Duhan Suresi 47. Ayet

Duhan Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel itibariyle küfre, isyana ve inkâra karşı bir uyarı niteliğindedir. Duhan, 'buğulanan' ya da 'sis' anlamına gelir ve bu isim, kıyamet günü insanlara gelecek olan korkunç olaylara işaret eder. Ayet 47, Allah’ın meleklere cehenneme girmesi gereken bir kişiyi tutma ve o kişinin cehennemin ortasına sürüklenmesi emrini verdiği bir sahneyi tasvir eder. Bu, cehennemin azabını ve onu hak edenlerin durumunu vurgulayan bir anlatıdır. Bu surenin genelinde, Allah’ın kudretinin ve azabının büyüklüğü sıkça dile getirilir. Bu ayet, aynı zamanda, cehennemin korkunçluğunu ve oraya gidenlerin durumlarının ne kadar kötü olacağını sembolize eder. Duhan Suresi, inkar edenlere, ahlaki çürümüşlüğe ve toplumsal adaletsizliğe karşı bir uyarı olarak kabul edilir ve bu bağlamda bu ayet, hem kişisel hem de toplumsal ahlakın önemini ortaya koyar.

Bu ayette, önemli kelimeler arasında 'تَحْتَ' (altında), 'تَجْرِي' (akan) ve 'يَحْشُرُ' (toplayacak) kelimeleri öne çıkmaktadır. Tecvid kurallarına göre, 'تَحْتَ' kelimesinin başındaki 'ت' harfi, Med tedkikinin uygulanması gereken bir durumdadır.

Ayet içinde geçen 'تَحْتَ', 'تَجْرِي' ve 'يَحْشُرُ' kelimeleri, Kur'an'da sıkça kullanılan kelimelerdir. Bu kelimeler, genellikle ahiret hayatı, cehennem ve insanların durumlarını tasvir eden bağlamlarda yer almaktadır. Bu nedenle, bu kelimelerin sık kullanılması, ahiretin ve cehennemin önemini vurgulamak amacıyla yapılmaktadır.