A'râf Sûresi 105. Ayet

A'râf Suresi, Mekke döneminde inmiş olan Kur'an-ı Kerim'in yedinci suresidir. Surenin genel teması, insanlara gönderilen peygamberler ve onların halklarıyla olan ilişkileridir. Bu surede, çeşitli peygamberlerin hayatlarından kesitler verilmekte ve bu peygamberlerin halklarına karşı verdikleri mesajlar anlatılmaktadır. Ayet 105, özellikle peygamberlerin sorumluluklarına ve Allah'a karşı olan görevlerine vurgu yapmaktadır. Ayette, Musa'nın Firavun'a hitap ederken Allah'ın mesajını iletme konusundaki titizliği ve samimiyeti ön plana çıkarılmaktadır. Bunun yanı sıra, 'İsrailoğulları'nın benimle gönderilmesi' ifadesi, tarihi ve toplumsal bir bağlamda önemli bir yer tutmaktadır. Bu ayet, Musa'nın, halkı için Allah'ın gönderdiği mucizeleri sunma çabasını ve onları özgürlüğe kavuşturma isteğini ifade eder. A'râf Suresi, genel olarak insanları Allah'ın birliğine davet eden, özde doğruyu kabul eden bir yaklaşım sergilerken, ayetin bağlamı da bu mesajı destekleyen bir örnek teşkil etmektedir.

Ayet içerisinde med ve idgam gibi tecvid kuralları bulunmaktadır. 'Rabbukum' kelimesindeki 'kaf' harfinin idgamı, 'İsrailoğullarını' ifadesinde ise med kuralı dikkat çekmektedir.

Bu kelimeler, Kur'an'da sıkça geçmektedir çünkü inananların Allah'a olan bağlılıklarını, peygamberlerin görevlerini ve mucizelerin önemini vurgulamak amacıyla kullanılmaktadır. 'Gerçek' ve 'Rabbiniz' gibi kavramlar, tüm insanlık için evrensel bir mesaj taşırken, 'İsrail' terimi de tarihi bir bağlamda önemli bir yer tutarak, belirli bir halk ve peygamberle olan ilişkisini ifade eder. Bu tür kelimelerin sık kullanımı, Kur'an'ın ana temasını oluşturan inanç ve tevhid konularının altını çizmektedir.