Yusuf Sûresi 70. Ayet

Yusuf Suresi, Kur'an'ın 12. suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, Hz. Yusuf'un hayat hikayesini anlatırken, aynı zamanda birçok ders ve ibret içeren olayları da işlemektedir. Yusuf Suresi, zulme uğrayan bir peygamberin sabır ve metanet ile zorlukların üstesinden gelmesini örnek gösterir. Ayet 70, bu surenin önemli bir kısmını oluşturarak, Hz. Yusuf'un kardeşleriyle olan ilişkisinin yanı sıra, onlara karşı uyguladığı bir tuzağı da açıklar. Ayette, Yusuf'un kardeşlerinin yüklerini hazırlatırken bir su kabını kardeşinin yüküne koydurması ve daha sonra hırsızlıkla suçlaması anlatılmaktadır. Bu olay, kardeşleri arasındaki güvensizliği artırmakla birlikte, Yusuf'un onları sınama ve ceza verme amaçlı bir eylemidir. Ayet, şerifelere, hırsızlık teması ve adalet anlayışına dair önemli mesajlar barındırırken, aynı zamanda hikayenin genel akışına da katkıda bulunmaktadır. Bu durum, Hz. Yusuf'un doğru yolda kalabilmesi ve kardeşlerinin yanlışlarını anlamaları açısından bir fırsat sunmaktadır. Ayet, ilişkilerin karmaşık doğasını ve sevgi ile güvensizlik arasında gidip gelen insan ruhunu da gözler önüne sermektedir.

Ayetin içindeki kelimelerde med harfleri kullanımı ve idgam gibi tecvid kuralları görülebilmektedir. Özellikle, 'حِكَايَةٌ' kelimesinde med harfiyle uzatma yapılmış ve sonundaki 'ة' harfi ile bağlantılı bir duraksama söz konusudur.

Ayet içinde yer alan kelimelerden 'حِكَايَةٌ' (hikaye), Kur'an'da sıklıkla kullanılan bir terimdir, bu da hikaye anlatımının önemini vurgular. 'أَخٌ' (kardeş) kelimesi, akrabalık bağları ve insanlar arasındaki ilişkileri temsil eder, bu nedenle sık geçmektedir. 'سَرِقَةٌ' (hırsızlık) ise, ahlaki ve sosyal sorunları işaret eden bir terim olarak karşımıza çıkar, böylece bu kavramların hepsi Kur'an'da çeşitli olay ve hikayelerde önemli bir yer tutmaktadır.