Duha Suresi 11. Ayet

Duha Suresi, Mekke döneminde inmiş bir suredir ve genel olarak Allah'ın rahmetine, lütfuna ve insanlara olan merhametine dair mesajlar içermektedir. Bu sure, özellikle zor zamanlar geçiren Nebi Muhammed (s.a.v) için bir teselli kaynağı olmuştur. Ayet 11, Rabbin nimetinin anılması ve bu nimetlerin anlatılması üzerine odaklanmaktadır. Ayetin bu bağlamda önemli bir yeri vardır. Nimet, sadece maddi şeyler değil, aynı zamanda manevi yönüyle de insanlara sunulan ilahi bir lütuf olarak da ele alınmalıdır. Bu ayet, insanların yaşamlarındaki nimetleri hatırlayıp, bunları başkalarıyla paylaşmalarını teşvik etmektedir. Bu, toplumsal bir bilincin ve paylaşmanın önemini vurgulayan bir mesajdır.

Ayet içerisinde, anlatma eylemi ('يَحْكِي') ve nimet (نعمة) gibi önemli kelimelerin kullanımı, konuya ilişkin vurguyu artırmaktadır. Bu tür kelimeler, ayetin anlamını pekiştirirken, aynı zamanda tecvid kuralları da dikkate alınmalıdır. Özellikle, 'رب' kelimesinde med (uzatma) kuralı bulunmaktadır.

Ayet içerisinde geçen 'نعمة' (nimet) kelimesi, Kur'an'da toplamda 7 defa geçmektedir. 'رب' (Rab) kelimesi ise çok daha sık kullanılarak, Allah'ın insanlarla olan ilişkisini vurgulamak amacıyla sıklıkla yer almaktadır. 'يَحْكِي' (anlatmak) kelimesi ise ise, iletişim ve paylaşımın önemine dikkat çekmektedir. Bu kelimelerin sık kullanımları, bir konuda sürekli hatırlatmanın ve bilincin artırılmasının önemine işaret eder.