Sad Suresi 66. Ayet

Sad Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir. Genellikle dinin temel prensiplerini, ahlaki öğretileri ve peygamberlik mesajını içeren temaslarıyla dikkat çeker. Bu surede, Allah’ın birliğine, otoritesine ve insanlık üzerindeki etkisine vurgu yapılmaktadır. 66. ayet, bu bağlamda önemli bir yere sahiptir. Bu ayet, Allah’ın göklerin, yerin ve ikisinin arasındaki her şeyin Rabbi olduğunu belirtmekte; aynı zamanda O'nun yüceliği ve bağışlayıcılığı üzerinde durmaktadır. Bu tür ifadeler, Mekke dönemindeki zorluklara karşı inananların cesaretini artırmayı ve onlara dayanma gücü vermeyi amaçlamış olabilir. Ayet, genel olarak Allah’ın ebedi güç ve otoritesini, bağışlayıcılığını vurgularken, insanlara karşı sorumluluklarını hatırlatmaktadır. Surede geçen diğer ayetlerle birlikte değerlendirdiğimizde, insanların doğru yolda kalmaları için sürekli bir hatırlatmaya ihtiyaç duyduklarını göstermektedir.

Ayetin dil bilgisi açısından, Arapça'da 'Rab' kelimesi, 'sahip' anlamını taşırken, aynı zamanda 'terbiye eden' olarak da kullanılmaktadır. 'Gökler' ve 'yer' kelimeleri, fiziksel evrenin iki ana bileşenini temsil eder. 'Bağışlayan' ve 'güçlü' kelimeleri, Allah’ın sıfatlarını ifade etmektedir. Ayetteki tecvid kurallarına göre, bazı kelimelerde 'idgam' ve 'med' gibi durumlar görülebilir.

Bu kelimelerin Kur'an'da sık kullanılması, Allah'ın birliğinin, otoritesinin ve bağışlayıcılığının müminler için ne denli önemli olduğunu vurgulamak amacıyla yapılmıştır. 'Rab' kelimesinin sık geçmesi, Allah’ın her şeyin sahibi olduğu mesajını pekiştirirken, 'gökler' ve 'yer', fiziksel evrenin Allah’ın kudretini gösteren iki temel unsuru temsil eder. 'Bağışlayan' ve 'güçlü' sıfatları ise, müminlerin Allah'a olan güvenini artırmayı hedefleyen temalardır.