En'âm Sûresi 78. Ayet

En’âm Suresi, Kur’an-ı Kerim’in altıncı suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Genel olarak, bu surede Allah’ın birliği, peygamberler, ahiret ve insan hayatının anlamı üzerine vurgu yapılmaktadır. Bu sure, özellikle şirk konusunu ele alarak, insanları Allah’a yönelmeye ve O’na ibadet etmeye teşvik eder. Ayet 78, Hz. İbrahim’in, gökyüzündeki cisimleri gözlemlemesi ve bu gözlemler üzerinden Allah’a ulaşma çabasını anlatır. Bu bağlamda, surede Hz. İbrahim’in bu sorgulayıcı tavrı, insanlara yönlendirilmiş bir ders niteliğindedir. Ayet, Hz. İbrahim’in bir dönem, gökyüzündeki cisimlere tapma durumunu ve bu cisimlerin geçici ve sonlu olduğunu idrak etmesini ifade eder. Sonrasında ise, bu cisimlere karşı mesafeli duruşunu sergilemektedir. Bu durum, insanlara maddi olanın geçici olduğunu, sadece gerçek olanın (yani Allah’ın) ebedi ve gerçek olduğunu anlatma çabasıdır. En’âm Suresi’nde, Hz. İbrahim’in hikayesinin yer alması, onun tevhid inancının nasıl geliştiğini ve insanların aklını kullanarak doğruyu bulmalarının önemini vurgular. Bu nedenle, bu ayet bir yönüyle insanlara akıl yürütme ve sorgulama konusunda cesaret vermekte, diğer bir yönüyle de Allah’a olan inanç ve bağlılıklarının nasıl şekillenmesi gerektiği konusunda bilgi vermektedir.

Ayetin tecvid kuralları arasında, 'idgam' ve 'med' gibi kuralların göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Örneğin, bazı yerlerde 'idgam' uygulamaları görülebilirken, 'med' uygulamaları da ayetin akışında dikkat çekmektedir.

Ayet içerisinde geçen kelimelerden 'اللَّهُ' (Allah) kelimesi Kur’an’da çok sık geçmektedir. Bu, Allah’ın birliğini ve O’na olan inancı pekiştirmek için önemli bir unsur oluşturmaktadır. 'رَبِّي' (Rabbim) kelimesi de, bireyin kendi Allah ile olan ilişkisini simgeler. 'شَرِيكٌ' (Ortak) kelimesi ise, şirk koşma konusunu vurgulamak amacıyla sık kullanılan bir terimdir. Bu kelimelerin tekrarları, suredeki ana temaların altını çizmekte ve okuyucuyu düşünmeye teşvik etmektedir.