En'âm Sûresi 79. Ayet

En'âm Suresi 79. ayet, İbrahim peygamberin tevhid inancını vurguladığı önemli bir ifadedir. Mekke döneminde indirilen bu sure, İslam'ın temel inançlarının ve tevhid anlayışının teşvik edildiği bir metin olarak bilinir. Ayet, İbrahim'in yüzünü gökleri ve yeri yaratan Allah'a çevirdiğini belirterek, şirkten uzak durma konusunu işler. Bu bağlamda, ayet bir müminin Allah’a olan inancını ve ona yönelişini ifade eden bir duruş sergilemektedir. İbrahim, bir hanîf olarak kendisini tanımlayarak, yalnızca tek olan Allah’a ibadet ettiğini ve O’na ortak koşanlardan olmadığını belirtir. Bu vurgulama, hem tarihsel bir şahsiyet olarak İbrahim'in tevhid inancını hem de İslam toplumuna hitap eden bir mesaj niteliğindedir. Dönemin koşullarında, birçok insanın paganik inançlar içerisinde bulunduğu bir ortamda, İbrahim’in örneği üzerinden müslümanlara bir çağrı yapılmaktadır. Ayet, inanç birliğini ve yalnızca Allah’a yönelmeyi teşvik eder. İbrâhîm'in bu açıklaması, sadece kendi döneminde değil, tüm zamanlar için geçerli olan bir mesaj taşımaktadır. Bu, inanç ve ibadet açısından sıkı bir bağlılığı temsil eder. Dolayısıyla bu ayet, tevhid anlayışının özünü oluşturarak, İslam'ın temel prensiplerinden birini ortaya koymaktadır.

Ayetteki temel tecvid kuralları arasında, 'idgam' ve 'med' kuralları bulunmaktadır. Bazı kelimelerin birbiriyle birleşiminde, sesli harflerin uzatılması gereken durumlar mevcuttur.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, İslam inancının temel unsurlarını ifade etmesi açısından önemlidir. Özellikle 'yüz' kelimesi, ibadetin Allah'a yönelişini temsil ederken, 'yaratan' kelimesi Allah'ın kudretini ve yaratıcılığını vurgular. 'Şirk koşanlar' ifadesi ise tevhid karşıtı bir durumu belirtmekte ve uyarıcı bir dil kullanmaktadır.