Duhan Suresi 27. Ayet

Duhan Suresi, Mekke'de inen surelerden biridir ve genel olarak Allah'ın kudretini, ahiret hayatını ve geçmişteki kavimlerin başına gelen felaketleri hatırlatmaktadır. Bu sure, inkarcıların ve azgınların sonunu irdeleyerek, müminleri de teşvik edici bir üslup benimsemektedir. Ayet 27, geçmişte yaşamış olan kavimlerin, içinde bulundukları nimetler ve zevkler hakkında bir hatırlatmada bulunmaktadır. Daha önceki ayetlerde anlatılan kavimlerin refah içinde oldukları, zamanla nankörlüklerinin sonuçlarına katlanmak zorunda kaldıkları vurgulanmaktadır. Bu bağlamda ayet, geçmişteki kavimlerin keyif sürdükleri yaşam tarzını gösterirken, aynı zamanda bu yaşamın geçici olduğunu da hatırlatmaktadır.

Ayetin genelinde kullanılan kelimeler, Arapça'da zengin bir anlam yelpazesine sahiptir. 'نِعْمَة' kelimesi, çoğunlukla Allah'ın insanlara sunduğu her türlü nimeti ifade ederken, 'زَوْق' zevk veya keyif anlamına gelmektedir. 'مُسْتَفِيد' ise bir durumdan yararlanma anlamında kullanılır. Tecvid açısından ayette, 'نِعْمَة' kelimesinin başında 'م' harfinin med ile uzatılması dikkat çekmektedir.

Ayet içinde geçen önemli kelimeler, Kur'an'da sıkça karşımıza çıkan ifadeler içerisindedir. 'نِعْمَة', Allah'ın insanlara bahşettiği tüm güzellikleri ve lütufları simgeler. Bu kelimenin sıkça kullanılması, Allah'ın insanlara olan merhametinin ve nimetlerinin bir ifadesidir. 'زَوْق' ise insanın hayatındaki keyif verici unsurları vurgular ve bu kelimenin de sık kullanımı, insanların dünya hayatındaki zevklerinin geçiciliğine dair bir dikkat çekmeyi amaçlar. 'مُسْتَفِيد' kelimesi, daha az kullanılsa da, insanların bu nimetlerden nasıl yararlandığını ifade ettiğinden önem taşımaktadır.