A'râf Sûresi 166. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, insanların inançları, ahlaki değerleri ve sosyal ilişkileri üzerine yoğunlaşmaktadır. Bu surede, geçmişteki kavimlerin durumları ve onlara verilen öğütler anlatılmakta, aynı zamanda insanların karşılaştıkları zorluklar ve bu zorluklar karşısında göstermeleri gereken tutumlar ele alınmaktadır. Ayet 166, daha önceki kavimlerin hatalarına ve nankörlüklerine dair bir örnek olarak sunulmakta ve bunun sonucunda, yasaklara karşı gelmenin getirdiği ceza ile ilgili bir durum gözler önüne serilmektedir. Ayette belirtilen 'maymunlar' ifadesi, bir tür aşağılanma ve insanın kendi düşüşünü simgeleyen bir nitelik olarak öne çıkmaktadır. Bu tür bir betimleme, toplulukların geçmişteki yanlış davranışları üzerinden ders çıkarmalarını sağlamak amacı taşımaktadır. Ayetin bağlamı itibarıyla, o dönemdeki insanların sapkınlıkları ve bunların sonuçları üzerinde durulmuş, belirli bir uyarı mesajı verilmiştir. Bu sure ve ayet, bireylerin ve toplumların yasaklara uyması gerektiğine dair bir ders niteliğindedir.

Ayetin okunmasında dikkat edilmesi gereken temel tecvid kurallarından biri, bazı harflerin idgam ve med kurallarına tabi olmasıdır. Özellikle 'ذ' (dhal) harfi, 'ل' (lam) harfi ile birleştiğinde idgam yapılabilir. Ayrıca, 'نَهيَ' kelimesindeki 'ن' harfi, 'ه' harfi ile buluştuğunda, med kuralı uygulanabilir.

Yukarıda belirtilen kelimelerin Kur'an'da geçiş sayıları, bu kavramların önemini ve sık sık vurgulandığını göstermektedir. Özellikle, 'نَهيَ' kelimesi, yasakların ve bunlara karşı gelmenin sonuçlarını anlatmak için sıkça kullanılırken, 'مَسْخَ' kelimesi, insanın düşüşünü ve bedbahtlığını belirtmek için önemli bir terimdir. 'ذَلِيلً' ise, bireylerin ve toplumların itibarları üzerine yapılan vurguları destekleyen bir kelimedir.