Yusuf Sûresi 75. Ayet

Yusuf Suresi, Kur'an-ı Kerim'deki 12. suredir ve Mekke'de indirilmiştir. Genel olarak Yusuf peygamberin hayat hikayesini ve karşılaştığı zorlukları anlatmaktadır. Bu sure, hem peygamberlerin kıssalarını içermesi açısından hem de moral ve motivasyon kaynağı olarak önemli bir yer tutar. Bahsedilen ayet, Yusuf'un kardeşleriyle olan hikayesinde geçen bir olaydır. Kardeşler, Yusuf'un kaybolan eşyasının kimin yükünde çıkarsa o kişinin alıkonulacağına dair bir kural üzerinde konuşmaktadırlar. Bu durum, suçun cezalandırılmasına ilişkin bir sistemin nasıl işlediğine dair bir örnek teşkil etmektedir. Ayet genel olarak sosyal adalet, haksızlık ve cezalandırma gibi temaları işlemektedir. Mekke döneminde nazil olması, bu tür adalet anlayışının o dönemde de önemli bir mesele olduğunu göstermektedir. Sure boyunca, Yusuf'un sabrı, hikmeti ve ihsanı ile zulme karşı duruşu ön plana çıkar. Bu bağlamda, ayet de adaletin sağlanması ve haksızlık edenlerin cezalandırılması konusuna odaklanmaktadır. Kardeşlerin bu tartışması, Yusuf'un başına gelenlerin bir parça da olsa nasıl bir sonuç doğurabileceğini işaret etmektedir.

Ayet içinde geçen bazı önemli kelimeler, anlamlarıyla birlikte yukarıda tabloda verilmiştir. Bu kelimeler ayet bağlamında önemli kavramları temsil etmektedir. 'عَذَابٌ' kelimesi ceza anlamına gelirken, 'زَالِمِينَ' kelimesi zalimleri ifade etmektedir. Bunlar, ayetin genel konusuyla doğrudan ilişkilidir. Ayette, med ve idgam gibi tecvid kuralları göz önünde bulundurulabilir.

Yukarıda belirtilen kelimeler Kur'an'da farklı sayılarda geçmektedir. Özellikle 'عَذَابٌ' kelimesi, Allah'ın adaletini simgeleyen önemli bir terim olarak sıkça kullanılır. 'زَالِمِينَ' ise haksızlık edenlerin cezalandırılması temasıyla ilgili olarak sıkça vurgulanan bir kavramdır. 'يُؤْخَذُ' kelimesinin kullanımı, cezalandırma ve suçluların yakalanmasıyla ilgili bağlamda önemli bir yere sahiptir. Bu kelimelerin bu denli sık kullanılması, adaletin ve cezalandırmanın öneminin vurgulanması açısından değerlendirilebilir.