Tebareke (Mülk) Suresi 16. Ayet

Mülk Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 67. suresi olup Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, insanın yaratılışını, evrenin düzenini ve Allah'ın kudretini vurgulayan temalar içermektedir. Sure, genel itibarıyla insanın dünya hayatına dair sorumluluklarına dikkat çekerken, aynı zamanda ahiret hayatının önemine de işaret eder. 16. ayet, Allah'ın kudretinin büyüklüğünü ve insanların bu kudrete karşı olan güvenlerinin sorgulanmasını dile getirmektedir. İnsanlar, gökte olanın kendilerini yere batırmayacağından emin midirler? Bu soru, insanın karşı karşıya kaldığı sınırlılığı ve Allah'ın her şeye gücünün yettiğini hatırlatır. Ayet, bir tehdit veya ikaz niteliğinde olduğu için, okuyucunun düşünmesini ve sorgulamasını sağlar. Böylece, insanın dünya hayatındaki geçici güvenlik duygusunun yerini, Allah'a duyulması gereken gerçek güvenin alması gerektiğini ifade eder. Mülk Suresi, bu gibi ayetlerle insanları Allah’ın kudretine ve yaratılışına yeniden yönlendirmeyi amaçlar.

Ayetteki kelimelerin telaffuzunda bazı tecvid kurallarına dikkat edilmiştir. Örneğin, 'أَمِنْتُمْ' kelimesindeki 'مِ' sesi, bir med süresi kullanan bir sesle bitmektedir. Bu tür durumlar, ayetin akışını ve anlamını güçlendirir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça kullanılarak Allah'ın kudretinin ve insanın zayıflığının vurgulanmasına yardımcı olur. 'أَمِنْتُمْ' kelimesi, insanların güven hissini sorgularken, 'الَّذِي' kelimesi ise Allah'ın sıfatlarını veya kudretini belirtmek için sıkça başvurulan bir terimdir. 'يَغْشَاكُمُ' kelimesi ise tehdit edici bir anlatım sunarak, insanları uyanık olmaya ve Allah'a karşı sorumluluklarını hatırlamaya teşvik eder.