Müminun Suresi 91. Ayet

Mü'minûn Suresi, genel olarak inanç, ahlak ve hayatın anlamı üzerine yoğunlaşan bir Mekki suredir. Kur'an'ın temel inanç esaslarını ve ahlaki ilkelerini vurgulamakta, insanları Allah'a iman etmeye ve O'nun emirlerine uymaya teşvik etmektedir. Bu surede, özellikle Allah'ın birliği ve ona ortak koşmanın yanlışlığı üzerinde durulmaktadır. Ayet 91, bu bağlamda Allah'ın evlat edinmemesi ve O’nunla birlikte başka bir ilah olmaması gerektiğini ifade etmektedir. Ayet, varlığın ve yaratılışın tek bir yüce varlığa ait olduğunu, birden fazla ilahın varlığının mantıksız olacağını vurgulamaktadır. Eğer birden fazla ilah olsaydı, her biri kendi yarattığına yönelerek diğerleriyle çatışır ve üstünlük sağlama çabası içinde olurdu. Bu durum, Allah'ın yüceliğini ve biricikliğini gölgeleyecek bir dava olarak görülmektedir. Mü'minûn Suresi'nin genel yapısı, inançsızları ve Allah'a ortak koşanları eleştiren, iman edenlerin ise Allah'a olan bağlılıklarını pekiştiren bir içerik taşımaktadır. Ayet, bu eleştiriyi en net bir şekilde ortaya koymakta ve halk arasında yaygın olan ilah anlayışlarını sorgulamaktadır. Bu sure, İslam'ın tevhid inancını pekiştirmekle kalmayıp, aynı zamanda insanlara ahlaki, sosyal ve bireysel sorumluluklarını hatırlatmaktadır.

Ayet, genel olarak İslam'ın tevhid inancını vurgulamakta ve çeşitli dil bilgisi kurallarını içermektedir. Tecvid açısından, "مَعَ" kelimesi ile gelen "إِلَٰهٌ" kelimesi arasında med süreleri bulunmaktadır ve aralarındaki ilişkiler dikkatle okunmalıdır.

Bu kelimelerin sıklığı, İslam'ın tevhid inancını pekiştiren bir dil yapısının ortaya konmasında etkilidir. Her bir kelime, Allah’ın birliğini ve ortak koşmanın mantıksızlığını vurgulamak için stratejik olarak kullanılmıştır. "أَلَٰمَ" ve "وَلَدٌ" kelimeleri, Allah'ın özellikleri hakkında yanlış anlamalara karşı bir uyarı niteliğindedir. Aynı zamanda "إِلَٰهٌ" kelimesi, ilah kavramını sorgulatmakta ve çoklu tanrı anlayışını eleştirmektedir.