Enbiya Suresi 79. Ayet

Enbiya Suresi, Mekke döneminde inen ve peygamberlerin hayatlarından, kavimlerin başına gelenlerden bahseden bir suredir. Süleyman Peygamber, bu surede öne çıkan figürlerden biridir ve ayette onun bilgeliği, hüküm verme yeteneği ve Allah'a olan ibadeti vurgulanmaktadır. Ayet, Süleyman'a verilen ilim ve hikmetten söz ederken, Davud'un dağları ve kuşları emir altına alması üzerinde durmaktadır. Bu bağlamda, Allah’ın kudretinin ve yaratmış olduğu varlıkların O'na olan hizmetinin altı çizilmektedir. Ayet, insanın ilim ve hikmetle donatıldığında ne kadar büyük işler başarabileceğine dair bir örnek sunmaktadır. Bu sure, genel olarak tevhid anlayışını, Allah’ın birliğini, peygamberlerin işlevini ve insanlara verilen ilmi anlatırken, insanın Allah’a olan bağına da vurgu yapmaktadır. Dolayısıyla, Enbiya Suresi, hem tarihsel bir arka plana sahip hem de günümüz insanına yönelik dersler barındırmaktadır.

Ayetin Arapçasında, 'حُكْمٌ' (hüküm) kelimesi belirgin bir şekilde tekrarlanmaktadır. Ayrıca, 'عِلْمٌ' (ilim) ve 'تَسْبِيحٌ' (tesbih) kelimeleri de önemli kavramlardır. Tecvid açısından, ayet içerisinde 'حُكْمٌ' ile 'عِلْمٌ' kelimeleri idgam ve med durumları ile birlikte okunmaktadır.

Ayet içinde geçen 'حُكْمٌ' (hüküm) kelimesi Kur'an'da toplamda 24 kez geçmektedir. Bu durum, hüküm verme sürecinin ve adaletin pek çok ayette vurgulandığını gösterir. 'عِلْمٌ' (ilim) kelimesi ise 17 kez geçmekte olup, bilgi ve ilmin önemine dair tekrar eden bir mesaj barındırmaktadır. 'تَسْبِيحٌ' (tesbih) kelimesi ise 8 kez kullanılarak Allah’a olan ibadet ve saygının ifade edildiği bir terimdir. Bu kelimeler, Allah’ın insanlara bahşettiği yetenekleri ve insanların bu yeteneklerle gerçekleştirebilecekleri ibadet ve görevleri anlatmaktadır.