Enbiya Suresi 109. Ayet

Enbiya Suresi, Mekke döneminde inmiş olan bir suredir ve genel olarak peygamberlerin gönderilişine, insanlara düşen sorumluluklara ve tevhid inancının önemine vurgu yapar. 21. Sûrenin 109. ayeti, Allah'ın elçisinin insanlara ilettiği mesajın özünü ve karşılaştığı muhalefeti dile getirir. Ayet, bir tehdit, bir vaad ya da bir uyarı söz konusu olduğunda, yüz çevirenlere hitap etmekte ve mesajın net, eşit ve açık bir şekilde iletildiğini ifade etmektedir. Bu bağlamda, ayet, kişinin kendi iradesiyle doğru yola yönelmemesi durumunda karşılaşacağı sonuçları bilmediğini vurgular. Ayetin içeriği, insanlara karşı bir sorumluluk ve yükümlülük bilinci oluştururken, aynı zamanda zamanın ve olayların açığa çıkma biçiminin belirsizliğini de ortaya koyar. Dolayısıyla, bu ayet, bireylerin hayatındaki sorumluluklar ve Allah'a karşı olan yükümlülükleri hakkında önemli mesajlar taşımaktadır. Bu tür mesajlar, Müslümanlar için yaşamları boyunca düşündürücü ve yönlendirici birer unsur olmuştur. Enbiya Suresi, genel olarak peygamberlerin hikayelerini ve insanların bu hikayelerden çıkaracakları dersleri de içermektedir. Bu nedenle, ayet, sadece bireysel bir mesaj değil, aynı zamanda toplumsal bir uyarı niteliği taşır.

Ayetin okunuşunda dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları vardır. Örneğin, bazı kelimelerde med ve idgam kuralları uygulanmaktadır.

Bu kelimeler, Kur'an'da önemli kavramları ifade ettiği için sıkça kullanılmaktadır. 'أَقُولُ' (söylerim) kelimesi, Allah'ın mesajlarını iletme sorumluluğunu vurgularken; 'قَدْ' (şüphesiz) kelimesi, kesinlik ifade eden bir anlam taşır. 'بَلَغْتُكُمْ' (size ulaştırdım) kelimesi ise iletişim ve vaaz kavramlarının önemini vurgular.