Duhan Suresi 25. Ayet

Duhan Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak putperestliğin eleştirisi, ahlaki değerlerin önemi ve inkâr edenlerin akıbeti gibi konuları ele alır. Bu sure, adını "duhan" kelimesinden alır ve bu kelime, ateşin dumanı anlamına gelir. Ayet 25, geçmişteki toplumların bıraktığı maddi zenginliklere ve nimetlere vurgu yaparken, aynı zamanda bu zenginliklerin geçici olduğunu ve dünya hayatının fani olduğunu hatırlatır. Mesajı, insanlara dünyadaki geçici zevklerin ardında kalacak olan asıl değerlerin önemini vurgulamak amacıyla verilmiştir. Bu bağlamda, ayet, geçmiş kavimlerin bıraktıkları varlıkları ve zenginlikleri hatırlatarak, okuyucuyu düşünmeye teşvik eder. Duhan Suresi, aynı zamanda, Allah'ın kudretine, insanın acizliğine ve inkâr edenlerin sonuna dair bir uyarı niteliği taşır. Tüm bu unsurlar, Mekke döneminin tevhid ve ahlak anlayışını yansıtırken, aynı zamanda okuyucunun dikkatini çekmek ve ibret almaya yönlendirmek için düzenlenmiştir.

Ayetin okunmasında dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları vardır. "تَرَكُوا" kelimesinde med, "بَحَائِرَ" ve "عُيُونً" kelimelerinde ise idgam kuralları uygulanmaktadır.

Bu kelimelerin Kur'an'da sıkça geçmesi, insan hayatındaki geçici zevklerin, nimetlerin ve bunların ardındaki ahlaki değerlerin önemine dair sürekli bir hatırlatma işlevi görmektedir. Bahçeler ve pınarlar, geçmiş toplumların maddi zenginliklerini simgelerken; bırakma eylemi, insanın dünyadaki geçici olanı ardında bırakacağını vurgular. Bu nedenle, bu kelimeler Kur'an'daki temalarla örtüşmektedir.