Enbiya Suresi 26. Ayet

Enbiya Suresi, Mekke döneminde inmiştir ve genel olarak peygamberlerin hayatlarına, tevhid inancına, Allah'ın varlığına ve birliğine dair deliller sunarak inkarcıların iddialarını çürütmeyi amaçlamaktadır. Bu sure, inananlara sabır ve sebat telkin ederken, inkar edenlerin akıbetine de dikkat çekmektedir. Ayet 26, özellikle Allah'a atfedilen 'evlat edinme' ifadesinin yanlışlığını vurgulamakta, bu tür bir iddianın Allah'ın yüceliği ile asla bağdaşamayacağını belirtmektedir. Bu ayet, müşriklerin Allah'a yönelttikleri bir suçlamaya karşılık olarak gelmekte ve aslında söz konusu evlat edindiği iddia edilen varlıkların, yani meleklerin, Allah’ın değerli kulları olduğunu ifade etmektedir. Ayet, Allah’ın yüceliğini ve meleklerin konumunu net bir biçimde ortaya koyarak, inançsızların yanlış fikirlerini çürütmeyi amaçlamaktadır. Enbiya Suresi genel itibarıyla, Allah’ın birliğini ve kudretini, peygamberlerin misyonlarını ve toplumları saran inkârcılığın sonuçlarını içermektedir.

Ayetin okunuşunda dikkat edilmesi gereken bazı tecvid kuralları bulunmaktadır. İdgam, yani iki harfin bir arada okunması durumu bazı kelimelerde mevcuttur. Ayrıca, 'مد' (uzatma) kuralları da ayette yer almaktadır.

Ayet içerisinde geçen bazı kelimelerin Kur'an'daki toplam geçiş sayıları yukarıda belirtilmiştir. 'Rahman' kelimesinin sık kullanımı, Allah'ın merhametini ve yüceliğini ifade etmek için önem taşımaktadır. 'Çocuk' kelimesi ise inkarcıların Allah'a atfettiği yanlış anlamanın altını çizmekte ve bu tür ifadelerin ne kadar yersiz olduğunu vurgulamaktadır. 'Kullar' kelimesinin geçiş sayısı da, yaratılanların Allah’a olan bağlılıklarını ifade etmek amacıyla sıkça kullanılmaktadır.