer (Şuarâ 192 – “Bu, âlemlerin Rabbi’nin tenzîlidir.”).

Teslime

Teslim olan, Allah’a yönelen.

“İslam” (teslimiyet) kökü Kur’an’da sıkça geçer. “Teslime” bu kökten türetilmiştir.

Tuğba / Tuba Nur

Cennet ağacı, güzellik ve nur.

“Tuba” kelimesi Kur’an’da geçer (Ra‘d 29). “Nur” da Kur’an’da çok güçlü bir kavramdır (Nur 35).

Tasnime / Tesnim

Cennetteki en özel pınar.

Mutaffifîn 27 – “Mühürlü içkileri Tesnîm pınarından içecekler.” Kur’an’da doğrudan geçer.

Tümay

Dolunay gibi parlak.

Kur’an’da geçmez; “kamer” (ay) kavramına anlamca benzer (Yâsîn 39).

Tayyibe

Güzel, hoş, temiz.

Nahl 97 – “Kim iman edip salih amel işlerse, onu tayyibe (güzel) bir hayatla yaşatırız.”

Tura / Turanur

Sina Dağı, kutsal tepe.

Tur Sûresi 1 – “Tur’a andolsun.” Doğrudan Kur’an’da geçer.

Tülin

Ayın parlaklığı, dolunayın ışığı.

Kur’an’da geçmez; anlamca “nur” ve “kamer” kavramlarıyla bağlantılı.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Ümmü / Ümmet / Ümmühan

Anne, toplum, topluluk.

“Ümm” (anne) ve “ümmet” (topluluk) kelimeleri Kur’an’da çok geçer (Bakara 128, Enbiyâ 92). “Ümmühan” Hz. Peygamber’in eşlerinden birinin ismidir.

Ülfet

Dostluk, yakınlık, sevgi.

“Ülf” kökü Kur’an’da geçer (Âl-i İmrân 103 – “Allah’ın nimetiyle kardeş oldunuz.”). Ülfet, kalpleri birleştiren sevgidir.

Ukba

Ahiret, sonsuz hayat.

“Ukbâ” kelimesi Kur’an’da geçer (Ra‘d 22 – “Güzel akıbet (ukbâ) onlarındır.”).

Ulviye / Ulvi

Yüce, yüksek.

“A’lâ” (en yüce) kökü Kur’an’da geçer (A’lâ 1 – “Yüce Rabbinin adını tesbih et.”). Ulviye bu anlamı taşır.

Ulya

En yüce, üstün.

Tevbe 72 – “Rıdvânun minallâhi ekber, zâlike huvel fevzul ulyâ.” (“En yüce başarı budur.”) Doğrudan geçer.

Ünsiyet

Yakınlık, sıcaklık, dostluk.

“Üns” (yakınlık) kökü Kur’an’da geçer (Tâhâ 10 – “Bir ateş gördü, ailesine ‘Bekleyin, orada bir üns (yakınlık) bulurum’ dedi.”).

Ubeyde

İbadet eden kadın.

“Abd” (kulluk) kökü Kur’an’da sıkça geçer. Ubeyde, “Allah’a ibadet eden kadın.”

Ulya Nur

En yüce ışık.

“Ulya” (yüce) ve “Nur” (ışık) kökleri Kur’an’da geçer (Nur 35). Modern birleşik isimdir.

Umeyra / Umeyra Nur

Hayat dolu, canlı, neşeli.

“Ömr” (ömür, yaşam) kökü Kur’an’da geçer (Ankebut 57 – “Her nefis ölümü tadacaktır.”). Umeyra, bu kökten türetilmiştir.

Ümmiye

Okuma yazma bilmeyen, saf.

“Ümmi” kelimesi Kur’an’da geçer (A’râf 157 – “Ümmî Peygamber.”). Kadın formu “Ümmiye”dir.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Vildan

Cennet gençleri, hizmet eden melekler.

Vâkıa 17 – “Etraflarında ölümsüz gençler dolaşır.” “Vildan” kelimesi doğrudan Kur’an’da geçer.

Vahide

Tek, biricik, eşsiz.

“Vahid” (tek olan) kökü Kur’an’da çok geçer (Bakara 163 – “Sizin ilahınız tek bir ilahtır.”). “Vahide” kadın formudur.

Vediya

Emanet, güven.

Kur’an’da doğrudan geçmez; anlamca “emanet” kavramına yakındır (Nisâ 58).

Vildane / Vildaniye

Cennet gençlerinden, saf ruhlu.

“Vildan” kökünden türetilmiştir; Kur’an’da doğrudan geçer.

Vesile

Yaklaşma, Allah’a vesile olma.

Mâide 35 – “Allah’a vesile arayın.” Kur’an’da doğrudan geçer.

Vahdet

Birlik, teklik.

“Vahid” kökünden gelir; Kur’an’da doğrudan geçer.

Vahibe

Bağışlayan kadın.

“Vehb” (bağışlamak) kökü Kur’an’da geçer (Âl-i İmrân 8). “Vahibe” bu kökten türetilmiştir.

Vasfiye

Özellikli, seçkin.

“Sıfat” (nitelik) kökü Kur’an’da geçer (A’râf 180). “Vasfiye” anlamca “övgüye değer”dir.

Vera

Haramdan sakınan, takva sahibi.

Kur’an’da “takva” kavramıyla benzer anlam taşır; doğrudan geçmez.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Yasemin

Güzel kokulu çiçek.

Kur’an’da geçmez; “rayhân” (koku, nimet) kavramına benzer (Rahmân 12).

Yasira / Yüsra

Kolaylık, rahatlık.

İnşirah 5–6 – “Her zorlukla birlikte bir kolaylık vardır.” “Yüsra” kelimesi doğrudan Kur’an’da geçer.

Yasine / Yasin

“Ey insan!” anlamında.

Yâsîn Sûresi 1 – Kur’an’da sûre adıdır, doğrudan geçer. Kadın ismi olarak da kullanılır.

Yümna / Yumna

Bereket, uğur, hayır.

“Yemin” (sağ, uğurlu taraf) kökü Kur’an’da geçer (Kehf 17). “Yümna” bu kökten türemiştir.

Yüsra

Kolaylık, ferahlık.

İnşirah 5–6 – “Zorlukla beraber kolaylık vardır.” Doğrudan Kur’an’da geçer.

Yumna Nur

Bereketli ışık, hayırlı nur.

“Yümna” ve “Nur” kavramları Kur’an’da geçer; birleşik modern isimdir.

Yevmine 

Gün, vakit.

“Yevm” kelimesi Kur’an’da yüzlerce kez geçer (Bakara 47 – “O günü hatırlayın.”). “Yevmine” bu kökten türemiştir.

Yakine 

Kesin bilgi, iman.

“Yakin” kelimesi Kur’an’da geçer (Hicr 99 – “Yakin (ölüm) gelinceye kadar Rabbine ibadet et.”).

Yamina

Sağ taraf, hayırlı yol.

“Yemin” kökünden gelir (Kehf 17). “Bereketli yön.”

Yasra

Güzellik, kolaylık.

“Yüsra” kökünden türetilmiştir. Kur’an’da “yüsra” lafzen geçer.

Yüsrâ Nur

Kolaylık ve ışık.

“Yüsra” (kolaylık) ve “Nur” (ışık) kavramları Kur’an’da geçer.

Yüsriyye

Kolaylık sahibi, huzurlu.

“Yüsra” kökünden türetilmiştir. Kur’an’da kökü geçer.

İsim

Anlamı

Kur’an’daki Yeri / Açıklama

Zeynep

Değerli taş, babasının süsü.

Kur’an’da doğrudan geçmez; Hz. Peygamber’in kızlarından biridir. “Zeyn” (süs) kökü Kur’an’da geçer (Nur 31).

Zülal

Tatlı, saf su.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “ma’un tahur” (temiz su) kavramıyla benzer (Furkan 48).

Zeliha

Güzel, zarif.

Kur’an’da doğrudan geçmez; Hz. Yusuf kıssasında Mısır azizinin eşi olarak anılır. İsmi Kur’an’da yer almaz ama kıssası vardır (Yusuf 23).

Zühre

Parlayan yıldız, Venüs.

Kur’an’da geçmez ama “Nejm” (yıldız) kavramıyla bağlantılı (Necm 1).

Zekiyye

Temiz, saf, günahsız.

Meryem 19 – “Ben sana tertemiz (zekiyye) bir oğul vereyim.” Kur’an’da doğrudan geçer.

Zeyne

Süs, güzellik.

“Zeyne” kökü Kur’an’da geçer (A’râf 31 – “Her mescide zînetinizi alın.”).

Zühre / Zuhra

Parlak yıldız, zarif ışık.

Kur’an’da doğrudan geçmez; anlamca “nur” kavramına benzer.

Zülale / Züleyha

Saf su, berraklık.

“Zülal” kökünden; Kur’an’da geçmez ama “tahûr” (temiz su) kavramıyla bağlantılı.

Zekiye

Akıllı, anlayışlı.

“Zekâ” (temizlik, akıl) kökü Kur’an’da geçer (Şems 9 – “Nefsini arındıran kurtulmuştur.”).

Zülfe / Zülfiye

Yakınlık, Allah’a yakın olan.

“Zülfâ” kökü Kur’an’da geçer (Seb’e 37 – “Bizi Allah’a yaklaştıracak olanlar.”).

Zübeyde

Öz, en iyi kısım.

Kur’an’da doğrudan geçmez; “zebed” (öz, arı sütü) anlamına benzer.

Zeyniye

Süslenmiş, zarif.

“Zeyn” kökünden gelir; Kur’an’da kökü geçer (Nur 31).