Enbiya Suresi 112. Ayet

Enbiya Suresi, Mekke döneminde inmiş bir sure olup, genel olarak peygamberlerin hayatlarından ve insanlara ilettikleri mesajlardan bahseder. Bu sure, özellikle Allah'ın tekliği, peygamberlerin görevleri ve insanların bu mesajlara karşı tutumları gibi temaları işler. 112. ayet, Peygamberin, Allah'a hitap ederek adalet talep ettiği ve kendisine nitelendirmelerde bulunanların iftiralarına karşı yardım isteğinde bulunduğu bir durumu tasvir eder. Ayet, kesin bir dille hak ve adaletin sağlanması gerektiğini vurgular. Peygamberin durumu ile ilgili yaşanan zorluklar ve bu zorluklara karşı Allah'a yönelme, bu ayetin merkezinde yer alır. Aynı zamanda, rahmetin ve merhametin simgesi olan 'Rahman' sıfatının vurgulanması, insanların kendilerini güvende hissetmelerini sağlamak amacı taşır. Ayet, bu bağlamda, karşılaşılan zorluklar karşısında Allah'a yönelmenin ve yardım dilemenin önemini öne çıkarır.

Ayet içinde 'Rabbim' kelimesi sıklıkla özel isim olarak kullanılır. 'Hakk' kelimesi, gerçek ve geçerli anlamına gelirken, 'rahman' kelimesi de merhameti ifade eder. Tecvid açısından, ayette med ve idgam kuralları dikkat çekmektedir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılan ve insanlara hitap eden önemli kavramları ifade etmektedir. 'Rabbim' kelimesinin yüksek geçiş sayısı, insanların Allah ile kurdukları bağın gücünü ve önemini gösterirken; 'Hak' kelimesi, adaletin ve gerçeğin arayışını sembolize eder. 'Rahman' kelimesi ise, Allah'ın merhametini ifade ederek, insanların zor zamanlarında başvuracakları bir kaynağı temsil eder.