Kehf Suresi 97. Ayet

Kehf Suresi, Mekke döneminde inmiş olup, temel olarak insanları ahiret inancı, sabır ve hikmet konusunda bilgilendirmektedir. Bu surede, Hz. Musa ve Hz. Hızır'ın hikayesi, Ashab-ı Kehf'in öyküsü ve diğer kıssalar aracılığıyla, ilahi hikmet ve sabrın önemi anlatılmaktadır. 97. ayet ise, Yecüc ve Mecüc'ün, Hz. Zülkarneyn tarafından inşa edilen setin aşılması veya delilmesi konusundaki çaresizliklerini ifade eder. Bu bağlamda, Yecüc ve Mecüc, insanlık için tehdit olarak tasvir edilmektedir ve bu ayet, onların güçsüzlüğünü, ilahi iradenin karşısında duramayacaklarını vurgular. Ayet, setin sadece fiziksel bir engel değil, aynı zamanda manevi ve ahlaki bir koruma olduğuna da işaret eder. Böylece, Yecüc ve Mecüc'ün karşısında duran bu bariyerin geçilemez olduğu, ilahi bir müdahale ile sağlamlaştırıldığı anlaşılır.

Ayetin tecvid kuralları arasında, idgam ve med durumu görülebilir. Özellikle "عَبَّرَ" kelimesindeki "ب" harfi, harflerin birleşiminde med'li bir şekilde okunabilir.

Bu kelimeler, insanın sınırlarını aşma, engelleri delme ve güç yetirme konularında sıkça geçmektedir. Özellikle Yecüc ve Mecüc gibi varlıkların anlatımında, güç ve yetenek kavramları ön plana çıkmaktadır. Bu bağlamda, insana düşen görevlerin ve sınırların bilinci vurgulanmaktadır.