A'râf Sûresi 102. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inmiş olan ve genel olarak insanları, özellikle de geçmişte yaşamış olan toplumları uyarma, onların hatalarını gözler önüne serme amacını güden bir surenin parçasıdır. Ayet 102, bu bağlamda, toplumların sözlerinde durmamaları ve ahde vefa göstermemeleri üzerine bir eleştiriyi içermektedir. Sure, genel olarak insanların geçmişteki hatalarına ve bu hataların sonuçlarına değinmektedir. Bu ayet, insanların diyaloglarındaki samimiyetsizlik ve ihanet konularını öne çıkararak, ahlaki değerlerin önemini vurgular. Ayrıca, ayetin içeriği, bireylerin ve toplumların davranışlarının sonuçları üzerinde durmakta, bu sonuçların insan hayatındaki etkilerini gözler önüne sermektedir.

Ayet, dikkat çekici kelimeler içermektedir. 'أَكْثَرُهُمْ' kelimesi çoğunluğu ifade eder ve ele alınan toplumların büyük kısmına atıfta bulunur. 'وَعْدٌ' ise, söz veya vaat anlamına gelir, bu bağlamda insanların sözlerinden ne kadar durduklarını vurgular. 'فَاسِقٌ' kelimesi ise, ahlaktan sapmış veya yoldan çıkmış kimseleri tanımlamak için kullanılır. Bu kelimelerin tecvid kuralları açısından, 'أَكْثَرُهُمْ' kelimesinde idgam, 'وَعْدٌ' kelimesinde ise med durumu vardır.

Bu kelimeler, Kur'an içerisindeki pek çok ayette sıkça geçmektedir. 'أَكْثَرُهُمْ' kelimesi, toplumların genelini veya çoğunluğunu temsil etmek için sıkça kullanılır. 'وَعْدٌ' kelimesi insan ilişkilerinde güven ve sadakat konularını vurgulamak için önemlidir. 'فَاسِقٌ' kelimesi ise, toplumların ahlaki durumlarını belirtmek amacıyla kullandığı bir terimdir. Bu kelimelerin sürekli tekrarı, dinin ahlaki ve sosyal yasalarını vurgulamada ne kadar önemli olduğunu göstermektedir.