Duha Suresi 9. Ayet

Duha Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 93. suresi olup, Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, Allah'ın merhametini ve yardımlarını vurgulayan ayetlerle doludur. Ayet 9, özellikle yetimlerin korunması ve onlara kötü muamele edilmemesi gerektiği üzerine bir uyarıdır. Söz konusu ayet, toplumsal adalet ve insan hakları açısından önemli bir mesaj taşımaktadır. Duha Suresi genel olarak, Allah'ın rahmetinin sonsuzluğunu ve kendisine yönelenleri asla yalnız bırakmayacağını ifade eder. Bu bağlamda, ayet, özellikle toplumda zayıf ve korunmaya muhtaç olan kesimlerin gözetilmesi gerektiğine işaret eder. Mekke'deki sosyal yapının dinamikleri göz önüne alındığında, bu tür sosyal adalet çağrıları, toplumun refahı ve dayanışması açısından büyük bir öneme sahiptir. Ayrıca, yetimlere karşı duyulan sorumluluk, İslam toplumunun temel değerlerinden birisidir. Ayet, bu bağlamda, bireyleri muhtaç olanlara karşı sosyal bir sorumluluk üstlenmeye davet etmektedir.

Ayetin içerisinde, 'yetim' kelimesi sıkça kullanılan bir terimdir. 'Horlamak' veya 'ezmek' gibi fiiller ise, yetimlere karşı olumsuz davranışları ifade eder. Tecvid açısından, ayette idgam ve med gibi kurallar öne çıkmaktadır.

Ayet içinde geçen kelimelerden 'yetim' kelimesi, Kur'an'da toplamda 21 defa geçerken, 'horlama' anlamına gelen kelime 3 defa, 'ezmek' anlamındaki kelime ise 5 defa yer almaktadır. Bu kelimelerin sık kullanımı, İslam'da yetimlerin korunmasının ve sosyal adaletin önemini vurgulamakta olup, toplumsal sorumlulukların altını çizmektedir.