Yusuf Sûresi 69. Ayet

Yusuf Suresi, Hz. Yusuf'un hayatını ve onun kardeşleriyle olan ilişkilerini konu alan bir Mekki suredir. Bu surede, Hz. Yusuf'un çocukken yaşadığı zorluklar, onun Allah'a olan güveni ve sabrı, kardeşleri tarafından haksız yere kuyuya atılması, Mısır'da yükselişi ve sonunda ailesiyle olan birleşmesi gibi olaylar yer almaktadır. Ayet 69, bu bağlamda Yusuf'un, kardeşi Bünyamin ile olan duygusal ilişkisini ve onun üzerindeki etkilerini vurgulamaktadır. Yusuf, kardeşiyle karşılaştığında, ona olan sevgisini ve onun kaygılarını dindirmek için konuşur. Bu ayet, aile bağları ve kardeşlik üzerine önemli bir mesaj taşırken, aynı zamanda adalet ve merhamet gibi temalara da ışık tutmaktadır. Ayet, Yusuf'un insan ilişkilerine, özellikle aile bağlarına dair derin bir anlayış sergilediğini gösterir. Bu durum, Mekke döneminde inmiş olan surede, toplumsal bağların ve aile olmanın önemine de değinmektedir. Ayrıca, Hz. Yusuf'un sabrı, inancı ve ahlaki duruşu, tüm insanlara örnek teşkil etmektedir.

Bu ayette önemli tecvid kuralları arasında idgam ve med uygulamaları bulunmaktadır. Bazı kelimelerde, harflerin birleşiminden kaynaklanan okuma farklılıkları görülebilir.

Bu kelimeler Kur'an'da farklı bağlamlarda sıkça geçmektedir. "أَخَ" (kardeş) kelimesi, ailevi ilişkileri ve kardeşliğin önemini vurguladığı için sıkça kullanılır. "حُضُورً" (huzur) kelimesi, insan ilişkilerinde karşılaşma ve iletişim anlarını ifade etmekte önemlidir. "لاَ تَحْزَنْ" (üzülme) ifadesi ise, çoğunlukla zorluklar karşısında teselli ve moral verme amacı taşımaktadır. Bu bağlamda, bu kelimelerin sık kullanılması, Kur'an'da sosyal ve duygusal bağların ne denli önemli olduğunu göstermektedir.