Bakara Suresi 47. Ayet

Bakara Suresi, Kur'an'ın ikinci suresi olup, Medine döneminde inmiştir. Bu sure, genel olarak İslam ahlakı, ibadetler, toplum düzeni ve insan ilişkileri gibi pek çok konuda öğütler vermektedir. Bu ayet, özellikle İsrailoğulları'na hitap edilmekte ve onlara, Allah'ın kendilerine verdiği nimetleri hatırlatmaktadır. Sure, inanç ve ibadet konularını derinlemesine ele alırken, aynı zamanda geçmiş kavimlerin başına gelen olayları örnek vererek, kıyamete kadar geçerli olan evrensel mesajlar içermektedir. Ayet, geçmişte İsrailoğulları'nın Allah tarafından nasıl yüceltilip, nimetlere mazhar kılındığını vurgulamakta ve bu durumun sorumluluğunu belirtmektedir. Bu bağlamda, ayet; Allah'ın kullarına olan lütfunu hatırlatırken, aynı zamanda bu nimetlerin doğru bir şekilde değerlendirilmesini istemektedir.

Ayette dikkat çeken dil bilgisi kuralları arasında idgam ve med bulunmaktadır. İdgam, iki benzer harfin yan yana gelmesi durumunda birleştirilmesi anlamına gelirken, med ise uzatma anlamındadır.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, genel olarak insanlar arasındaki ilişkilerde ve Allah'ın insanlara olan lütuf ve ikramlarını hatırlatmak amacıyla önemli bir yer tutmaktadır. 'نِعْمَةً' kelimesi, Allah'ın insanlara sunduğu birçok iyilik ve nimetleri ifade ederken, 'أَفْضَلَتُكُمْ' kelimesi ise toplumlar arası hiyerarşiyi ve farklılıkları ortaya koyarak, insanların sorumluluklarını hatırlatmaktadır.