Enbiya Suresi 103. Ayet

Enbiya Suresi, Mekke döneminde inen bir suredir ve genel olarak peygamberlerin hayatları, davaları ve topluma olan etkileri ile ilgilidir. Bu sure, insanlara gönderilen peygamberlerin mesajlarını ve onların toplumları üzerinde bıraktığı etkiyi vurgular. Ayet 103, ahiret günü ile ilgili bir durumu tasvir etmekte ve müminlerin o günkü halini betimlemektedir. Ayette ifade edilen en büyük korkunun, müminler üzerinde etkili olmayacağı belirtilirken, meleklerin onları karşılayarak mutlu günlerinin geldiğini bildirmesi, onların bu durumdan memnuniyetini ve huzurunu göstermektedir. Bu bağlamda, ayet, müminlerin inançlarının ve sabırlarının karşılığını alacaklarına dair güvence sunmaktadır. Mekke döneminde inen bu ayet, Müslümanların zorluklar karşısında duyduğu korkunun, ahiretteki ödüllerle giderileceğini hatırlatmak amacı taşımaktadır. Enbiya Suresi, birçok peygamberin kıssalarını anlatarak insanlığa ibretler sunarken, bu ayet de umut ve teselli vermektedir. Peygamberlerin getirdiği mesajların, inkâr eden toplumlar tarafından nasıl karşılandığını ve ahiretteki gerçeklerin, cennetteki huzurun vurgulanması, bu surenin genel işleyişi içerisindeki önemli unsurlardandır.

Ayet, esas olarak med ve idgam gibi tecvid kurallarını içermektedir. Ayrıca, bazı kelimelerde uzatma (med) kuralları ve harflerin birleşimi (idgam) durumu gözlemlenebilir.

Ayet içinde geçen kelimeler, Kur'an genelinde sık kullanılan kelimelerdir. 'Melekler' kelimesi, Allah'ın gönderdiği elçiler olarak önemli bir yere sahip, bu nedenle sıkça karşılaşılır. 'Korku' kelimesi, insanın hissettiği doğal bir duyguyu ifade ederken, 'Gün' kelimesi hem dünya hem de ahiret perspektifinden zamanın önemini vurgular. Bu üç kelimenin sık kullanımı, Kur'an'ın insan psikolojisi üzerindeki etkilerini ve ahiret gerçeğini hatırlatmasını sağlar.